Αλλαγές

Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση

Απόστολος Πέτρος

291 bytes προστέθηκαν, 21:21, 29 Ιουνίου 2019
+ar,pt
| Εικόνα = [[Image:Apostle Peter.jpg|100px]]
| Όνομα Εικόνας = Ο Απόστολος Πέτρος
| ΗμερομηνίαΓέννησης = περ. 1 μ.Χ., ''[[Βηθσαϊδά'']]
| ΗμερομηνίαΚοίμησης = περ. 64 μ.Χ., ''Ρώμη''
| ΗμερομηνίαΕορτής = [[Πρότυπο:29 Ιουνίου|29 Ιουνίου]]
==Ο βίος του==
===Καταγωγή και βίος πριν την κλήση===
Ο Απόστολος Πέτρος γεννήθηκε στη [[Βηθσαϊδά ]] (''Ιω. 1, 45''), κοντά στη λίμνη Γεννησαρέτ. Αδερφός του ήταν ο πρωτόκλητος [[Απόστολος Ανδρέας|Ανδρέας]], που από κοινού και μαζί με τους υιούς του [[Ζεβεδαίος|Ζεβεδαίου]], [[Απόστολος Ιάκωβος|Απόστολο Ιάκωβο]] και [[Ευαγγελιστής Ιωάννης|Ευαγγελιστή Ιωάννη]], ασκούσαν το επάγγελμα του ψαρά (''Ματθ. 4, 18''). Ο πατέρας του ονομαζόταν Ιωάννης ή Ιωνάς (''Ιω. 1, 43. 21, 15-17''), ενώ ο ίδιος αναφέρεται ως Σίμωνας (''Ματθ. 10, 2, Μαρκ. 3, 16''), Συμεών (''Πράξεις 15, 14'') αλλά και Κηφάς, που σημαίνει Πέτρα (''Α΄ Κορινθίους 1, 12. Γαλάτας 1, 18''). Ο [[Απόστολος Ματθαίος|Ματθαίος]] ονομάζει το Σίμωνα γιο του Ιωνά (''Βαριωνά''), αν και κατά μία άποψη, που ακόμα δεν έχει σταθερή βάση, η ονομασία αυτή σημαίνει τρομοκράτης<ref>Απόστολος Γλαβίνας, Οι Δώδεκα Απόστολοι, σελ. 58</ref>. Το όνομα Ιωνάς, πιθανώς να είναι σύντμηση και απλογραφία του Ιωάννης<ref>Απόστολος Γλαβίνας, Οι Δώδεκα Απόστολοι, σελ. 58</ref>.
Ο Απόστολος Πέτρος κατοικούσε στην Καπερναούμ (''Ματθ. 5, 14. Μαρκ. 1, 21'') από όπου καταγόταν η γυναίκα του. Στην Καπερναούμ εγκαταστάθηκε μετά το γάμο του. Για τη γυναίκα του δεν αναφέρεται κάτι σχετικό στην [[Καινή Διαθήκη]] αν και είναι γνωστό ότι ήταν έγγαμος, γιατί ο Χριστός θεράπευσε την πεθερά του (''Ματθ. 8, 14-15. Λουκ. 4, 38-39''). Είναι πιθανό η σύζυγος του να μη ζούσε όταν τον κάλεσε ο Χριστός στο αποστολικό αξίωμα<ref>Απόστολος Γλαβίνας, Οι Δώδεκα Απόστολοι, σελ. 58</ref>. Μάλιστα αργότερα, στις ιεραποστολικές του περιοδείες, είχε μαζί του και μια [[Χριστιανισμός|χριστιανή]] αδελφή για να τον υπηρετεί (''Α΄ Κορινθίους 9, 5'').
Ο Απόστολος Πέτρος, μέσα από τα κείμενα της Καινής Διαθήκης, διαφαίνεται πως κατείχε πρωτεύοντα ρόλο. Ο χαρακτήρας του διαφαίνεται ενθουσιώδης, ορμητικός, ενεργητικός και γεμάτος αυτοπεποίθηση, αναλαμβάνοντας διαρκώς πρωτοβουλίες. Συνάμα όμως επεδείκνυε και ένα ευμετάβλητο και ασταθή χαρακτήρα. Ο ίδιος παρέμενε πάντοτε ειλικρινής και αφοσιωμένος στο Χριστό, εμφάνιζε όμως μερικές φορές εξάρσεις, που τις καταπράυνε γρήγορα γιατί εξ αιτίας τους έχανε το θάρρος του.
Παρατηρώντας μερικά στιγμιότυπα της ζωής του Πέτρου, βρισκόμαστε στην Καπερναούμ όπου ο Χριστός αναφέρει στους ακροατές του, ότι για να έχουν ζωή αιώνιο πρέπει να τρώγουν το Σώμα Του και να πίνουν το Αίμα Του. Εκείνοι δεν αντιλήφθηκαν το μήνυμά Του και σκανδαλιζόμενοι έφυγαν. Ρωτώντας ο Κύριος τους Δώδεκα μαθητές Του, εάν θέλουν και αυτοί να φύγουν, ο Πέτρος απάντησε αμέσως ''"Κύριε, σε ποιόν να πάμε; Έχεις λόγια ζωής αιωνίου και εμείς επιστεύσαμε πιστεύσαμε και γνωρίσαμε ότι συ είσαι ο Χριστός, ο Υιός του Θεού του ζώντος"''. Μετά από προτροπή του Ιησού, ο Πέτρος βάδισε στη θάλασσα (''Ματθ. 14, 28-32''). Επίσης μετά από προτροπή του Ιησού, ψάρεψε ένα ψάρι που είχε στην κοιλιά του ένα νόμισμα, για να πληρώσει τον φόρο στους Ρωμαίους (''Ματθ. 17, 24-27'').
Στην Καισάρεια του Φιλίππου, λίγο πριν από το πάθος, ο Χριστός υπέβαλε στους μαθητές του την ερώτηση ποια γνώμη είχαν οι άνθρωποι για Εκείνον. Ο Πέτρος απάντησε ότι ο Χριστός είναι ο Μεσσίας, ο Υιός του αληθινού Θεού (''Ματθ. 16, 13-16''). Τότε ο Ιησούς απεκάλεσε τον Πέτρο μακάριο, επειδή δέχθηκε την αποκάλυψη όχι από άνθρωπο, αλλά από τον Ίδιο τον Θεό. Του είπε πώς σε αυτή την πέτρα, δηλαδή στην ομολογία ότι ο Χριστός είναι Υιός του Θεού, θα οικοδομήσει την Εκκλησία Του, της οποίας ''"πύλαι άδου ου κατισχύσουσιν"''. Στη συνέχεια ζήτησε από τους μαθητές Του να κρατήσουν κρυφό ότι αυτός είναι ο Μεσσίας, και τους φανέρωσε ότι θα μεταβεί στα Ιεροσόλυμα, όπου θα σταυρωθεί και θα αναστηθεί την τρίτη ημέρα. Ο Πέτρος πήρε το Χριστό ιδιαιτέρως και προσπάθησε να τον αποτρέψει από από την πορεία του προς το Πάθος. Ο Χριστός όμως τον επιτίμησε αυστηρά (''"Ύπαγε οπίσω μου σατανά" Ματθ. 16,23'').
===Μετά την Ανάληψη===
Οι ειδήσεις για την ιστορία του Πέτρου μετά την Ανάσταση Ανάληψη δεν είναι πολλές. Γι αυτό και δε μπορούμε να έχουμε ένα διάγραμμα της πορείας του και κανένα σταθερό σημείο για μια σωστή χρονολόγηση. Στην ιστορία της πρώτης Εκκλησίας, ο Πέτρος πρωτοστατεί στην πρώτη διοικητικού χαρακτήρα πράξη των Αποστόλων, όταν υπέδειξε σε κοινή σύναξη των πιστών να εκλέξουν τον αντικαταστάτη του [[Ιούδας Ισκαριώτης|Ιούδα του Ισκαριώτη]] (''Πρ. 1, 13-26''). Την ημέρα της [[Πεντηκοστή|Πεντηκοστής]] πάλι ο Πέτρος σηκώθηκε μαζί με τους άλλους έντεκα Αποστόλους και μίλησε προς το συγκεντρωμένο πλήθος ώστε να πιστέψουν και να βαπτιστούν 3.000 άνθρωποι (''Πρ. 2, 14-41''). Στη συνέχεια θεράπευσε κάποιο χωλό στο Ναό, όντας με τον Ιωάννη (''Πρ. 3, 1-11''), ενώ μίλησε για δεύτερη φορά προς το πλήθος (''Πρ. 2, 12-26''). Αυτή η πράξη του, είχε σα συνέπεια να οδηγηθεί με τον Ιωάννη στο συνέδριο. Εκεί μίλησε με παρρησία (''Πρ. 4, 1-12''), λέγοντας ότι δεν μπορούσε να μη μιλήσει γι' αυτά που είδε και άκουσε (''Πρ. 4, 20''). Οι Ιουδαίοι και μάλιστα οι [[Σαδδουκαίοι]] τον συνέλαβαν για δεύτερη φορά μαζί με τον Ιωάννη και τους φυλάκισαν, για να αποφυλακιστούν όμως με θαυμαστό τρόπο (''Πρ. 5, 17-42'').
Γεγονότα, όπως η θανατική τιμωρία του Ανανία και της συζύγου του Σαπφείρας (''Πρ. 5, 1-11'') και τα θαύματα που έκανε και με τη σκιά του ακόμη (''Πρ. 5, 15-16'') μεγάλωσαν πολύ τη φήμη του Αποστόλου Πέτρου. Μαζί με τον Ιωάννη στάλθηκαν αργότερα από τους Αποστόλους στη Σαμάρεια όταν άκουσαν ότι εκεί διαδόθηκε ο λόγος του Θεού (''Πρ. 8, 14''). Στη Σαμάρεια συναντήθηκε ο Πέτρος με το Σίμωνα το μάγο (''Πρ. 8, 18-24''), ενώ μαζί με τον Ιωάννη κήρυξαν το λόγο του Θεού σε πολλά χωριά της (''Πρ. 8, 25''). Με κέντρο τα Ιεροσόλυμα, πολλές φορές μετέβαινε σε περιοδείες και επισκεπτόταν τις πλησιόχωρες Εκκλησίες (''Πρ. 9, 32''), γι αυτό και μαζί με τον [[Ιάκωβος ο αδελφόθεος|αδελφόθεο Ιάκωβο]] και τον Ιωάννη θεωρούνταν οι ''"στύλοι» της Εκκλησίας"'' (''Γαλ. 2, 9''). Σε μια περιοδεία θεράπευσε στη Λύδδα τον παραλυτικό Αινέα (''Πρ. 9, 32-34'') και στην Ιόππη ανέστησε την Ταβιθά ή Δορκάδα (''Πρ. 9, 36-42''). Πάντως στις περιοχές αυτές προϋπήρχαν Χριστιανοί και δεν είναι ο Πέτρος ο πρώτος ιεραπόστολος των περιοχών αυτών (''πρβλ. Πρ. 9, 32''). Εκτός αυτού ο Πέτρος φαίνεται ότι είχε σημαντικά αποτελέσματα στη Λύδδα και Σάρωνα (''Πρ. 9, 35''). Στην Ιόππη ο Πέτρος έμεινε αρκετές ημέρες (''Πρ. 9, 43'') και στην Καισαρεία, όπου πορεύτηκε με θεία εντολή, κατήχησε και βάπτισε τον εκατόνταρχο Κορνήλιο και όλους τους δικούς του (''Πρ. 10, 1-48'').
Από το γεγονός ότι ο Πέτρος έφερε μαχαίρι και απέκοψε το αυτί του Μάλχου τη νύχτα της σύλληψης του Ιησού, κάποιοι υπέθεσαν ότι ο Πέτρος ήταν αναρχικός Σικάριος (τρομοκράτης) του ομίλου των Ζηλωτών, οι οποίοι αντιστέκονταν ενεργητικά στη ρωμαϊκή εξουσία. Στον όμιλο αυτό ήταν ο Σίμων ο Ζηλωτής και πιθανόν και ο [[Ιούδας ο Ισκαριώτης]]. Η άποψη αυτή ενισχύεται και από την πιθανότητα η λέξη ''"Βαριωνάς"'' να μην σημαίνει ''"γιος του Ιωνά"'' αλλά ''"τρομοκράτης"''. Πάντως αυτή η ερμηνεία δεν μπορεί να υποστηριχτεί με σιγουριά<ref>Απόστολος Γλαβίνας, Οι Δώδεκα Απόστολοι, σελ. 58</ref>.
 
===Επιστολές===
 
Ο Απόστολος Πέτρος έγραψε δύο καθολικές επιστολές, οι οποίες δεν είναι μεγάλες σε έκταση, είναι όμως πλούσιες σε θεολογικές και φιλοσοφικές ιδέες.
 
Η Α' επιστολή Πέτρου αναφέρεται κυρίως στον εξαγνισμό και την υπακοή. Στο χωρίο 1:9 δεν είναι η αρχή της πίστεως ή η πίστη γενικά που φέρνει ως αποτέλεσμα τη σωτηρία, αλλ' είναι ακριβώς το «τέλος της πίστεως» που επιτυγχάνει τη σωτηρία. Η πορεία της αυξήσεως στην πνευματική ζωή τονίζεται στο χωρίο 2:2 «για να αυξηθείτε και φθάσετε στη σωτηρία» («ίνα … αυξηθήτε εις σωτηρίαν»), Στο χωρίο 2:11 γίνεται λόγος για τον «πόλεμο» που διεξάγεται ανάμεσα στις σαρκικές επιθυμίες και την ψυχή.
 
Κεντρικό θέμα της B΄ επιστολής αποτελεί η εσχατολογία, η οποία αναπτύσσεται στην επιστολή εξαιτίας της εμφάνισης στην κοινότητα χριστιανών που αμφισβητούσαν τον ερχομό του Κυρίου, την πρόνοια του Θεού για τον κόσμο και την εξάρτηση του κόσμου από τον δημιουργό Θεό.
 
Στο χωρίο 1:4 της Β' επιστολής Πέτρου βλέπουμε ότι οι υποσχέσεις που μας έχει δώσει ο Θεός είναι μεγάλες και πολύτιμες· η διαφθορά μέσα στον κόσμο υπάρχει λόγω των κακών επιθυμιών και οι άνθρωποι μπορούν όχι μόνο να αποφύγουν τη διαφθορά αλλά και να γίνουν μέτοχοι ή κοινωνοί της Θείας φύσεως -μια ιδέα που αναπτύσσεται στην Αρχαία Εκκλησία και στην Ανατολική Ορθόδοξη σκέψη, και θέτει το θεμέλιο για το δόγμα της θεώσεως.
 
Στο χωρίο 1:10 της Β' επιστολής Πέτρου μνημονεύεται η «κλήση» και η «εκλογή». Ο Χριστιανός προτρέπεται να δείχνει «προθυμία» για να κάνει ακριβώς αυτή την «κλήση και εκλογή» σταθερή («βεβαίαν»). Κατά το χωρίο 2:20-22 η απομάκρυνση από την «οδό της δικαιοσύνης» δεν είναι μόνο πιθανή, αλλά πραγματικά συμβαίνει· κι' αυτή είναι κάτι χειρότερο από του να μην είχε κανείς γνωρίσει καθόλου την «οδό της δικαιοσύνης». <ref>Γεωργίου Φλωρόφσκυ, "Οι Βυζαντινοί Ασκητικοί και Πνευματικοί Πατέρες". (Μετάφραση Παναγιώτη Κ. Πάλλη. Εκδόσεις Πουρναρά. Θεσσαλονίκη 1992, σελ. 73-76, 81).</ref>
 
H Β Πέτρου είναι «αντιαιρετική», γιατί δίνει θεωρητικά κατοχυρωμένη απάντηση στους αμφισβητίες της ορθής πίστης, αλλά και «απολογητική» γιατί αναπτύσσει την πίστη της χριστιανικής κοινότητας χρησιμοποιώντας επιχειρήματα που απαντούν τόσο στην ιουδαϊκή και την ευρύτερη χριστιανική παράδοση όσο και στη θύραθεν γραμματεία. <ref>Ατματζίδης, Χαράλαμπος Γ., "Η εσχατολογία στη Β' Επιστολή Πέτρου", Εκδόσεις Πουρναρά (2005)</ref>
===Απόστολος Πέτρος και Ρώμη===
Πιστεύεται ότι ο Πέτρος μαρτύρησε στις 13 Οκτωβρίου του 64 μ.Χ. στο Ιπποδρόμιο του [[Νέρων|Νέρωνα]] στη [[Ρώμη]]. Έρευνες<ref>Lietzmann Petrus et Paulus in Rom,Berlin,1937,238</ref> που έχουν γίνει στις κατακόμβες της Ρώμης θεωρείται ότι έχουν ανακαλύψει τον τάφο του Αποστόλου, ο οποίος βρίσκεται στις κρύπτες κάτω από τη [[Βασιλική του Αγίου Πέτρου]] στη [[Ρώμη]], αν και υπάρχουν και αντίθετες απόψεις<ref>Ch.Guignotte, K. Heussi</ref>. Επίσης θεωρείται ότι έχουν ανακαλυφθεί και οι αλυσίδες με τις οποίες ήταν δεμένος στη φυλακή του Μαμερτίνου στη βασιλική Σαν Πιέτρο ιν Βίνκολι.
==Επιστολές== Ο Απόστολος Πέτρος έγραψε δύο [[Καθολικές Επιστολές]], οι οποίες δεν είναι μεγάλες σε έκταση, είναι όμως πλούσιες σε θεολογικές και φιλοσοφικές ιδέες. Η Α' επιστολή Πέτρου αναφέρεται κυρίως στον εξαγνισμό και την υπακοή. Στο χωρίο 1:9 διαφαίνεται πως κατά τον Απόστολο, δεν είναι η αρχή της πίστεως ή η πίστη γενικά που φέρνει ως αποτέλεσμα τη σωτηρία, αλλά το ''"τέλος της πίστεως"'' που επιτυγχάνει τη σωτηρία. Η πορεία της αυξήσεως στην πνευματική ζωή τονίζεται στο χωρίο 2:2 όπου πως πρέπει ο πιστοί να αυξηθούν για να φτάσουν στη σωτηρία"'' («ίνα … αυξηθήτε εις σωτηρίαν»), ενώ στο χωρίο 2:11 γίνεται λόγος για τον «πόλεμο» που διεξάγεται ανάμεσα στις σαρκικές επιθυμίες και τον άνθρωπο. Κεντρικό θέμα της B΄ επιστολής αποτελεί η εσχατολογία, η οποία αναπτύσσεται στην επιστολή εξαιτίας της εμφάνισης στην κοινότητα χριστιανών που αμφισβητούσαν τον ερχομό του Κυρίου, την πρόνοια του Θεού για τον κόσμο και την εξάρτηση του κόσμου από τον δημιουργό Θεό.  Στο χωρίο 1:4 της Β' επιστολής Πέτρου βλέπουμε ότι οι υποσχέσεις που μας έχει δώσει ο Θεός είναι μεγάλες και πολύτιμες· η δε διαφθορά μέσα στον κόσμο υπάρχει λόγω των κακών επιθυμιών. Οι άνθρωποι όμως μπορούν να αποφύγουν τη διαφθορά αλλά και να γίνουν μέτοχοι ή κοινωνοί της Θείας φύσεως -μια ιδέα που αναπτύσσεται στην Αρχαία Εκκλησία και στην Ανατολική Ορθόδοξη σκέψη-, θέτοντας έτσι το θεμέλιο για το δόγμα της θεώσεως. Παράλληλα στο χωρίο 1:10 της Β' επιστολής Πέτρου μνημονεύεται η «κλήση» και η «εκλογή». Ο Χριστιανός προτρέπεται να δείχνει «προθυμία» για να κάνει ακριβώς αυτή την «κλήση και εκλογή» σταθερή («βεβαίαν»). Κατά το χωρίο 2:20-22 η απομάκρυνση από την «οδό της δικαιοσύνης» δεν είναι μόνο πιθανή, αλλά πραγματικά συμβαίνει· κι' αυτή είναι κάτι χειρότερο από του να μην είχε κανείς γνωρίσει καθόλου την «οδό της δικαιοσύνης»<ref>Γεωργίου Φλορόφσκι, "Οι Βυζαντινοί Ασκητικοί και Πνευματικοί Πατέρες". (Μετάφραση Παναγιώτη Κ. Πάλλη. Εκδόσεις Πουρναρά. Θεσσαλονίκη 1992, σελ. 73-76, 81).</ref>. H Β Πέτρου επιστολή χαρακτηρίζεται και ως «αντιαιρετική», γιατί δίνει μία κατοχυρωμένη απάντηση στους αμφισβητίες της ορθής πίστης. Συνάμα έχει και «απολογητική» διάθεση, αφού αναπτύσσει την πίστη της χριστιανικής κοινότητας χρησιμοποιώντας επιχειρήματα που απαντούν τόσο στην ιουδαϊκή και την ευρύτερη χριστιανική παράδοση όσο και στη θύραθεν γραμματεία<ref>Ατματζίδης, Χαράλαμπος Γ., "Η εσχατολογία στη Β' Επιστολή Πέτρου", Εκδόσεις Πουρναρά, 2005</ref>. ==Διαβάστεεπίσης==
*''[http://kaini.diathiki.arxaia.googlepages.com/epistoles_petrou Οι δύο καθολικές επιστολές του Αποστόλου Πέτρου]''
==Υποσημειώσεις==
[[Κατηγορία:Εκκλησιαστικοί Πατέρες|Π]]
[[Κατηγορία:Ζωτικά Άρθρα|Π]]
[[Κατηγορία:1ος αιώνας|Π]]
[[ar:بطرسالرسول]][[en:Apostle Peter]][[fr:Apôtre Pierre]][[pt:Apóstolo Pedro]]
[[ro:Apostolul Petru]]
[[en:Apostle Peter]]
11.779
επεξεργασίες

Μενού πλοήγησης