Όμοια διαβάζουμε στο [[Κατά Λουκάν Ευαγγέλιον]]<ref>14/ιδ: 26</ref> «''ει τις έρχεται προς με και ου μισεί τον πατέρα εαυτού και την μητέρα και την γυναίκα και τα τέκνα και τους αδελφούς και τας αδελφάς, έτι δε και την εαυτού ψυχήν, ου δύναταί μου μαθητής είναι''».
== Η ψυχή ως "''άτομο" '' και... "''σώμα" '' ==
Διαβάζουμε στο Λευιτικό 24/κδ: 17,18: "Σε μια σειρά από χωρία παρατηρήται η χρήση της λέξεως «''χυχή''» με την έννοια του σώματος ως αντικείμενο αλλά και άνθρωπος ος αν πατάξη ψυχήν ανθρώπου και αποθάνητου προσώπου, θανάτω θανατούσθω (Δηλαδή, όποιος κατά τον Μωσαϊκό Νόμο σκοτώνει άνθρωπο, να θανατώνεται). Και ος αν πατάξει κτήνος και αποθάνει, αποτισάσθω ψυχήν αντί ψυχής". Δηλαδή, όποιος σκοτώσει ζώο, να αντιαποδώσει ψυχήν αντί ψυχής. Τουτέστιν, ζώον, αντί του ζώου που σκότωσεως προσωπικότητα.Έτσι ως σώμα:
Στην Αποκάλυψη 16: [[Λευϊτικό]]<ref>24/ιστ: 3 διαβάζουμεκδ: 17,18</ref> "και άνθρωπος ος αν πατάξη ψυχήν ανθρώπου και αποθάνη, θανάτω θανατούσθω (Δηλαδή, όποιος κατά τον Μωσαϊκό Νόμο σκοτώνει άνθρωπο, να θανατώνεται). Και ο δεύτερος άγγελος εξέχεε την φιάλην αυτού εις την θάλασσαν· ος αν πατάξει κτήνος και εγένετο αίμα ως νεκρούαποθάνει, και πάσα ψυχή ζώσα απέθανεν εν τη θαλάσσηαποτισάσθω ψυχήν αντί ψυχής". Δηλαδή, όποιος σκοτώσει ζώο, να αντιαποδώσει ψυχήν αντί ψυχής. Τουτέστιν, ζώον, αντί του ζώου που σκότωσε.
Ας δούμε όμως : [[Αποκάλυψη]] 16/ιστ: 3 διαβάζουμε: "Και ο δεύτερος άγγελος εξέχεε την φιάλην αυτού εις την θάλασσαν· και μερικές αναφορές της Αγίας Γραφήςεγένετο αίμα ως νεκρού, όπου οι άνθρωποι σαν "άτομα", σαν "προσωπικότητεςκαι πάσα ψυχή ζώσα απέθανεν εν τη θαλάσση" αναφέρονται ως ψυχές:.
"Και πάσαι οι ψυχαίΕνώ σαν ''άτομα'', αι εξελθούσαι εκ του μηρού Ιακώβ, ήσαν ψυχαί εβδομήκοντα". Δηλαδή, οι απόγονοι του Ιακώβ ήταν 70 άνθρωποι. (Έξοδος 1/ασαν ''προσωπικότητες'': 5).
"Η δε ψυχή ήτις πράξει αμάρτημα με χείρα υπερήφανον: «''Και πάσαι οι ψυχαί, είτε αυτόχθων, είτε ξένοςαι εξελθούσαι εκ του μηρού Ιακώβ, ούτος καταφρονεί τον Κύριονήσαν ψυχαί εβδομήκοντα''». Και θέλει εξολοθρευθεί η ψυχή εκείνη εκ μέσου του λαού αυτής" (Αριθμοί 15<ref>[[Έξοδος]] 1/ιεα: 30,31)5</ref>.
"Και ψυχαί ανθρώπων: «''Η δε ψυχή ήτις πράξει αμάρτημα με χείρα υπερήφανον, είτε αυτόχθων, (δηλαδή άνθρωποι)είτε ξένος, ήσαν 16ούτος καταφρονεί τον Κύριον.000 και το απόδωμα Και θέλει εξολοθρευθεί η ψυχή εκείνη εκ μέσου του Κυριου 32.000 ψυχαί" (λαού αυτής''» <ref>[[Αριθμοί 31]] 15/λαιε: 40. Όμοια30, και Αριθμοί 1831</ιη: 20, 22)ref>.
Χαρακτηριστικά είναι επίσης τα χωρία Αριθμοί 6/στ: 6, και 19/ιθ: 11, που μιλούν για "ψυχή τετελευτικυία"«''Και ψυχαί ανθρώπων, (δηλαδή "άνθρωπο πεθαμένο"άνθρωποι), ήσαν 16.000 και περί το απόδωμα του "τεθνηκότως πάσης ψυχής ανθρώπου"Κυριου 32. Δηλαδή για "νεκρό σώμα ανθρώπου"000 ψυχαί''»<ref>Αριθμοί 31/λα: 40. Μάλιστα θυμίζουν οξύμωρο σχήμαΌμοια, όπως άλλωστε και η έκφρασηΑριθμοί 18/ιη: "νεκρό ζώον"20, δηλαδή: "ζώο (=ζωντανό) χωρίς ζωή"22</ref>.
Από την Καινή Διαθήκη: ''[[Αριθμοί]] <ref>6/στ: 6</ref><ref>19/ιθ: 11</ref>, δειγματολειπτικά αναφέρουμε τα εξής χωρία όπου η λέξη "που μιλούν για ''ψυχή" δηλώνει τον άνθρωπο ως "άτομο", δηλαδή ως "φορέα της ζωής":τετελευτικυία'' και περί του ''τεθνηκότως πάσης ψυχής ανθρώπου''.
"Εκείνοι λοιπόν, μετά χαράς δεχθέντες Από την [[Καινή Διαθήκη]] χωρία όπου η λέξη «''ψυχή''» δηλώνει τον λόγον αυτού, εβαπτίσθησαν. Και προσετέθησαν εν εκείνη την ημέραάνθρωπο ως ''άτομο'', έως 3.000 ψυχαί" (Πράξεις 2/βδηλαδή ως ''φορέα της ζωής'': 41).
"Ήμεθα δεν : «''Εκείνοι λοιπόν, μετά χαράς δεχθέντες τον λόγον αυτού, εβαπτίσθησαν. Και προσετέθησαν εν τω πλοίωεκείνη την ημέρα, έως 3.000 ψυχαί όλαι 276" (''»<ref>Πράξεις 272/κζβ: 37)41</ref>.
"Πάσα ψυχή ας υποτάσσεται εις τα ανωτέρας εξουσίας" (Ρωμαίους 13/ιγ: 1). Ύστερα από αυτά«''Ήμεθα δεν εν τω πλοίω, στις σημασίες του όρουψυχαί όλαι 276''»<ref>Πράξεις 27/κζ: "ψυχή" που έχουμε δει, προστέθηκε μία ακόμη. Αυτή του "ατόμου". Ανθρώπου ή ζώου, δηλαδή του φορέα της βιολογικής ζωής37</ref>.
: «''Πάσα ψυχή ας υποτάσσεται εις τα ανωτέρας εξουσίας'»<ref>Ρωμαίους 13/ιγ: 1</ref>.
== Οι διαφορές της ψυχής στον άνθρωπο και στα ζώα ==
