Ο '''Άγιος Ανδρέας ο δια τον Χριστόν Σαλός''' (τρελός), ανήκει σε μία ειδική κατηγορία Αγίων ([[Δια Χριστόν Σαλοί]]), οι οποίοι ενυπάρχουν και μνημονεύονται ως [[ΆγιοιΆγιος|Άγιοι]] στο σώμα της εκκλησίας, ένεκα του παράδοξου τρόπου ηθικής βιοτής. Γεννήθηκε στη Σκυθία το 880 και προερχόταν πιθανώς από Σλαβική φυλή<ref>ΘΗΕ, τ. 2, σελ. 671</ref>. Ήλθε στην Κωνσταντινούπολη σε άγνωστη ηλικία ως δούλος, επί Λέοντος Σοφού (886-911), όπου υπηρέτησε τον πρωτοσπάθαριο Θεόφραστο, ως νοτάριος, αφού πρώτα έμαθε την ελληνική γλώσσα. Σε ηλικία 36 ετών, ύστερα από θείο φωτισμό εστράφη προς την ασκητική και ενάρετη ζωή, παρουσιάζοντας στοιχεία μωρίας στον τρόπο διαβίωσης του (με αποτέλεσμα να κληθεί σαλός), αλλά με εμφανές προορατικό χάρισμα και σοφία. Ο βίος του συνετάχθη από τον ιερέα Νικηφόρο (PG 111, 625-888), ενώ εκτεταμένες λεπτομέρειες βρίσκουμε και στο [[λειμωνάριο]]. Εκοιμήθη στις [[Πρότυπο:28 Μαΐου|28 Μαΐου]] του 936 , κατά άλλους του 946<ref>Χ. Γιανναράς, Η ελευθερία του Ήθους, σελ. 104</ref>, οπότε και εορτάζεται η μνήμη του.