Αλλαγές

{{Άγιος| Όνομα = Απόστολος Πέτρος| Εικόνα = [[Image:Apostle Peter.jpg|100px]]| Όνομα Εικόνας = Ο Απόστολος Πέτρος| ΗμερομηνίαΓέννησης = περ. 1 μ.Χ., [[Βηθσαϊδά]]| ΗμερομηνίαΚοίμησης = περ. 64 μ.Χ., ''Ρώμη''| ΗμερομηνίαΕορτής = [[Πρότυπο:29 Ιουνίου|29 Ιουνίου]]| Ημερομηνίες = 49 μ.Χ. Αποστολική Σύνοδος| Τίτλος = [[Απόστολος]]}}Ο '''Απόστολος Πέτρος''' ή '''Άγιος Πέτρος''', ήταν ένας εκ των [[Απόστολοι|12 μαθητών]] του Ιησού Χριστού. Ιουδαίος στην καταγωγή, από την περιοχή της Γαλιλαίας, αναδείχτηκε ως η πλέον εμβληματική μορφή των δώδεκα μαθητών του [[Ιησούς Χριστός|Ιησού Χριστού]], που διακρινόταν για την ειλικρίνεια, τον αυθορμητισμό και την αφοσίωσή του. Μετά την [[Ανάσταση]] του Ιησού Χριστού, ανέλαβε σημαντική δράση για τη διάδοση του [[Ευαγγέλιο|ευαγγελικού]] μηνύματος, δρώντας κυρίως στην περιοχή της Ιουδαίας. Είναι δύσκολο σήμερα να ταυτοποιηθεί η χρονική παρουσία του στη Ρώμη (πιθανώς μετά το 55) καθώς δεν έχουμε σαφείς πηγές για την πορεία του και το μαρτύριό του. Ήταν συγγραφέας δύο επιστολών, ενώ είναι και το κεντρικό πρόσωπο γύρω από το οποίο η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία θέλησε να θεμελιώσει το [[παπικό πρωτείο]].==Ο βίος του=====Καταγωγή και βίος πριν την κλήση===Ο Απόστολος Πέτρος γεννήθηκε στη [[Βηθσαϊδά]](''Ιω. 1, 45''), κοντά στη λίμνη Γεννησαρέτ. Αδερφός του ήταν ο πρωτόκλητος [[ΓεννησαρέτΑπόστολος Ανδρέας|Ανδρέας]], όπου που από κοινού και μαζί με τον αδελφό τους υιούς του [[Απόστολος ΑνδρέαςΖεβεδαίος|ΑνδρέαΖεβεδαίου]], ασκούσαν το επάγγελμα του ψαρά, μαζί με δυο άλλους Αποστόλους, τον [[Απόστολος Ιάκωβος|Απόστολο Ιάκωβο]] και τον [[Απόστολος Ευαγγελιστής Ιωάννης|Ευαγγελιστή Ιωάννη]], γιους ασκούσαν το επάγγελμα του [[Ζεβεδαίος|Ζεβεδαίου]]ψαρά (''Ματθ. 4, 18''). Ο πατέρας του ονομαζόταν Ιωάννης ή Ιωνάς(''Ιω. 1, 43. 21, 15-17''), ενώ ο ίδιος ονομαζόταν Σίμωναναφέρεται ως Σίμωνας (''Ματθ. 10, 2, Μαρκ. 3, 16''), Συμεών (''Πράξεις 15, 14'') αλλά και Κηφάς, που σημαίνει Πέτρα (''Α΄ Κορινθίους 1, 12. Γαλάτας 1, 18''). Ο [[Απόστολος Ματθαίος|Ματθαίος]] ονομάζει το Σίμωνα γιο του Ιωνά (''Βαριωνά''), αν και κατά μία άποψη, που ακόμα δεν έχει σταθερή βάση, η ονομασία αυτή σημαίνει τρομοκράτης<ref>Απόστολος Γλαβίνας, Οι Δώδεκα Απόστολοι, σελ. 58</ref>. Πιθανώς το Το όνομα Ιωνάς , πιθανώς να είναι σύντμηση και απλογραφία του Ιωάννης<ref>Απόστολος Γλαβίνας, Οι Δώδεκα Απόστολοι, σελ. 58</ref>.

Ο Απόστολος Πέτρος κατοικούσε στην [[Καπερναούμ]] (''Ματθ. 5, 14. Μαρκ. 1, 21'') από όπου καταγόταν η γυναίκα του και εκεί . Στην Καπερναούμ εγκαταστάθηκε μετά το γάμο του. Για τη γυναίκα του τίποτε δεν αναφέρεται κάτι σχετικό στην [[Καινή Διαθήκη]] αν και είναι γνωστό ότι ο Πέτρος ήταν έγγαμος, γιατί ο Χριστός θεραπεύσε θεράπευσε την πεθερά του(''Ματθ. 8, 14-15. Ειναι πολύ Λουκ. 4, 38-39''). Είναι πιθανό ότι η σύζυγος του δεν να μη ζούσε όταν τον κάλεσε ο Χριστός στο αποστολικό αξίωμα<ref>Απόστολος Γλαβίνας, Οι Δώδεκα Απόστολοι, σελ. 58</ref>. Μάλιστα αργότερα, στις ιεραποστολικές του περιοδείες, είχε και ο Πέτρος μαζί του όχι τη γυναίκα του αλλά και μια [[Χριστιανισμός|χριστιανή]] αδελφή για να τον υπηρετεί(''Α΄ Κορινθίους 9, 5'').

Το γεγονός ότι ασκούσε το επάγγελμα του ψαρά αλλά και το γεγονός ότι τα μέλη του Συνεδρίου αποκάλεσαν αυτόν - όπως και τον Ιωάννη - ''"αγράμματους και απλοϊκούς" '' (Πρ. ''[[Πράξεις των Αποστόλων|Πράξεις]] 4, 13'') δείχνουν ότι δεν είχε φοιτήσει σε ραββινική ραβινική σχολή. Όμως πιθανόν Είναι πιθανό όμως να ήταν μαθητής του [[Ιωάννης ο Πρόδρομος|Ιωάννη του Προδρόμου]]. Η κλήση του στο αποστολικό αξίωμα έγινε σταδιακά. Πρώτα τον παρουσίασε στο Χριστό, ο αδελφός του [[Απόστολος Ανδρέας|Ανδρέας]] (''Ιω. 1, 42''), ενώ προφανώς ήταν παρών στο γάμο της [[Κανά]], όπου αμέσως μετά εγκαταστάθηκε με τον Ιησού και τους άλλους μαθητές στην Καπερναούμ (''Ιω. 2, 1-12''). Την κλήση του αναφέρουν οι τρεις [[Συνοπτικά Ευαγγέλια|Συνοπτικοί Ευαγγελιστές]]. Αναφέρεται πάντοτε μεταξύ των μαθητών στους καταλόγους της Καινής Διαθήκης και αποτελούσε, μαζί με τους αδελφούς Ιάκωβο και Ιωάννη, τον πιο στενό κύκλο των μαθητών, λαμβάνοντας πρωτεύουσα θέση στον Αποστολικό κύκλο<ref>Απόστολος Γλαβίνας, Οι Δώδεκα Απόστολοι, σελ. 59</ref>.

Η κλήση του στο αποστολικό αξίωμα έγινε σταδιακά. Πρώτα παρουσίασε τον Πέτρο στο Χριστό ===Μετονομασία===Στην [[Καινή Διαθήκη]] δε φαίνεται καθαρά πότε ο αδελφός του [[Απόστολος ΑνδρέαςΙησούς Χριστός|ΑνδρέαςΙησούς]]ονόμασε το Σίμωνα Κηφά, δηλ. Ήταν παρώνβράχο, προφανώςπέτρα, στο γάμο της [[Κανά]] και αμέσως μετά από που αποδίδεται στην Ελληνική ως ''"Πέτρος"''. Κατά το γάμο αυτόν εγκαταστάθηκε Ματθαίο (''16, 18'') η μετονομασία αυτή συνδέεται με τον Ιησού την ομολογία του Πέτρου στην Καισάρεια του Φιλίππου. Κατά το Μάρκο (''3, 16'') και άλλους μαθητές το Λουκά (''6, 14'',) η αλλαγή αυτή του ονόματος του από Σίμωνα σε Πέτρο, μνημονεύεται στην Καπερναούμ. Την κλήση αρχή του αναφέρουν οι τρεις καταλόγου των [[Συνοπτικοί ΕυαγγελιστέςΑπόστολοι|δώδεκα]], όταν δηλ. Αναφέρεται πάντοτε μεταξύ συγκροτήθηκε και ολοκληρώθηκε από τον Ιησού η ομάδα των μαθητών στους καταλόγους της Καινής Διαθήκης και αποτελούσεδώδεκα. Ο Ιωάννης (''1, μαζί 42'') γράφει πως όταν για πρώτη φορά ο Σίμων συναντήθηκε με τους αδελφούς Ιάκωβο και Ιωάννητον Ιησού, στον οποίο τον πιο στενό κύκλο των μαθητών προς τους οποίους παρουσίασε ο αδελφός του Ανδρέας, ο Χριστός έδειξε ιδιαίτερη προτίμησηΙησούς του είπε ότι θα ονομαστεί Κηφάς, που σημαίνει Πέτρος.

==Μετονομασία==Στην Ο Απόστολος Πέτρος μέσα από την Καινή Διαθήκη δε φαίνεται καθαρά πότε ο Ιησούς ονόμασε το Σίμωνα Κηφά, δηλ. βράχο, πέτρα, που ποδίδεται στην Ελληνική ως "Πέτρος". Κατά το Ματθαίο (16, 18) η μετονομασία αυτή συνδέεται με και μέχρι την ομολογία ανάληψη του Πέτρου στην Καισαρεία του Φιλίππου. Κατά το Μάρκο (3, 16) και το Λουκά (6, 14) η αλλαγή αυτή του ονόματος του από Σίμωνα σε Πέτρο μνημονεύεται στην αρχή του καταλόγου των δώδεκα, όταν δηλ. συγκροτήθηκε και ολοκληρώθηκε από τον Ιησού η ομάδα των δώδεκα. Ο Ιωάννης (1, 42) γράφει πως όταν για πρώτη φορά ο Σίμων συναντήθηκε με τον Ιησού, στον οποίο τον παρουσίασε ο αδελφός του Ανδρέας, ο Ιησούς του είπε ότι θα ονομαστεί Κηφάς, που σημαίνει Πέτρος.Κυρίου===

==Περιστατικά Ο Απόστολος Πέτρος, μέσα από την Καινή Διαθήκη==τα κείμενα της Καινής Διαθήκης, διαφαίνεται πως κατείχε πρωτεύοντα ρόλο. Ο χαρακτήρας του διαφαίνεται ενθουσιώδης, ορμητικός, ενεργητικός και γεμάτος αυτοπεποίθηση, αναλαμβάνοντας διαρκώς πρωτοβουλίες. Συνάμα όμως επεδείκνυε και ένα ευμετάβλητο και ασταθή χαρακτήρα. Ο ίδιος παρέμενε πάντοτε ειλικρινής και αφοσιωμένος στο Χριστό, εμφάνιζε όμως μερικές φορές εξάρσεις, που τις καταπράυνε γρήγορα γιατί εξ αιτίας τους έχανε το θάρρος του.

Κατά Παρατηρώντας μερικά στιγμιότυπα της ζωής του Πέτρου, βρισκόμαστε στην Καπερναούμ όπου ο Χριστός αναφέρει στους ακροατές του, ότι για να έχουν ζωή αιώνιο πρέπει να τρώγουν το Σώμα Του και να πίνουν το Αίμα Του. Εκείνοι δεν αντιλήφθηκαν το μήνυμά Του και σκανδαλιζόμενοι έφυγαν. Ρωτώντας ο Κύριος τους Δώδεκα μαθητές Του, εάν θέλουν και αυτοί να φύγουν, ο Πέτρος απάντησε αμέσως ''"Κύριε, σε ποιόν να πάμε; Έχεις λόγια ζωής αιωνίου και εμείς πιστεύσαμε και γνωρίσαμε ότι συ είσαι ο Χριστός, ο Υιός του Θεού του ζώντος"''. Μετά από προτροπή του Ιησού, ο Πέτρος βάδισε στη θάλασσα (''Ματθ. 14, 28-32''). Επίσης μετά από προτροπή του Ιησού, ψάρεψε ένα ψάρι που είχε στην κοιλιά του ένα νόμισμα, για να πληρώσει τον φόρο στους Ρωμαίους (''Ματθ. 17, 24-27''). Στην Καισάρεια του Φιλίππου, λίγο πριν από το πάθος, ο Χριστός υπέβαλε στους μαθητές του την ερώτηση ποια γνώμη είχαν οι άνθρωποι για Εκείνον. Ο Πέτρος απάντησε ότι ο Χριστός είναι ο Μεσσίας, ο Υιός του αληθινού Θεού (''Ματθ. 16, 13-16''). Τότε ο Ιησούς απεκάλεσε τον Πέτρο μακάριο, επειδή δέχθηκε την πρώτη γνωριμία με αποκάλυψη όχι από άνθρωπο, αλλά από τον ΧριστόΊδιο τον Θεό. Του είπε πώς σε αυτή την πέτρα, δηλαδή στην ομολογία ότι ο Πέτρος Χριστός είναι Υιός του Θεού, θα οικοδομήσει την Εκκλησία Του, της οποίας ''"πύλαι άδου ου κατισχύσουσιν"''. Στη συνέχεια ζήτησε από τους μαθητές Του να φύγει κρατήσουν κρυφό ότι αυτός είναι ο Μεσσίας, και τους φανέρωσε ότι θα μεταβεί στα Ιεροσόλυμα, όπου θα σταυρωθεί και θα αναστηθεί την τρίτη ημέρα. Ο Πέτρος πήρε το Χριστό ιδιαιτέρως και προσπάθησε να τον αποτρέψει από τη βάρκα από την πορεία του γιατί προς το Πάθος. Ο Χριστός όμως τον επιτίμησε αυστηρά (''"ήταν αμαρτωλόςΎπαγε οπίσω μου σατανά"Ματθ. 16,23'').

Ο Πέτρος, μαζί με τους Ιωάννη και Ιάκωβο, ήταν παρών στη [[Μεταμόρφωση]] του Κυρίου στο Όρος Θαβώρ (''Ματθ. ιζ', 1-8, Μάρκ. θ', 2-8, Λουκ. θ', 28-36''). Όταν ο Χριστός είπε στους ακροατές του ότι για να έχουν αληθινή ζωή πρέπει να τρώγουν , λίγο πριν το Σώμα πάθος Του και να πίνουν , το Αίμα βράδυ του Μυστικού Δείπνου, έπλυνε τα πόδια των μαθητών Του, εκείνοι δεν κατάλαβαν, σκανδαλίστηκαν και έφυγανο Πέτρος αρνήθηκε. Τότε ο Ο Χριστός ρώτησε τους Δώδεκα μαθητές Του, απευθυνόμενος προς αυτόν του είπε πως ''"εάν θέλουν και αυτοί δεν δεχθής να σού πλύνω τα πόδια δεν μπορείς να φύγουνμένης κοντά μου"''. Ο Τότε ο Απόστολος Πέτρος απάντησε αμέσως: “Κύριε, σε ποιόν να πάμε; Έχεις λόγια ζωής αιωνίου ''"Τότε Κύριε μη μου πλύνεις μόνον τα πόδια, αλλά και εμείς επιστεύσαμε τα χέρια και γνωρίσαμε ότι συ είσαι το κεφάλι"''(''Ιωάν. 13, 5-10''). Το ίδιο βράδυ φαίνεται να διακατέχεται από έντονη αγωνία για να μάθει ποιος είναι ο προδότης του Ιησού (''Ιωάν. 13, 24''), ενώ διαμαρτύρεται διότι ο ΧριστόςΙησούς του είπε πως εκεί που οδεύει, δεν μπορεί ο Υιός ίδιος ακόμα να τον ακολουθήσει. Ο Πέτρος υπόσχεται στον Κύριο ότι είναι έτοιμος να θυσιάσει τη ζωή του Θεού γι' αυτόν (''Ιωάν. 13, 36-37· πρβλ. Ματθ. 26, 33. Μάρκ. 14, 29''). Ο Κύριος όμως προφητικά του ζώντος”προανήγγειλε ότι θα τον αρνιόταν τρεις φορές.

Μετά Όταν ο Ιησούς προσευχήθηκε στον κήπο της Γεθσημανή και γυρίζοντας κοντά στους μαθητές του, τους βρήκε να κοιμούνται, πρώτα απευθύνθηκε στον Πέτρο (''Μάρκ. 14, 37''), ενώ τη στιγμή που Τον συνελάμβαναν, ο Πέτρος με μαχαίρι έκοψε το αυτί ενός από προτροπή τους δούλους του αρχιερέα. Ο Χριστός τον επετίμησε θεραπεύοντας τον Μάλχο (''Ματθ. 26, 51. Μάρκ. 14, 47. Λουκ. 22, 50. Ιωάν. 18, 10''). Κατά τη σύλληψη του Ιησού, ο Πέτρος βάδισε στη θάλασσα τον ακολούθησε μέχρι την αυλή του αρχιερέα (''Ματθ. 26, 58. Μάρκ. 14, 2854. Λουκ. 22, 54. Ιωάν. 18, 15-3216''). Επίσης Στη συνέχεια ο Πέτρος Τον αρνείται τρεις φορές με όρκο. Αφού αλέκτωρ ελάλησε τρις, θυμήθηκε τον λόγο του Χριστού που του είχε προαναγγείλει αυτή την πτώση, και μετανιώνοντας, έκλαψε πικρά. Ο Χριστός μετά από προτροπή την Ανάστασή Του, τον ρώτησε τρεις φορές εάν τον αγαπά, και του Ιησούέδωσε την εντολή να ποιμαίνει τα λογικά Του πρόβατα, ψάρεψε αποκαθιστώντας τον στο αποστολικό αξίωμα. ===Μετά την Ανάληψη=== Οι ειδήσεις για την ιστορία του Πέτρου μετά την Ανάληψη δεν είναι πολλές. Γι αυτό και δε μπορούμε να έχουμε ένα ψάρι που είχε διάγραμμα της πορείας του και κανένα σταθερό σημείο για μια σωστή χρονολόγηση. Στην ιστορία της πρώτης Εκκλησίας, ο Πέτρος πρωτοστατεί στην κοιλιά πρώτη διοικητικού χαρακτήρα πράξη των Αποστόλων, όταν υπέδειξε σε κοινή σύναξη των πιστών να εκλέξουν τον αντικαταστάτη του ένα νόμισμα[[Ιούδας Ισκαριώτης|Ιούδα του Ισκαριώτη]] (''Πρ. 1, 13-26''). Την ημέρα της [[Πεντηκοστή|Πεντηκοστής]] πάλι ο Πέτρος σηκώθηκε μαζί με τους άλλους έντεκα Αποστόλους και μίλησε προς το συγκεντρωμένο πλήθος ώστε να πιστέψουν και να βαπτιστούν 3.000 άνθρωποι (''Πρ. 2, 14-41''). Στη συνέχεια θεράπευσε κάποιο χωλό στο Ναό, όντας με τον Ιωάννη (''Πρ. 3, 1-11''), ενώ μίλησε για δεύτερη φορά προς το πλήθος (''Πρ. 2, 12-26''). Αυτή η πράξη του, είχε σα συνέπεια να πληρώσει οδηγηθεί με τον φόρο στους Ρωμαίους Ιωάννη στο συνέδριο. Εκεί μίλησε με παρρησία (''Πρ. 4, 1-12''), λέγοντας ότι δεν μπορούσε να μη μιλήσει γι' αυτά που είδε και άκουσε (''Πρ. 4, 20''). Οι Ιουδαίοι και μάλιστα οι [[Σαδδουκαίοι]] τον συνέλαβαν για δεύτερη φορά μαζί με τον Ιωάννη και τους φυλάκισαν, για να αποφυλακιστούν όμως με θαυμαστό τρόπο (Ματθ''Πρ. 5, 17, 24-2742''). Στην Καισάρεια Γεγονότα, όπως η θανατική τιμωρία του Ανανία και της συζύγου του Σαπφείρας (''Πρ. 5, 1-11'') και τα θαύματα που έκανε και με τη σκιά του Φιλίππουακόμη (''Πρ. 5, λίγο πριν 15-16'') μεγάλωσαν πολύ τη φήμη του Αποστόλου Πέτρου. Μαζί με τον Ιωάννη στάλθηκαν αργότερα από τους Αποστόλους στη Σαμάρεια όταν άκουσαν ότι εκεί διαδόθηκε ο λόγος του Θεού (''Πρ. 8, 14''). Στη Σαμάρεια συναντήθηκε ο Πέτρος με το Σίμωνα το μάγο (''Πρ. 8, 18-24''), ενώ μαζί με τον Ιωάννη κήρυξαν το πάθοςλόγο του Θεού σε πολλά χωριά της (''Πρ. 8, 25''). Με κέντρο τα Ιεροσόλυμα, πολλές φορές μετέβαινε σε περιοδείες και επισκεπτόταν τις πλησιόχωρες Εκκλησίες (''Πρ. 9, 32''), γι αυτό και μαζί με τον [[Ιάκωβος ο Χριστός υπέβαλε στους μαθητές του αδελφόθεος|αδελφόθεο Ιάκωβο]] και τον Ιωάννη θεωρούνταν οι ''"στύλοι» της Εκκλησίας"'' (''Γαλ. 2, 9''). Σε μια περιοδεία θεράπευσε στη Λύδδα τον παραλυτικό Αινέα (''Πρ. 9, 32-34'') και στην Ιόππη ανέστησε την ερώτηση ποια γνώμη είχαν οι άνθρωποι για ΕκείνονΤαβιθά ή Δορκάδα (''Πρ. 9, 36-42''). Ο Πάντως στις περιοχές αυτές προϋπήρχαν Χριστιανοί και δεν είναι ο Πέτρος απάντησε ότι ο Χριστός είναι πρώτος ιεραπόστολος των περιοχών αυτών (''πρβλ. Πρ. 9, 32''). Εκτός αυτού ο ΜεσσίαςΠέτρος φαίνεται ότι είχε σημαντικά αποτελέσματα στη Λύδδα και Σάρωνα (''Πρ. 9, 35''). Στην Ιόππη ο Υιός Πέτρος έμεινε αρκετές ημέρες (''Πρ. 9, 43'') και στην Καισαρεία, όπου πορεύτηκε με θεία εντολή, κατήχησε και βάπτισε τον εκατόνταρχο Κορνήλιο και όλους τους δικούς του αληθινού Θεού (Ματθ''Πρ. 10, 1-48''). Όταν γύρισε στα Ιεροσόλυμα εξιστόρησε τα γεγονότα με τον Κορνήλιο και έδωσε απάντηση στους χριστιανούς εκ περιτομής, που δυσαρεστήθηκαν γιατί βάπτισε τον εκατόνταρχο Κορνήλιο (''Πρ. 1611, 131-1617''). Τότε Το 42 ή 44 ο Ιησούς απεκάλεσε Ηρώδης Αγρίππας Α΄ τον συνέλαβε μετά τη θανάτωση του Αποστόλου Ιακώβου και αφού είδε ότι αυτή η πράξη άρεσε στους Ιουδαίους, θέλησε να τον θανατώσει. Ο Θεός όμως τον Πέτρο μακάριοέσωσε με θαυμαστό τρόπο. Ο Πέτρος πήγε στο σπίτι της Μαρίας, της μητέρας του Μάρκου (''Πρ. 12, επειδή δέχθηκε την αποκάλυψη όχι 1-17'') και από άνθρωποεκεί πορεύτηκε σ' άλλον τόπο (''Πρ. 12, αλλά από 17''). Στη συνέχεια ο Πέτρος λαμβάνει μέρος στην Αποστολική Σύνοδο, το 49 στα Ιεροσόλυμα, όπου διαδραματίζει σπουδαίο ρόλο μαζί με τον Ίδιο Παύλο, τον Θεόαδελφόθεο Ιάκωβο και το Βαρνάβα (''Πρ. 15, 14. Του είπε πώς Γαλ. 2, 7-8''). Τάσσεται με σθένος υπέρ της ελευθερίας των Εθνικοχριστιανών σε αυτή σχέση με την πέτραπεριτομή και τις διατάξεις του Μωσαϊκού Νόμου, δηλαδή στην ομολογία του περί του Χριστού υποστηρίζοντας ότι είναι Υιός του Θεούδεν ήταν υποχρεωμένοι οι εξ Εθνικών Χριστιανοί να συμμορφώνονται με αυτές γιατί και οι Εθνικοί, όπως και οι Ιουδαίοι, θα οικοδομήση σώζονται μόνον με την Εκκλησία Τουπίστη στο Χριστό (''Πρ. 15, της οποίας “πύλαι άδου ου κατισχύσουσιν”1-29''). Στη συνέχεια ζήτησε από τους μαθητές Του να μη πουν Αργότερα συναντιέται στην Αντιόχεια με τον Παύλο, ο οποίος τον έψεξε γιατί έκανε παραχωρήσεις στους ιουδαΐζοντες σε κανένα βάρος των εξ Εθνικών Χριστιανών (''Γαλ. 2, 11-21''). Το κήρυγμα του Πέτρου περιορίστηκε κυρίως στους [[Εβραίοι|Εβραίους]] και μάλιστα στην Παλαιστίνη. Ο [[Ευσέβιος Καισαρείας]], που χρησιμοποιεί στην περίπτωση αυτή τον [[Ωριγένης|Ωριγένη]], αναφέρει ότι αυτός είναι ο ΜεσσίαςΠέτρος κήρυξε το [[Ευαγγέλιο]] στους [[Ιουδαίοι|Ιουδαίους]] της διασποράς, και τους φανέρωσε ότι θα μεταβεί στα Ιεροσόλυμαστον Πόντο, τη Γαλατία, τη Βιθυνία, όπου θα σταυρωθεί την Καππαδοκία και θα αναστηθεί την τρίτη ημέραΑσία<ref>Εκκλησιαστική Ιστορία, 3,1. 4,2</ref>. Ο  ===Εικασίες για ζηλωτική ιδιότητα=== Από το γεγονός ότι ο Πέτρος πήρε έφερε μαχαίρι και απέκοψε το Χριστό ιδιαιτέρως αυτί του Μάλχου τη νύχτα της σύλληψης του Ιησού, κάποιοι υπέθεσαν ότι ο Πέτρος ήταν αναρχικός Σικάριος (τρομοκράτης) του ομίλου των Ζηλωτών, οι οποίοι αντιστέκονταν ενεργητικά στη ρωμαϊκή εξουσία. Στον όμιλο αυτό ήταν ο Σίμων ο Ζηλωτής και πιθανόν και ο [[Ιούδας ο Ισκαριώτης]]. Η άποψη αυτή ενισχύεται και προσπάθησε να τον αποτρέψει από από την πορεία πιθανότητα η λέξη ''"Βαριωνάς"'' να μην σημαίνει ''"γιος του προς Ιωνά"'' αλλά ''"τρομοκράτης"''. Πάντως αυτή η ερμηνεία δεν μπορεί να υποστηριχτεί με σιγουριά<ref>Απόστολος Γλαβίνας, Οι Δώδεκα Απόστολοι, σελ. 58</ref>. ===Απόστολος Πέτρος και Ρώμη=== Οι Ρωμαιοκαθολικοί πιστεύουν ότι ο Πέτρος υπήρξε ο πρώτος [[Πάπας]], δηλ. [[Επίσκοπος]] Ρώμης, υποστηρίζοντας το Πάθος''"[[παπικό πρωτείο|Πρωτείο του Πάπα]]"'' στο υποτιθέμενο πρωτείο του Πέτρου έναντι των άλλων Αποστόλων. Ο Αυτό το θεμελιώνουν από τα λόγια του [[Ιησούς Χριστός όμως τον επιτίμησε αυστηρά (|Ιησού]] στο [[Κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο|Ευαγγέλιο του Ματθαίου]]: ''"Ύπαγε οπίσω Εσύ είσαι Πέτρος και πάνω σ'αυτήν την Πέτρα θα οικοδομήσω την Εκκλησία μου σατανά..." Ματθ''.  Η άποψη ότι ο Απόστολος Πέτρος είναι ο ιδρυτής της Εκκλησίας της Ρώμης στηρίζεται κυρίως στις λεγόμενες [[Ψευδοϊσιδώρειες διατάξεις]], μια συλλογή κειμένων αγνώστου συγγραφέα, που έγινε στη Γαλλία κατά τον 9ο αιώνα μ. Χ.. Πρόκειται για νόθα κείμενα που αποβλέπουν στην ενίσχυση της παπικής εξουσίας. Στην Καινή Διαθήκη ([[Πράξεις των Αποστόλων]], στις επιστολές [[Προς Γαλάτας]], [[Προς Κορινθίους Α΄]], [[Προς Ρωμαίους]], καθώς και στις λεγόμενες [[επιστολές της αιχμαλωσίας]]), δε βρίσκουμε ιστορικές μαρτυρίες για επίσκεψη του Πέτρου στη Ρώμη<ref>Βλ. σχετικό άρθρο του Στεργίου Ν. 16Σάκκου,Ομ. Καθηγητού Πανεπιστημίουστην εφημερίδα «Ορθόδοξος Τύπος» Να 1678-1680. (23/2/2007, 2/3/2007 και 9/3/2007). [http://www.oodegr.com/oode/papismos/dogma/petros_rwmi1.htm]</ref>. Κάτι τέτοιο είναι πολύ σημαντικό διότι ο Πέτρος δε φαίνεται να είχε επισκεφτεί τη Ρώμη μέχρι τουλάχιστον το 55, τη στιγμή που ψευδο-Ισιδώρειες διατάξεις τον αναφέρουν ως επίσκοπο για 25 περίπου έτη και μέχρι το θάνατό του, δηλαδή αρκετά πριν από το 50, ενώ και οι επιστολές του δε φαίνεται να απευθύνονται προς τους Ρωμαίους.

Όταν Η ιστορική έρευνα σήμερα καταλήγει πως ο Χριστός, λίγο πριν το πάθος Του, έπλυνε τα πόδια των μαθητών ΤουΠέτρος δεν είναι ιδρυτής της Εκκλησίας της Ρώμης, όπου ο Πέτρος Χριστιανισμός δεν ήθελε να του πλύνη τα πόδια. Ο Χριστός του "εάν κηρύχτηκε από τους Αποστόλους, γιατί κανένας δεν δεχθής φαίνεται να σού πλύνω τα πόδια δεν μπορείς πήγε στη Ρώμη για να μένης κοντά μου"κηρύξει το Ευαγγέλιο. Τότε Στη Ρώμη ο Απόστολος Πέτρος απάντησεΧριστιανισμός κηρύχτηκε από άγνωστους Χριστιανούς, "Τότε Κύριε μη μου πλύνεις μόνον τα πόδιαοι οποίοι προφανώς άκουσαν τον Πέτρο στα Ιεροσόλυμα την ημέρα της Πεντηκοστής (''Πρ. 2, αλλά και τα χέρια 10'') και κάποιους ακόμα που είχαν διδαχθεί το κεφάλι"χριστιανισμό από τον Παύλο στις διάφορες πόλεις, όπου κήρυξε<ref>Βλ. Α. Α.(ΙωάνΓκλαβίνα, Οι δώδεκα Απόστολοι, εκδ. 13Τέρτιος, 5Κατερίνη, 1993, σελ. 57-10).Το βράδυ του Μυστικού Δείπνου ο Πέτρος διακατεχόταν 67: "Χριστιανοί στη Ρώμη υπήρχαν ήδη πριν από αγωνία να μάθει ποιος είναι ο προδότης το διάταγμα του Ιησού Κλαυδίου (ΙωάνΠρ. 1318, 242), το 50. Επίσης διαμαρτυρήθηκε γιατί ... Έτσι εξηγείται και το γεγονός ότι ο Ιησούς Παύλος στο 16 κεφάλαιο της Επιστολής του προς τους Ρωμαίους στέλνει πλήθος ασπασμών σε πιστούς μιας πόλης στην οποία δεν κήρυξε ακόμη και οι οποίοι ήταν γνωστοί του και συνδέονταν μαζί του είπε "...Ο Απόστολος Παύλος, που συνήθιζε να κηρύττει εκεί που πηγαίνω όπου δεν είχε ακόμη ακουστεί το όνομα του Χριστού, γιατί δεν μπορείς ήθελε να μοικοδομεί πάνω σε ξένα θεμέλια (Ρωμ. 15, 20), ομολογεί ότι θέλει να κηρύξει στη Ρώμη ('' ακολουθήσεις τώραΡωμ. 1, θα μ15' ακολουθήσεις αργότερα" ') την επιθυμία του αυτή αναφέρουν και υποσχέθηκε στνο Χριστό ότι είναι έτοιμος να θυσιάσει τη ζωή του γι' αυτόν οι Πράξεις των Αποστόλων (Ιωάν19, 21. 1323, 36-37· πρβλ11). Ματθ. 26Αυτό σημαίνει ότι μέχρι τη στιγμή εκείνη, που γράφει προς τους Ρωμαίους (56), 33κανένας Απόστολος δεν πέρασε από τη Ρώμη. Μάρκ"</ref>. 14Επίσης, 29). Τότε ο Κύριος ποανήγγειλε ότι Απόστολος Πέτρος δεν υπήρξε ο πρώτος Πάπας της Ρώμης, αφού σύμφωνα με τους διασωθέντες επισκοπικούς καταλόγους, αλλά και τις ιστορικές μαρτυρίες εκκλησιαστικών συγγραφέων, ως πρώτος Επίσκοπος της Ρώμης ουδέποτε αναφέρεται ο Πέτρος θα τον αρνιόταν τρεις φορές πριν λαλήσει , αλλά ο Λίνος, άλλοτε δε, αν και εσφαλμένως υπό του [[Τερτυλλιανός|Τερτυλλιανού]], ο πετεινός[[Κλήμης Ρώμης|Κλήμεντας Ρώμης]].

Όταν ο Κύριος προσευχήθηκε στον κήπο της Γεθσημανή και γυρίζοντας κοντά στους μαθητές του:Βλέπε: ''[[Παπικό πρωτείο]], τους βρήκε να κοιμούνται, απευθύνθηκε στον Πέτρο (Μάρκ. 14, 37)[[Πρεσβεία τιμής των Εκκλησιών]]''.

Την ώρα που συνέλαβαν το Χριστό, ===Μαρτυρικός θάνατος=== Πιστεύεται ότι ο Πέτρος έβγαλε μαχαίρι και έκοψε το αυτί ενός από τους δούλους μαρτύρησε στις 13 Οκτωβρίου του αρχιερέα, 64 μ.Χ. στο Ιπποδρόμιο του Μάλχου[[Νέρων|Νέρωνα]] στη [[Ρώμη]]. Ο Χριστός επετίμησε Έρευνες<ref>Lietzmann Petrus et Paulus in Rom,Berlin,1937,238</ref> που έχουν γίνει στις κατακόμβες της Ρώμης θεωρείται ότι έχουν ανακαλύψει τον Πέτρο και θεράπευσε τον Μάλχο (Ματθ. 26τάφο του Αποστόλου, 51. Μάρκ. 14ο οποίος βρίσκεται στις κρύπτες κάτω από τη [[Βασιλική του Αγίου Πέτρου]] στη [[Ρώμη]], 47. Λουκαν και υπάρχουν και αντίθετες απόψεις<ref>Ch. 22Guignotte, 50K. ΙωάνHeussi</ref>. 18, 10)Επίσης θεωρείται ότι έχουν ανακαλυφθεί και οι αλυσίδες με τις οποίες ήταν δεμένος στη φυλακή του Μαμερτίνου στη βασιλική Σαν Πιέτρο ιν Βίνκολι.

==Μετά Ο Απόστολος Πέτρος έγραψε δύο [[Καθολικές Επιστολές]], οι οποίες δεν είναι μεγάλες σε έκταση, είναι όμως πλούσιες σε θεολογικές και φιλοσοφικές ιδέες. Η Α' επιστολή Πέτρου αναφέρεται κυρίως στον εξαγνισμό και την Ανάσταση==υπακοή. Στο χωρίο 1:9 διαφαίνεται πως κατά τον Απόστολο, δεν είναι η αρχή της πίστεως ή η πίστη γενικά που φέρνει ως αποτέλεσμα τη σωτηρία, αλλά το ''"τέλος της πίστεως"'' που επιτυγχάνει τη σωτηρία. Η πορεία της αυξήσεως στην πνευματική ζωή τονίζεται στο χωρίο 2:2 όπου πως πρέπει ο πιστοί να αυξηθούν για να φτάσουν στη σωτηρία"'' («ίνα … αυξηθήτε εις σωτηρίαν»), ενώ στο χωρίο 2:11 γίνεται λόγος για τον «πόλεμο» που διεξάγεται ανάμεσα στις σαρκικές επιθυμίες και τον άνθρωπο.

Οι ειδήσεις για την ιστορία του Πέτρου μετά την Ανάσταση δεν είναι πολλές και δε μπορούμε να έχουμε ένα διάγραμμα Κεντρικό θέμα της πορείας του και κανένα σταθερό σημείο για μια σωστή χρονολόγηση. Στην ιστορία B΄ επιστολής αποτελεί η εσχατολογία, η οποία αναπτύσσεται στην επιστολή εξαιτίας της πρώτης [[Εκκλησία]]ς και πάλι πρωτοστατεί ο Πέτρος εμφάνισης στην πρώτη διοικητικού χαρακτήρα πράξη των Αποστόλων, όταν υπέδειξε σε κοινή σύναξη των πιστών να εκλέξουν κοινότητα χριστιανών που αμφισβητούσαν τον αντικαταστάτη ερχομό του [[Ιούδας Ισκαριώτης|Ιούδα Κυρίου, την πρόνοια του Ισκαριώτη]]. Την ημέρα της [[Πεντηκοστή|Πεντηκοστής]] πάλι ο Πέτρος σηκώθηκε μαζί με τους άλλους έντεκα Αποστόλους και μίλησε προς το συγκεντρωμένο πλήθος ώστε να πιστέψουν και να βαπτιστούν 3.000. Στη συνέχεια ο Πέτρος θεράπευσε κάποιο χωλό στο Ναό, όντας με τον Ιωάννη, μίλησε Θεού για δεύτερη φορά προς το πλήθος. Αυτός ο λόγος είχε συνέπεια να οδηγηθεί με τον Ιωάννη στο συνέδριο. Οι Ιουδαίοι κόσμο και μάλιστα οι [[Σαδδουκαίοι]] συνέλαβαν για δεύτερη φορά τον Πέτρο και τον Ιωάννη και τους φυλάκισαν, για να αποφυλακιστούν όμως με θαυμαστό τρόπο.Το κήρυγμα την εξάρτηση του Πέτρου περιορίστηκε κυρίως στους [[Εβραίοι|Εβραίους]] και μάλιστα στην [[Παλαιστίνη (ιστορική περιοχή)|Παλαιστίνη]].Ο [[Ευσέβιος]], που χρησιμοποιεί στην περίπτωση αυτή κόσμου από τον [[Ωριγένης|Ωριγένη]], αναφέρει ότι ο Πέτρος κήρυξε το [[Ευαγγέλιο]] στους [[Ιουδαίοι|Ιουδαίους]] της διασποράς, στον [[Εύξεινος Πόντος|Πόντο]], τη [[Γαλατία]], τη [[Βιθυνία]], την [[Καππαδοκία]] και την [[Ασία]] (''Εκκλησιαστική Ιστορία'', 3,1. 4,2)δημιουργό Θεό.

==Εικασίες Στο χωρίο 1:4 της Β' επιστολής Πέτρου βλέπουμε ότι οι υποσχέσεις που μας έχει δώσει ο Θεός είναι μεγάλες και πολύτιμες· η δε διαφθορά μέσα στον κόσμο υπάρχει λόγω των κακών επιθυμιών. Οι άνθρωποι όμως μπορούν να αποφύγουν τη διαφθορά αλλά και να γίνουν μέτοχοι ή κοινωνοί της Θείας φύσεως -μια ιδέα που αναπτύσσεται στην Αρχαία Εκκλησία και στην Ανατολική Ορθόδοξη σκέψη-, θέτοντας έτσι το θεμέλιο για τρομοκρατική ιδιότητα==το δόγμα της θεώσεως. Παράλληλα στο χωρίο 1:10 της Β' επιστολής Πέτρου μνημονεύεται η «κλήση» και η «εκλογή». Ο Χριστιανός προτρέπεται να δείχνει «προθυμία» για να κάνει ακριβώς αυτή την «κλήση και εκλογή» σταθερή («βεβαίαν»). Κατά το χωρίο 2:20-22 η απομάκρυνση από την «οδό της δικαιοσύνης» δεν είναι μόνο πιθανή, αλλά πραγματικά συμβαίνει· κι' αυτή είναι κάτι χειρότερο από του να μην είχε κανείς γνωρίσει καθόλου την «οδό της δικαιοσύνης»<ref>Γεωργίου Φλορόφσκι, "Οι Βυζαντινοί Ασκητικοί και Πνευματικοί Πατέρες". (Μετάφραση Παναγιώτη Κ. Πάλλη. Εκδόσεις Πουρναρά. Θεσσαλονίκη 1992, σελ. 73-76, 81).</ref>.

Από το γεγονός ότι ο Πέτρος έφερεμαχαίρι H Β Πέτρου επιστολή χαρακτηρίζεται και απέκοψε το αυτί του Μάλχουως «αντιαιρετική», κάποιοι υπέθεσαν ότι ο Πέτρος ήταν ένας αναρχικός Σικάριος (τρομοκράτης) του ομίλου των Ζηλωτώνγιατί δίνει μία κατοχυρωμένη απάντηση στους αμφισβητίες της ορθής πίστης. Συνάμα έχει και «απολογητική» διάθεση, οι οποίοι αντιστέκονταν ενεργητικά στη ρωμαϊκή εξουσία. Στον όμιλο αυτό ήταν ο Σίμων ο Ζηλωτής αφού αναπτύσσει την πίστη της χριστιανικής κοινότητας χρησιμοποιώντας επιχειρήματα που απαντούν τόσο στην ιουδαϊκή και πιθανόν την ευρύτερη χριστιανική παράδοση όσο και ο Ιούδας ο Ισκαριώτηςστη θύραθεν γραμματεία<ref>Ατματζίδης, Χαράλαμπος Γ. , "Η άποψη αυτή ενισχύεται και από την πιθανότητα η λέξη εσχατολογία στη Β' Επιστολή Πέτρου"Βαριωνάς" να μην σημαίνει "γιος του Ιωνά" αλλά "τρομοκράτης". Πάντως αυτή η ερμηνεία δεν μπορεί να υποστηριχτεί με σιγουριά, Εκδόσεις Πουρναρά, 2005</ref>.

==Απόστολος Πέτρος και ΡώμηΔιαβάστε επίσης==

Οι Ρωμαιοκαθολικοί πιστεύουν ότι ο Πέτρος υπήρξε ο πρώτος *''[[Πάπας]], δηλ. [[Επίσκοπος]] Ρώμης, και στηρίζουν το λεγόμενο "Πρωτείο του Πάπα" στο υποτιθέμενο πρωτείο του Πέτρου έναντι των άλλων Αποστόλων. Αυτό το στηρίζουν στα λόγια του [[Ιησούς Χριστός|Ιησού]] στο Ευαγγέλιο του Ματθαίουhttp: "Εσύ είσαι Πέτρος και πάνω σ'αυτήν την Πέτρα θα οικοδομήσω την Εκκλησία μου..." Πιστεύουν ότι ο Πέτρος μαρτύρησε στις [[13 Οκτωβρίου]], 64 μ.Χ. στο Ιπποδρόμιο του [[Νέρων|Νέρωνα]] στη [[Ρώμη]]. Έρευνες<ref>Lietzmann Petrus et Paulus in Rom,Berlin,1937,238</ref> που έχουν γίνει στις κατακόμβες της Ρώμης θεωρείται ότι έχουν ανακαλύψει τον τάφο του Αποστόλου, ο οποίος βρίσκεται στις κρύπτες κάτω από τη [[Βασιλική του Αγίου Πέτρου]] στη [[Ρώμη]], αν και υπάρχουν και αντίθετες απόψεις<ref>Ch.Guignotte, K. Heussi</ref>. Επίσης θεωρείται ότι έχουν ανακαλυφθεί και οι αλυσίδες με τις οποίες ήταν δεμένος στη φυλακή του Μαμερτίνου στη βασιλική [[Σαν Πιέτρο ιν Βίνκολι]]kaini.Η άποψη ότι ο Απόστολος Πέτρος είναι ο ιδρυτής της Εκκλησίας της Ρώμης στηρίζεται κυρίως στις λεγόμενες [[Ψευδοϊσιδώρειες διατάξεις]], μια συλλογή κειμένων αγνώστου συγγραφέα, που έγινε στη Γαλλία κατά τον 9ο αιώνα μdiathiki. Χarxaia.googlepages. Πρόκειται για νόθα κείμενα που αποβλέπουν στην ενίσχυση της παπικής εξουσίας. Στην Καινή Διαθήκη([[Πράξεις των Αποστόλων]], στις com/epistoles_petrou Οι δύο καθολικές επιστολές [[προς Γαλάτας]], [[προς Κορινθίους Α΄]], [[προς Ρωμαίους]], καθώς και στις λεγόμενες [[επιστολές της αιχμαλωσίας]], πρώτης και δεύτερης, δεν βρίσκουμε ιστορικές μαρτυρίες για επίσκεψη του Αποστόλου Πέτρου στη Ρώμη. <ref>Βλ. σχετικό άρθρο του Στεργίου Ν. Σάκκου, Ομ. Καθηγητού Πανεπιστημίουστην εφημερίδα «Ορθόδοξος Τύπος» Να 1678-1680. (23/2/2007, 2/3/2007 και 9/3/2007). [http://www.oodegr.com/oode/papismos/dogma/petros_rwmi1.htm]</ref>. ''