Κατά την εποχή των χρόνων της [[Καινή Διαθήκη|Καινής Διαθήκης]] και από την εποχή που κυβερνούσε ο Φίλιππος Ηρώδης παρατηρείται στη γραμματεία ένα διαρκώς αυξανόμενο κλίμα έντονου πατριωτισμού υπέρ της Ρώμης, ως αιώνιας πόλης και ως κυρίαρχου του κόσμου. Σύμφωνα με την περιγραφή των ευαγγελιστών, κατά την εποχή του θανάτου του Ιησού, οι ακόλουθοι του επανήλθαν στην πόλη και συνέχισαν την παλαιότερη εργασία τους και το εμπόριο. Αποτέλεσμα του γεγονότος αυτού ήταν η πόλη τελικά να αποτελέσει το λίκνο του χριστιανισμού. Το "Βιβλίο των μελισσών" μάλιστα μας αναφέρει πως ο Ιάκωβος, ο αδελφός του Ιωάννη από εκεί άρχισε να εξαπλώνει το ευαγγέλιο. Σημαντικό εύρημα των ανασκαφών υπήρξε ένα θραύσμα όπου κάποιος κάτοικος είχε σκαλίσει ένα [[Σταυρός|σταυρό]]. Με βάση αυτό το εύρημα η Elizabeth Mcnamer αναρωτήθηκε, αν το εύρημα αποτελούσε απλά μία ένδειξη βεβήλωσης της πόλης από το Ρωμαϊκό ναό ή μήπως ήταν μια προφητεία των ψαράδων από τη Βηθσαϊδά η οποία θα επικρατούσε<ref>[http://www.bibleinterp.com/opeds/myst357915.shtml Bible and Interpretation, "The mystery of Besthaida", by Elizabeth Mcnamer]</ref>.

==Υποσημειώσεις==