Αλλαγές

{{Άγιος| Όνομα = Απόστολος Πέτρος| Εικόνα = [[Image:Apostle Peter.jpg|100px]]| Όνομα Εικόνας = Ο Απόστολος Πέτρος| ΗμερομηνίαΓέννησης = περ. 1 μ.Χ., [[Βηθσαϊδά]]| ΗμερομηνίαΚοίμησης = περ. 64 μ.Χ., ''Ρώμη''| ΗμερομηνίαΕορτής = [[Πρότυπο:29 Ιουνίου|29 Ιουνίου]]| Ημερομηνίες = 49 μ.Χ. Αποστολική Σύνοδος| Τίτλος = [[Απόστολος]]}}Ο '''Απόστολος Πέτρος''' ή '''Άγιος Πέτρος''', ήταν ένας εκ των [[Απόστολοι|12 μαθητών]] του Ιησού Χριστού. Ιουδαίος στην καταγωγή, από την περιοχή της Γαλιλαίας, αναδείχτηκε ως η πλέον εμβληματική μορφή των δώδεκα μαθητών του [[Ιησούς Χριστός|Ιησού Χριστού]], που διακρινόταν για την ειλικρίνεια, τον αυθορμητισμό και την αφοσίωσή του. Μετά την [[Ανάσταση]] του Ιησού Χριστού, ανέλαβε σημαντική δράση για τη διάδοση του [[Ευαγγέλιο|ευαγγελικού]] μηνύματος, δρώντας κυρίως στην περιοχή της Ιουδαίας. Είναι δύσκολο σήμερα να ταυτοποιηθεί η χρονική παρουσία του στη Ρώμη (πιθανώς μετά το 55) καθώς δεν έχουμε σαφείς πηγές για την πορεία του και το μαρτύριό του. Ήταν συγγραφέας δύο επιστολών, ενώ είναι και το κεντρικό πρόσωπο γύρω από το οποίο η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία θέλησε να θεμελιώσει το [[παπικό πρωτείο]].==Ο βίος του=====Καταγωγή και βίος πριν την κλήση===Ο Απόστολος Πέτρος γεννήθηκε στη [[Βηθσαϊδά]](''Ιω. 1, 45''), κοντά στη λίμνη Γεννησαρέτ. Αδερφός του ήταν ο πρωτόκλητος [[ΓεννησαρέτΑπόστολος Ανδρέας|Ανδρέας]], όπου που από κοινού και μαζί με τον αδελφό τους υιούς του [[Απόστολος ΑνδρέαςΖεβεδαίος|ΑνδρέαΖεβεδαίου]], ασκούσαν το επάγγελμα του ψαρά, μαζί με δυο άλλους Αποστόλους, τον [[Απόστολος Ιάκωβος|Απόστολο Ιάκωβο]] και τον [[Απόστολος Ευαγγελιστής Ιωάννης|Ευαγγελιστή Ιωάννη]], γιους ασκούσαν το επάγγελμα του [[Ζεβεδαίος|Ζεβεδαίου]]ψαρά (''Ματθ. 4, 18''). Ο πατέρας του ονομαζόταν Ιωάννης ή Ιωνάς(''Ιω. 1, 43. 21, 15-17''), ενώ ο ίδιος ονομαζόταν Σίμωναναφέρεται ως Σίμωνας (''Ματθ. 10, 2, Μαρκ. 3, 16''), Συμεών (''Πράξεις 15, 14'') αλλά και Κηφάς, που σημαίνει Πέτρα (''Α΄ Κορινθίους 1, 12. Γαλάτας 1, 18''). Ο [[Απόστολος Ματθαίος|Ματθαίος]] ονομάζει το Σίμωνα γιο του Ιωνά (''Βαριωνά''), αν και κατά μία άποψη, που ακόμα δεν έχει σταθερή βάση, η ονομασία αυτή σημαίνει τρομοκράτης<ref>Απόστολος Γλαβίνας, Οι Δώδεκα Απόστολοι, σελ. 58</ref>. Πιθανώς το Το όνομα Ιωνάς , πιθανώς να είναι σύντμηση και απλογραφία του Ιωάννης<ref>Απόστολος Γλαβίνας, Οι Δώδεκα Απόστολοι, σελ. 58</ref>.

Ο Απόστολος Πέτρος κατοικούσε στην [[Καπερναούμ]] (''Ματθ. 5, 14. Μαρκ. 1, 21'') από όπου καταγόταν η γυναίκα του και εκεί . Στην Καπερναούμ εγκαταστάθηκε μετά το γάμο του. Για τη γυναίκα του τίποτε δεν αναφέρεται κάτι σχετικό στην [[Καινή Διαθήκη]] αν και είναι γνωστό ότι ο Πέτρος ήταν έγγαμος, γιατί ο Χριστός θεραπεύσε θεράπευσε την πεθερά του(''Ματθ. 8, 14-15. Ειναι πολύ Λουκ. 4, 38-39''). Είναι πιθανό ότι η σύζυγος του δεν να μη ζούσε όταν τον κάλεσε ο Χριστός στο αποστολικό αξίωμα<ref>Απόστολος Γλαβίνας, Οι Δώδεκα Απόστολοι, σελ. 58</ref>. Μάλιστα αργότερα, στις ιεραποστολικές του περιοδείες, είχε και ο Πέτρος μαζί του όχι τη γυναίκα του αλλά και μια [[Χριστιανισμός|χριστιανή]] αδελφή για να τον υπηρετεί(''Α΄ Κορινθίους 9, 5'').

Το γεγονός ότι ασκούσε το επάγγελμα του ψαρά αλλά και το γεγονός ότι τα μέλη του Συνεδρίου αποκάλεσαν αυτόν - όπως και τον Ιωάννη - ''"αγράμματους και απλοϊκούς" '' (Πρ. ''[[Πράξεις των Αποστόλων|Πράξεις]] 4, 13'') δείχνουν ότι δεν είχε φοιτήσει σε ραββινική ραβινική σχολή. Όμως πιθανόν Είναι πιθανό όμως να ήταν μαθητής του [[Ιωάννης ο Πρόδρομος|Ιωάννη του Προδρόμου]]. Η κλήση του στο αποστολικό αξίωμα έγινε σταδιακά. Πρώτα τον παρουσίασε στο Χριστό, ο αδελφός του [[Απόστολος Ανδρέας|Ανδρέας]] (''Ιω. 1, 42''), ενώ προφανώς ήταν παρών στο γάμο της [[Κανά]], όπου αμέσως μετά εγκαταστάθηκε με τον Ιησού και τους άλλους μαθητές στην Καπερναούμ (''Ιω. 2, 1-12''). Την κλήση του αναφέρουν οι τρεις [[Συνοπτικά Ευαγγέλια|Συνοπτικοί Ευαγγελιστές]]. Αναφέρεται πάντοτε μεταξύ των μαθητών στους καταλόγους της Καινής Διαθήκης και αποτελούσε, μαζί με τους αδελφούς Ιάκωβο και Ιωάννη, τον πιο στενό κύκλο των μαθητών, λαμβάνοντας πρωτεύουσα θέση στον Αποστολικό κύκλο<ref>Απόστολος Γλαβίνας, Οι Δώδεκα Απόστολοι, σελ. 59</ref>.

Η κλήση του στο αποστολικό αξίωμα έγινε σταδιακά. Πρώτα παρουσίασε τον Πέτρο στο Χριστό ===Μετονομασία===Στην [[Καινή Διαθήκη]] δε φαίνεται καθαρά πότε ο αδελφός του [[Απόστολος ΑνδρέαςΙησούς Χριστός|ΑνδρέαςΙησούς]]ονόμασε το Σίμωνα Κηφά, δηλ. Ήταν παρώνβράχο, προφανώςπέτρα, στο γάμο της [[Κανά]] και αμέσως μετά από που αποδίδεται στην Ελληνική ως ''"Πέτρος"''. Κατά το γάμο αυτόν εγκαταστάθηκε Ματθαίο (''16, 18'') η μετονομασία αυτή συνδέεται με τον Ιησού την ομολογία του Πέτρου στην Καισάρεια του Φιλίππου. Κατά το Μάρκο (''3, 16'') και άλλους μαθητές το Λουκά (''6, 14'',) η αλλαγή αυτή του ονόματος του από Σίμωνα σε Πέτρο, μνημονεύεται στην Καπερναούμ. Την κλήση αρχή του αναφέρουν οι τρεις καταλόγου των [[Συνοπτικά ΕυαγγέλιαΑπόστολοι|Συνοπτικοί Ευαγγελιστέςδώδεκα]], όταν δηλ. Αναφέρεται πάντοτε μεταξύ συγκροτήθηκε και ολοκληρώθηκε από τον Ιησού η ομάδα των μαθητών στους καταλόγους της Καινής Διαθήκης και αποτελούσεδώδεκα. Ο Ιωάννης (''1, μαζί 42'') γράφει πως όταν για πρώτη φορά ο Σίμων συναντήθηκε με τους αδελφούς Ιάκωβο και Ιωάννητον Ιησού, στον οποίο τον πιο στενό κύκλο των μαθητών προς τους οποίους παρουσίασε ο αδελφός του Ανδρέας, ο Χριστός έδειξε ιδιαίτερη προτίμησηΙησούς του είπε ότι θα ονομαστεί Κηφάς, που σημαίνει Πέτρος.

==Μετονομασία==Στην Ο Απόστολος Πέτρος μέσα από την Καινή Διαθήκη δε φαίνεται καθαρά πότε ο Ιησούς ονόμασε το Σίμωνα Κηφά, δηλ. βράχο, πέτρα, που αποδίδεται στην Ελληνική ως "Πέτρος". Κατά το Ματθαίο (16, 18) η μετονομασία αυτή συνδέεται με και μέχρι την ομολογία ανάληψη του Πέτρου στην Καισάρεια του Φιλίππου. Κατά το Μάρκο (3, 16) και το Λουκά (6, 14) η αλλαγή αυτή του ονόματος του από Σίμωνα σε Πέτρο μνημονεύεται στην αρχή του καταλόγου των δώδεκα, όταν δηλ. συγκροτήθηκε και ολοκληρώθηκε από τον Ιησού η ομάδα των δώδεκα. Ο Ιωάννης (1, 42) γράφει πως όταν για πρώτη φορά ο Σίμων συναντήθηκε με τον Ιησού, στον οποίο τον παρουσίασε ο αδελφός του Ανδρέας, ο Ιησούς του είπε ότι θα ονομαστεί Κηφάς, που σημαίνει Πέτρος.Κυρίου===

==Περιστατικά Ο Απόστολος Πέτρος, μέσα από την Καινή Διαθήκητα κείμενα της Καινής Διαθήκης, διαφαίνεται πως κατείχε πρωτεύοντα ρόλο. Ο χαρακτήρας του διαφαίνεται ενθουσιώδης, ορμητικός, ενεργητικός και γεμάτος αυτοπεποίθηση, αναλαμβάνοντας διαρκώς πρωτοβουλίες. Συνάμα όμως επεδείκνυε και ένα ευμετάβλητο και ασταθή χαρακτήρα. Ο ίδιος παρέμενε πάντοτε ειλικρινής και αφοσιωμένος στο Χριστό, εμφάνιζε όμως μερικές φορές εξάρσεις, πριν την Ανάληψη==που τις καταπράυνε γρήγορα γιατί εξ αιτίας τους έχανε το θάρρος του.

Κατά την πρώτη γνωριμία με τον ΧριστόΠαρατηρώντας μερικά στιγμιότυπα της ζωής του Πέτρου, ο Πέτρος του ζήτησε να φύγει από τη βάρκα του γιατί "ήταν αμαρτωλός". Όταν βρισκόμαστε στην Καπερναούμ όπου ο Χριστός είπε αναφέρει στους ακροατές του , ότι για να έχουν αληθινή ζωή αιώνιο πρέπει να τρώγουν το Σώμα Του και να πίνουν το Αίμα Του, εκείνοι . Εκείνοι δεν κατάλαβαν, σκανδαλίστηκαν αντιλήφθηκαν το μήνυμά Του και σκανδαλιζόμενοι έφυγαν. Τότε Ρωτώντας ο Χριστός ρώτησε Κύριος τους Δώδεκα μαθητές Του, εάν θέλουν και αυτοί να φύγουν. Ο , ο Πέτρος απάντησε αμέσως: “Κύριε''"Κύριε, σε ποιόν να πάμε; Έχεις λόγια ζωής αιωνίου και εμείς επιστεύσαμε πιστεύσαμε και γνωρίσαμε ότι συ είσαι ο Χριστός, ο Υιός του Θεού του ζώντος”ζώντος"''. Μετά από προτροπή του Ιησού, ο Πέτρος βάδισε στη θάλασσα (''Ματθ. 14, 28-32''). Επίσης μετά από προτροπή του Ιησού, ψάρεψε ένα ψάρι που είχε στην κοιλιά του ένα νόμισμα, για να πληρώσει τον φόρο στους Ρωμαίους (''Ματθ. 17, 24-27'').

Στην Καισάρεια του Φιλίππου, λίγο πριν από το πάθος, ο Χριστός υπέβαλε στους μαθητές του την ερώτηση ποια γνώμη είχαν οι άνθρωποι για Εκείνον. Ο Πέτρος απάντησε ότι ο Χριστός είναι ο Μεσσίας, ο Υιός του αληθινού Θεού (''Ματθ. 16, 13-16''). Τότε ο Ιησούς απεκάλεσε τον Πέτρο μακάριο, επειδή δέχθηκε την αποκάλυψη όχι από άνθρωπο, αλλά από τον Ίδιο τον Θεό. Του είπε πώς σε αυτή την πέτρα, δηλαδή στην ομολογία του περί του Χριστού ότι ο Χριστός είναι Υιός του Θεού, θα οικοδομήση οικοδομήσει την Εκκλησία Του, της οποίας “πύλαι ''"πύλαι άδου ου κατισχύσουσιν”κατισχύσουσιν"''. Στη συνέχεια ζήτησε από τους μαθητές Του να μη πουν σε κανένα κρατήσουν κρυφό ότι αυτός είναι ο Μεσσίας, και τους φανέρωσε ότι θα μεταβεί στα Ιεροσόλυμα, όπου θα σταυρωθεί και θα αναστηθεί την τρίτη ημέρα. Ο Πέτρος πήρε το Χριστό ιδιαιτέρως και προσπάθησε να τον αποτρέψει από από την πορεία του προς το Πάθος. Ο Χριστός όμως τον επιτίμησε αυστηρά (''"Ύπαγε οπίσω μου σατανά" Ματθ. 16,23'').

Ο Πέτρος, μαζί με τους Ιωάννη και Ιάκωβο, ήταν παρών στη [[Μεταμόρφωση]] του Κυρίου στο Όρος Θαβώρ (''Ματθ. ιζ', 1-8, Μάρκ. θ', 2-8, Λουκ. θ', 28-36''). Όταν ο Χριστός, λίγο πριν το πάθος Του, το βράδυ του Μυστικού Δείπνου, έπλυνε τα πόδια των μαθητών Του, ο Πέτρος δεν ήθελε να του πλύνει τα πόδιααρνήθηκε. Ο Χριστός απευθυνόμενος προς αυτόν του είπε πως ''"εάν δεν δεχθής να σού πλύνω τα πόδια δεν μπορείς να μένης κοντά μου"''. Τότε ο Απόστολος Πέτρος απάντησε, ''"Τότε Κύριε μη μου πλύνεις μόνον τα πόδια, αλλά και τα χέρια και το κεφάλι".''(''Ιωάν. 13, 5-10''). Το ίδιο βράδυ φαίνεται να διακατέχεται από έντονη αγωνία για να μάθει ποιος είναι ο προδότης του Ιησού (''Ιωάν. 13, 24''), ενώ διαμαρτύρεται διότι ο Ιησούς του είπε πως εκεί που οδεύει, δεν μπορεί ο ίδιος ακόμα να τον ακολουθήσει. Ο Πέτρος υπόσχεται στον Κύριο ότι είναι έτοιμος να θυσιάσει τη ζωή του γι' αυτόν (''Ιωάν. 13, 36-37· πρβλ. Ματθ. 26, 33. Μάρκ. 14, 29''). Ο Κύριος όμως προφητικά του προανήγγειλε ότι θα τον αρνιόταν τρεις φορές.

Ο Πέτρος διακατεχόταν από αγωνία να μάθει ποιος είναι Όταν ο προδότης Ιησούς προσευχήθηκε στον κήπο της Γεθσημανή και γυρίζοντας κοντά στους μαθητές του Ιησού , τους βρήκε να κοιμούνται, πρώτα απευθύνθηκε στον Πέτρο (Ιωάν''Μάρκ. 1314, 2437''). Επίσης διαμαρτυρήθηκε γιατί , ενώ τη στιγμή που Τον συνελάμβαναν, ο Ιησούς Πέτρος με μαχαίρι έκοψε το αυτί ενός από τους δούλους του είπε "εκεί που πηγαίνω δεν μπορείς να μαρχιερέα. Ο Χριστός τον επετίμησε θεραπεύοντας τον Μάλχο ('' ακολουθήσεις τώραΜατθ. 26, θα μ51. Μάρκ. 14, 47. Λουκ. 22, 50. Ιωάν. 18, 10' ακολουθήσεις αργότερα" και υποσχέθηκε στνο Χριστό ότι είναι έτοιμος να θυσιάσει '). Κατά τη ζωή σύλληψη του γιΙησού, ο Πέτρος τον ακολούθησε μέχρι την αυλή του αρχιερέα ('' αυτόν (Ιωάν. 13, 36-37· πρβλ. Ματθ. 26, 3358. Μάρκ. 14, 2954. Λουκ. 22, 54. Ιωάν. 18, 15-16''). Τότε ο Κύριος ποανήγγειλε ότι Στη συνέχεια ο Πέτρος θα Τον αρνείται τρεις φορές με όρκο. Αφού αλέκτωρ ελάλησε τρις, θυμήθηκε τον αρνιόταν λόγο του Χριστού που του είχε προαναγγείλει αυτή την πτώση, και μετανιώνοντας, έκλαψε πικρά. Ο Χριστός μετά την Ανάστασή Του, τον ρώτησε τρεις φορές πριν λαλήσει ο πετεινόςεάν τον αγαπά, και του έδωσε την εντολή να ποιμαίνει τα λογικά Του πρόβατα, αποκαθιστώντας τον στο αποστολικό αξίωμα.

Οι ειδήσεις για την ιστορία του Πέτρου μετά την Ανάληψη δεν είναι πολλές. Γι αυτό και δε μπορούμε να έχουμε ένα διάγραμμα της πορείας του και κανένα σταθερό σημείο για μια σωστή χρονολόγηση. Στην ιστορία της πρώτης Εκκλησίας, ο Πέτρος πρωτοστατεί στην πρώτη διοικητικού χαρακτήρα πράξη των Αποστόλων, όταν υπέδειξε σε κοινή σύναξη των πιστών να εκλέξουν τον αντικαταστάτη του [[Ιούδας Ισκαριώτης|Ιούδα του Ισκαριώτη]] (''Πρ. 1, 13-26''). Την ώρα που συνέλαβαν το Χριστό, ημέρα της [[Πεντηκοστή|Πεντηκοστής]] πάλι ο Πέτρος έβγαλε μαχαίρι σηκώθηκε μαζί με τους άλλους έντεκα Αποστόλους και έκοψε μίλησε προς το αυτί ενός από τους δούλους του αρχιερέασυγκεντρωμένο πλήθος ώστε να πιστέψουν και να βαπτιστούν 3.000 άνθρωποι (''Πρ. 2, του Μάλχου14-41''). Ο Χριστός επετίμησε τον Πέτρο και Στη συνέχεια θεράπευσε κάποιο χωλό στο Ναό, όντας με τον Μάλχο Ιωάννη (Ματθ''Πρ. 3, 1-11''), ενώ μίλησε για δεύτερη φορά προς το πλήθος (''Πρ. 2, 12-26''). Αυτή η πράξη του, 51είχε σα συνέπεια να οδηγηθεί με τον Ιωάννη στο συνέδριο. ΜάρκΕκεί μίλησε με παρρησία (''Πρ. 144, 1-12''), 47λέγοντας ότι δεν μπορούσε να μη μιλήσει γι' αυτά που είδε και άκουσε (''Πρ. Λουκ4, 20''). 22Οι Ιουδαίοι και μάλιστα οι [[Σαδδουκαίοι]] τον συνέλαβαν για δεύτερη φορά μαζί με τον Ιωάννη και τους φυλάκισαν, 50. Ιωάνγια να αποφυλακιστούν όμως με θαυμαστό τρόπο (''Πρ. 185, 1017-42'').

Όταν συνέλαβαν τον Ιησού Χριστό ο Πέτρος συνήλθε από την πρώτη ταραχή Γεγονότα, όπως η θανατική τιμωρία του Ανανία και τον ακολούθησε μέχρι την αυλή της συζύγου του αρχιερέα Σαπφείρας (Ματθ''Πρ. 265, 58. Μάρκ. 14, 54. Λουκ. 22, 54. Ιωάν1-11'') και τα θαύματα που έκανε και με τη σκιά του ακόμη (''Πρ. 185, 15-16'')μεγάλωσαν πολύ τη φήμη του Αποστόλου Πέτρου. Στη συνέχεια κατά την διάρκεια Μαζί με τον Ιωάννη στάλθηκαν αργότερα από τους Αποστόλους στη Σαμάρεια όταν άκουσαν ότι εκεί διαδόθηκε ο λόγος του πάθους του ΚυρίουΘεού (''Πρ. 8, 14''). Στη Σαμάρεια συναντήθηκε ο Πέτρος Τον αρνήθηκε τρεις φορές με όρκοτο Σίμωνα το μάγο (''Πρ. Μετά 8, 18-24''), ενώ μαζί με τον Ιωάννη κήρυξαν το λάλημα του πετεινού θυμήθηκε τον λόγο του ΧριστούΘεού σε πολλά χωριά της (''Πρ. 8, που του είχε προαναγγείλει αυτή την πτώση του25''). Με κέντρο τα Ιεροσόλυμα, πολλές φορές μετέβαινε σε περιοδείες και αφού βγήκε έξω έκλαψε πικράεπισκεπτόταν τις πλησιόχωρες Εκκλησίες (''Πρ. Ο Χριστός9, μετά την Ανάστασή Του32''), γι αυτό και μαζί με τον [[Ιάκωβος ο αδελφόθεος|αδελφόθεο Ιάκωβο]] και τον ρώτησε τρεις φορές εάν Ιωάννη θεωρούνταν οι ''"στύλοι» της Εκκλησίας"'' (''Γαλ. 2, 9''). Σε μια περιοδεία θεράπευσε στη Λύδδα τον αγαπάπαραλυτικό Αινέα (''Πρ. 9, 32-34'') και του έδωσε στην Ιόππη ανέστησε την Ταβιθά ή Δορκάδα (''Πρ. 9, 36-42''). Πάντως στις περιοχές αυτές προϋπήρχαν Χριστιανοί και δεν είναι ο Πέτρος ο πρώτος ιεραπόστολος των περιοχών αυτών (''πρβλ. Πρ. 9, 32''). Εκτός αυτού ο Πέτρος φαίνεται ότι είχε σημαντικά αποτελέσματα στη Λύδδα και Σάρωνα (''Πρ. 9, 35''). Στην Ιόππη ο Πέτρος έμεινε αρκετές ημέρες (''Πρ. 9, 43'') και στην Καισαρεία, όπου πορεύτηκε με θεία εντολή να ποιμαίνη τα λογικά Του πρόβατα, αποκαθιστώντας κατήχησε και βάπτισε τον στο αποστολικό αξίωμαεκατόνταρχο Κορνήλιο και όλους τους δικούς του (''Πρ. 10, 1-48'').

==Μετά Όταν γύρισε στα Ιεροσόλυμα εξιστόρησε τα γεγονότα με τον Κορνήλιο και έδωσε απάντηση στους χριστιανούς εκ περιτομής, που δυσαρεστήθηκαν γιατί βάπτισε τον εκατόνταρχο Κορνήλιο (''Πρ. 11, 1-17''). Το 42 ή 44 ο Ηρώδης Αγρίππας Α΄ τον συνέλαβε μετά τη θανάτωση του Αποστόλου Ιακώβου και αφού είδε ότι αυτή η πράξη άρεσε στους Ιουδαίους, θέλησε να τον θανατώσει. Ο Θεός όμως τον έσωσε με θαυμαστό τρόπο. Ο Πέτρος πήγε στο σπίτι της Μαρίας, της μητέρας του Μάρκου (''Πρ. 12, 1-17'') και από εκεί πορεύτηκε σ' άλλον τόπο (''Πρ. 12, 17''). Στη συνέχεια ο Πέτρος λαμβάνει μέρος στην Αποστολική Σύνοδο, το 49 στα Ιεροσόλυμα, όπου διαδραματίζει σπουδαίο ρόλο μαζί με τον Παύλο, τον αδελφόθεο Ιάκωβο και το Βαρνάβα (''Πρ. 15, 14. Γαλ. 2, 7-8''). Τάσσεται με σθένος υπέρ της ελευθερίας των Εθνικοχριστιανών σε σχέση με την Ανάληψη==περιτομή και τις διατάξεις του Μωσαϊκού Νόμου, υποστηρίζοντας ότι δεν ήταν υποχρεωμένοι οι εξ Εθνικών Χριστιανοί να συμμορφώνονται με αυτές γιατί και οι Εθνικοί, όπως και οι Ιουδαίοι, σώζονται μόνον με την πίστη στο Χριστό (''Πρ. 15, 1-29''). Αργότερα συναντιέται στην Αντιόχεια με τον Παύλο, ο οποίος τον έψεξε γιατί έκανε παραχωρήσεις στους ιουδαΐζοντες σε βάρος των εξ Εθνικών Χριστιανών (''Γαλ. 2, 11-21'').

Οι ειδήσεις για την ιστορία Το κήρυγμα του Πέτρου μετά την Ανάσταση δεν είναι πολλές περιορίστηκε κυρίως στους [[Εβραίοι|Εβραίους]] και δε μπορούμε να έχουμε ένα διάγραμμα της πορείας του και κανένα σταθερό σημείο για μια σωστή χρονολόγησημάλιστα στην Παλαιστίνη. Στην ιστορία της πρώτης Ο [[ΕκκλησίαΕυσέβιος Καισαρείας]]ς και πάλι πρωτοστατεί ο Πέτρος , που χρησιμοποιεί στην πρώτη διοικητικού χαρακτήρα πράξη των Αποστόλων, όταν υπέδειξε σε κοινή σύναξη των πιστών να εκλέξουν περίπτωση αυτή τον αντικαταστάτη του [[Ιούδας ΙσκαριώτηςΩριγένης|Ιούδα του ΙσκαριώτηΩριγένη]](Πρ. 1, 13-26).Την ημέρα της αναφέρει ότι ο Πέτρος κήρυξε το [[Ευαγγέλιο]] στους [[ΠεντηκοστήΙουδαίοι|ΠεντηκοστήςΙουδαίους]] πάλι ο Πέτρος σηκώθηκε μαζί με τους άλλους έντεκα Αποστόλους και μίλησε προς το συγκεντρωμένο πλήθος ώστε να πιστέψουν και να βαπτιστούν 3.000. (Πρ. 2της διασποράς, 14-41). Στη συνέχεια ο Πέτρος θεράπευσε κάποιο χωλό στο Ναόστον Πόντο, όντας με τον Ιωάννη (Πρ. 3τη Γαλατία, 1-11)τη Βιθυνία, μίλησε για δεύτερη φορά προς το πλήθος.(Πρ. 2την Καππαδοκία και την Ασία<ref>Εκκλησιαστική Ιστορία, 12-26). Αυτός ο λόγος είχε συνέπεια να οδηγηθεί με τον Ιωάννη στο συνέδριο. Εκεί μίλησε με παρρησία (Πρ. 43, 1-12), λέγοντας ότι δεν μπορούσε να μη μιλήσει γι' αυτά που είδε και άκουσε (Πρ. 4, 20). Οι Ιουδαίοι και μάλιστα οι [[Σαδδουκαίοι]] συνέλαβαν για δεύτερη φορά τον Πέτρο και τον Ιωάννη και τους φυλάκισαν, για να αποφυλακιστούν όμως με θαυμαστό τρόπο. (Πρ. 5, 17-42)2</ref>.

Ο Από το γεγονός ότι ο Πέτρος έφερε μαχαίρι και ο Ιωάννης στάλθηκαν αργότερα από τους Αποστόλους στη Σαμάρειααπέκοψε το αυτί του Μάλχου τη νύχτα της σύλληψης του Ιησού, όταν άκουσαν κάποιοι υπέθεσαν ότι εκεί διαδόθηκε ο λόγος Πέτρος ήταν αναρχικός Σικάριος (τρομοκράτης) του Θεού (Πρ. 8ομίλου των Ζηλωτών, 14)οι οποίοι αντιστέκονταν ενεργητικά στη ρωμαϊκή εξουσία. Στη Σαμάρεια συναντήθηκε Στον όμιλο αυτό ήταν ο Πέτρος Σίμων ο Ζηλωτής και πιθανόν και ο [[Ιούδας ο Ισκαριώτης]]. Η άποψη αυτή ενισχύεται και από την πιθανότητα η λέξη ''"Βαριωνάς"'' να μην σημαίνει ''"γιος του Ιωνά"'' αλλά ''"τρομοκράτης"''. Πάντως αυτή η ερμηνεία δεν μπορεί να υποστηριχτεί με το Σίμωνα το μάγο (Πρ. 8σιγουριά<ref>Απόστολος Γλαβίνας, 18-24) και οι δυο Οι Δώδεκα Απόστολοι, Πέτρος και Ιωάννης, κήρυξαν το λόγο του Θεού σε πολλά χωριά της Σαμάρειας (Πρσελ. 8, 25)58</ref>.

Ο ===Απόστολος Πέτρος, με κέντρο πάντοτε τα Ιεροσόλυμα, πολλές φορές μετέβαινε σε περιοδείες και επισκεπτόταν τις πλησιόχωρες Εκκλησίες (Πρ. 9, 32). Μαζί με τον αδελφόθεο Ιάκωβο και τον Ιωάννη θεωρούνταν «στύλοι» της Εκκλησίας (Γαλ. 2, 9).Ρώμη===

Σε μια περιοδεία Οι Ρωμαιοκαθολικοί πιστεύουν ότι ο Πέτρος θεράπευσε στη Λύδδα τον παραλυτικό Αινέα (Πρ. 9υπήρξε ο πρώτος [[Πάπας]], 32-34) και στην Ιόππη ανέστησε την Ταβιθά ή Δορκάδα (Πρδηλ. 9[[Επίσκοπος]] Ρώμης, 36-42). Πάντως στις περιοχές αυτές προϋπήρχαν Χριστιανοί και δεν είναι ο Πέτρος ο πρώτος ιεραπόστολος υποστηρίζοντας το ''"[[παπικό πρωτείο|Πρωτείο του Πάπα]]"'' στο υποτιθέμενο πρωτείο του Πέτρου έναντι των μερών αυτών (πρβλάλλων Αποστόλων. Πρ. 9, 32)Αυτό το θεμελιώνουν από τα λόγια του [[Ιησούς Χριστός|Ιησού]] στο [[Κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο|Ευαγγέλιο του Ματθαίου]]: '' ο "Εσύ είσαι Πέτρος φαίνεται ότι είχε μεγάλα αποτελέσματα στη Λύδδα και Σάρωνα (Πρπάνω σ'αυτήν την Πέτρα θα οικοδομήσω την Εκκλησία μου. 9, 35). Στην Ιόππη ο Πέτρος έμεινε αρκετές ημέρες (Πρ. 9, 43) και στην Καισαρεία, όπου πορεύτηκε με θεία εντολή, κατήχησε και βάφτισε τον εκατόνταρχο Κορνήλιο και όλους τους δικούς του (Πρ. 10, 1-48)"''.

Όταν γύρισε στα Ιεροσόλυμα εξιστόρησε τα γεγονότα με τον Κορνήλιο και έδωσε απάντηση στους χριστιανούς ε κ περιτομήςΗ άποψη ότι ο Απόστολος Πέτρος είναι ο ιδρυτής της Εκκλησίας της Ρώμης στηρίζεται κυρίως στις λεγόμενες [[Ψευδοϊσιδώρειες διατάξεις]], μια συλλογή κειμένων αγνώστου συγγραφέα, που δυσαρεστήθηκαν γιατί βάφτισε έγινε στη Γαλλία κατά τον εκατόνταρχο Κορνήλιο 9ο αιώνα μ. Χ.. Πρόκειται για νόθα κείμενα που αποβλέπουν στην ενίσχυση της παπικής εξουσίας. Στην Καινή Διαθήκη (Πρ. 11[[Πράξεις των Αποστόλων]], στις επιστολές [[Προς Γαλάτας]], 1-17). Το 42 ή 44 ο Ηρώδης Αγρίππας Α' συνέλαβε[[Προς Κορινθίους Α΄]], μετά τη θανάτωση του Αποστόλου Ιακώβου και αφού είδε ότι αυτή η πράξη άρεσε στους Ιουδαίους[[Προς Ρωμαίους]], τον Πέτρο καθώς και τον φυλάκισε με σκοπό να τον θανατώσει. Ο Θεός όμως τον έσωσε με θαυμαστό τρόπο· τότε ο Πέτρος ήρθε στο σπίτι στις λεγόμενες [[επιστολές της Μαρίαςαιχμαλωσίας]]), της μητέρας δε βρίσκουμε ιστορικές μαρτυρίες για επίσκεψη του Πέτρου στη Ρώμη<ref>Βλ. σχετικό άρθρο του Μάρκου (ΠρΣτεργίου Ν. 12Σάκκου, 1Ομ. Καθηγητού Πανεπιστημίουστην εφημερίδα «Ορθόδοξος Τύπος» Να 1678-171680. (23/2/2007, 2/3/2007 και 9/3/2007). Από εκεί έφυγε [http://www.oodegr.com/oode/papismos/dogma/petros_rwmi1.htm]</ref>. Κάτι τέτοιο είναι πολύ σημαντικό διότι ο Πέτρος δε φαίνεται να είχε επισκεφτεί τη Ρώμη μέχρι τουλάχιστον το 55, τη στιγμή που ψευδο-Ισιδώρειες διατάξεις τον αναφέρουν ως επίσκοπο για 25 περίπου έτη και πήγε σ' άλλον τόπο (Πρ. 12μέχρι το θάνατό του, δηλαδή αρκετά πριν από το 50, 17)ενώ και οι επιστολές του δε φαίνεται να απευθύνονται προς τους Ρωμαίους.

Στη συνέχεια Η ιστορική έρευνα σήμερα καταλήγει πως ο Πέτρος λαμβάνει μέρος στην Αποστολική Σύνοδοδεν είναι ιδρυτής της Εκκλησίας της Ρώμης, όπου ο Χριστιανισμός δεν κηρύχτηκε από τους Αποστόλους, γιατί κανένας δεν φαίνεται να πήγε στη Ρώμη για να κηρύξει το 49 Ευαγγέλιο. Στη Ρώμη ο Χριστιανισμός κηρύχτηκε από άγνωστους Χριστιανούς, οι οποίοι προφανώς άκουσαν τον Πέτρο στα Ιεροσόλυματην ημέρα της Πεντηκοστής (''Πρ. 2, όπου διαδραματίζει σπουδαίο ρόλο μαζί με 10'') και κάποιους ακόμα που είχαν διδαχθεί το χριστιανισμό από τον Παύλοστις διάφορες πόλεις, όπου κήρυξε<ref>Βλ. Α. Α. Γκλαβίνα, Οι δώδεκα Απόστολοι, εκδ. Τέρτιος, τον αδελφόθεο Ιάκωβο και Κατερίνη, 1993, σελ. 57-67: "Χριστιανοί στη Ρώμη υπήρχαν ήδη πριν από το Βαρνάβα διάταγμα του Κλαυδίου (Πρ. 1518, 2), 14το 50. . Γαλ. 2, 7-8). Εκεί τάχθηκε με σθένος υπέρ Έτσι εξηγείται και το γεγονός ότι ο Παύλος στο 16 κεφάλαιο της ελευθερίας των Εθνικοχριστιανών Επιστολής του προς τους Ρωμαίους στέλνει πλήθος ασπασμών σε σχέση με την περιτομή πιστούς μιας πόλης στην οποία δεν κήρυξε ακόμη και οι οποίοι ήταν γνωστοί του και τις διατάξεις συνδέονταν μαζί του...Ο Απόστολος Παύλος, που συνήθιζε να κηρύττει εκεί όπου δεν είχε ακόμη ακουστεί το όνομα του Μωσαικού ΝόμουΧριστού, υποστηρίζοντας γιατί δεν ήθελε να οικοδομεί πάνω σε ξένα θεμέλια (Ρωμ. 15, 20), ομολογεί ότι δεν ήταν υποχρεωμένοι οι εξ Εθνικών Χριστιανοί θέλει να συμμορφώνονται με αυτές γιατί κηρύξει στη Ρώμη (''Ρωμ. 1, 15'') την επιθυμία του αυτή αναφέρουν και οι ΕθνικοίΠράξεις των Αποστόλων (19, όπως και οι Ιουδαίοι21. 23, 11). Αυτό σημαίνει ότι μέχρι τη στιγμή εκείνη, σώζονται μόνον με την πίστη στο Χριστό που γράφει προς τους Ρωμαίους (Πρ56), κανένας Απόστολος δεν πέρασε από τη Ρώμη."</ref>. 15Επίσης, ο Απόστολος Πέτρος δεν υπήρξε ο πρώτος Πάπας της Ρώμης, αφού σύμφωνα με τους διασωθέντες επισκοπικούς καταλόγους, αλλά και τις ιστορικές μαρτυρίες εκκλησιαστικών συγγραφέων, ως πρώτος Επίσκοπος της Ρώμης ουδέποτε αναφέρεται ο Πέτρος, αλλά ο Λίνος, άλλοτε δε, αν και εσφαλμένως υπό του [[Τερτυλλιανός|Τερτυλλιανού]], 1-29)ο [[Κλήμης Ρώμης|Κλήμεντας Ρώμης]].

Αργότερα ο Πέτρος συναντιέται στην Αντιόχεια με τον Παύλο:Βλέπε: ''[[Παπικό πρωτείο]], ο οποίος τον έψεξε γιατί έκανε παραχωρήσεις στους ιουδαΐζοντες σε βάρος [[Πρεσβεία τιμής των εξ Εθνικών Χριστιανών (Γαλ. 2, 11-21)Εκκλησιών]]''.

Το κήρυγμα ===Μαρτυρικός θάνατος=== Πιστεύεται ότι ο Πέτρος μαρτύρησε στις 13 Οκτωβρίου του 64 μ.Χ. στο Ιπποδρόμιο του Πέτρου περιορίστηκε κυρίως στους [[ΕβραίοιΝέρων|ΕβραίουςΝέρωνα]] και μάλιστα στην στη [[Παλαιστίνη (ιστορική περιοχή)|ΠαλαιστίνηΡώμη]].Ο [[Ευσέβιος]]Έρευνες<ref>Lietzmann Petrus et Paulus in Rom,Berlin,1937, 238</ref> που χρησιμοποιεί στην περίπτωση αυτή έχουν γίνει στις κατακόμβες της Ρώμης θεωρείται ότι έχουν ανακαλύψει τον [[Ωριγένης|Ωριγένη]]τάφο του Αποστόλου, αναφέρει ότι ο Πέτρος κήρυξε το [[Ευαγγέλιο]] στους [[Ιουδαίοι|Ιουδαίους]] της διασποράς, στον [[Εύξεινος Πόντος|Πόντο]], οποίος βρίσκεται στις κρύπτες κάτω από τη [[ΓαλατίαΒασιλική του Αγίου Πέτρου]], τη στη [[ΒιθυνίαΡώμη]], την [[Καππαδοκία]] αν και υπάρχουν και την [[Ασία]] (''Εκκλησιαστική Ιστορία''αντίθετες απόψεις<ref>Ch.Guignotte, 3,1K. Heussi</ref>. 4,2)Επίσης θεωρείται ότι έχουν ανακαλυφθεί και οι αλυσίδες με τις οποίες ήταν δεμένος στη φυλακή του Μαμερτίνου στη βασιλική Σαν Πιέτρο ιν Βίνκολι.

==Εικασίες για τρομοκρατική ιδιότηταΕπιστολές==

Από το γεγονός ότι ο Ο Απόστολος Πέτρος έφερε μαχαίρι και απέκοψε το αυτί του Μάλχου τη νύχτατης σύλληψης του Ιησούέγραψε δύο [[Καθολικές Επιστολές]], κάποιοι υπέθεσαν ότι ο Πέτρος ήταν ένας αναρχικός Σικάριος (τρομοκράτης) του ομίλου των Ζηλωτώνοι οποίες δεν είναι μεγάλες σε έκταση, οι οποίοι αντιστέκονταν ενεργητικά στη ρωμαϊκή εξουσία. Στον όμιλο αυτό ήταν ο Σίμων ο Ζηλωτής είναι όμως πλούσιες σε θεολογικές και πιθανόν και ο Ιούδας ο Ισκαριώτηςφιλοσοφικές ιδέες. Η άποψη αυτή ενισχύεται Α' επιστολή Πέτρου αναφέρεται κυρίως στον εξαγνισμό και από την πιθανότητα υπακοή. Στο χωρίο 1:9 διαφαίνεται πως κατά τον Απόστολο, δεν είναι η λέξη "Βαριωνάς" να μην σημαίνει "γιος του Ιωνά" αρχή της πίστεως ή η πίστη γενικά που φέρνει ως αποτέλεσμα τη σωτηρία, αλλά το ''"τρομοκράτηςτέλος της πίστεως"'' που επιτυγχάνει τη σωτηρία. Πάντως αυτή η ερμηνεία δεν μπορεί Η πορεία της αυξήσεως στην πνευματική ζωή τονίζεται στο χωρίο 2:2 όπου πως πρέπει ο πιστοί να αυξηθούν για να υποστηριχτεί με σιγουριάφτάσουν στη σωτηρία"'' («ίνα … αυξηθήτε εις σωτηρίαν»), ενώ στο χωρίο 2:11 γίνεται λόγος για τον «πόλεμο» που διεξάγεται ανάμεσα στις σαρκικές επιθυμίες και τον άνθρωπο.

==Απόστολος Πέτρος Κεντρικό θέμα της B΄ επιστολής αποτελεί η εσχατολογία, η οποία αναπτύσσεται στην επιστολή εξαιτίας της εμφάνισης στην κοινότητα χριστιανών που αμφισβητούσαν τον ερχομό του Κυρίου, την πρόνοια του Θεού για τον κόσμο και Ρώμη==την εξάρτηση του κόσμου από τον δημιουργό Θεό.

Οι Ρωμαιοκαθολικοί πιστεύουν Στο χωρίο 1:4 της Β' επιστολής Πέτρου βλέπουμε ότι οι υποσχέσεις που μας έχει δώσει ο Πέτρος υπήρξε ο πρώτος [[Πάπας]], δηλΘεός είναι μεγάλες και πολύτιμες· η δε διαφθορά μέσα στον κόσμο υπάρχει λόγω των κακών επιθυμιών. [[Επίσκοπος]] ΡώμηςΟι άνθρωποι όμως μπορούν να αποφύγουν τη διαφθορά αλλά και να γίνουν μέτοχοι ή κοινωνοί της Θείας φύσεως -μια ιδέα που αναπτύσσεται στην Αρχαία Εκκλησία και στην Ανατολική Ορθόδοξη σκέψη-, και στηρίζουν θέτοντας έτσι το θεμέλιο για το λεγόμενο "Πρωτείο του Πάπα" δόγμα της θεώσεως. Παράλληλα στο υποτιθέμενο πρωτείο του χωρίο 1:10 της Β' επιστολής Πέτρου έναντι των άλλων Αποστόλωνμνημονεύεται η «κλήση» και η «εκλογή». Ο Χριστιανός προτρέπεται να δείχνει «προθυμία» για να κάνει ακριβώς αυτή την «κλήση και εκλογή» σταθερή («βεβαίαν»). Αυτό Κατά το στηρίζουν στα λόγια χωρίο 2:20-22 η απομάκρυνση από την «οδό της δικαιοσύνης» δεν είναι μόνο πιθανή, αλλά πραγματικά συμβαίνει· κι' αυτή είναι κάτι χειρότερο από του [[Ιησούς Χριστός|Ιησού]] στο Ευαγγέλιο του Ματθαίου: να μην είχε κανείς γνωρίσει καθόλου την «οδό της δικαιοσύνης»<ref>Γεωργίου Φλορόφσκι, "Εσύ είσαι Πέτρος Οι Βυζαντινοί Ασκητικοί και πάνω σ'αυτήν την Πέτρα θα οικοδομήσω την Εκκλησία μουΠνευματικοί Πατέρες". (Μετάφραση Παναγιώτη Κ. Πάλλη. Εκδόσεις Πουρναρά. Θεσσαλονίκη 1992, σελ.73-76, 81).</ref>."

Η άποψη ότι ο Απόστολος Πέτρος είναι ο ιδρυτής H Β Πέτρου επιστολή χαρακτηρίζεται και ως «αντιαιρετική», γιατί δίνει μία κατοχυρωμένη απάντηση στους αμφισβητίες της Εκκλησίας ορθής πίστης. Συνάμα έχει και «απολογητική» διάθεση, αφού αναπτύσσει την πίστη της Ρώμης στηρίζεται κυρίως στις λεγόμενες [[Ψευδοϊσιδώρειες διατάξεις]], μια συλλογή κειμένων αγνώστου συγγραφέα, που έγινε στη Γαλλία κατά τον 9ο αιώνα μ. Χ.. Πρόκειται για νόθα κείμενα χριστιανικής κοινότητας χρησιμοποιώντας επιχειρήματα που αποβλέπουν απαντούν τόσο στην ενίσχυση της παπικής εξουσίας. Στην Καινή Διαθήκη([[Πράξεις των Αποστόλων]], στις επιστολές [[προς Γαλάτας]], [[προς Κορινθίους Α΄]], [[προς Ρωμαίους]], καθώς ιουδαϊκή και στις λεγόμενες [[επιστολές της αιχμαλωσίας]], πρώτης την ευρύτερη χριστιανική παράδοση όσο και δεύτερης, δεν βρίσκουμε ιστορικές μαρτυρίες για επίσκεψη του Πέτρου στη Ρώμη. θύραθεν γραμματεία<ref>ΒλΑτματζίδης, Χαράλαμπος Γ. σχετικό άρθρο του Στεργίου Ν. Σάκκου, Ομ. Καθηγητού Πανεπιστημίουστην εφημερίδα «Ορθόδοξος Τύπος» Να 1678-1680. (23/2/2007"Η εσχατολογία στη Β' Επιστολή Πέτρου", Εκδόσεις Πουρναρά, 2/3/2007 και 9/3/2007). [http://www.oodegr.com/oode/papismos/dogma/petros_rwmi1.htm]2005</ref>.

==Μαρτυρικός θάνατος== Πιστεύεται ότι ο Πέτρος μαρτύρησε στις 13 Οκτωβρίου του 64 μ*''[http://kaini.diathiki.Χarxaia. στο Ιπποδρόμιο του [[Νέρων|Νέρωνα]] στη [[Ρώμη]]googlepages. Έρευνες<ref>Lietzmann Petrus et Paulus in Rom,Berlin,1937,238<com/ref> που έχουν γίνει στις κατακόμβες της Ρώμης θεωρείται ότι έχουν ανακαλύψει τον τάφο epistoles_petrou Οι δύο καθολικές επιστολές του Αποστόλου, ο οποίος βρίσκεται στις κρύπτες κάτω από τη [[Βασιλική του Αγίου Πέτρου]] στη [[Ρώμη]], αν και υπάρχουν και αντίθετες απόψεις<ref>Ch.Guignotte, K. Heussi</ref>. Επίσης θεωρείται ότι έχουν ανακαλυφθεί και οι αλυσίδες με τις οποίες ήταν δεμένος στη φυλακή του Μαμερτίνου στη βασιλική Σαν Πιέτρο ιν Βίνκολι.''