Ιερά Μονή Αικατερίνης όρους Σινά

Η Ιερά Μονή Αικατερίνης του όρους Σινά είναι ελληνορθόδοξο χριστιανικό μοναστικό κέντρο. Η χερσόνησος του Σινά της Μέσης Ανατολής άρχισε να γίνεται κέντρο χριστιανικού ασκητισμού από τον 3ο αιώνα. Οι μοναχοί ζούσαν σε διάσπαρτες κοινότητες ή μεμονωμένοι και συγκεντρώνονταν τις Κυριακές στον τόπο της Φλεγομένης Βάτου για να τελέσουν την Θεία Κοινωνία και να ακούσουν ομιλία του ηγουμένου τους. Η μητέρα του αυτοκράτορα Μεγάλου Κωνσταντίνου έκτισε στον τόπο της Φλεγομένης Βάτου ένα μικρό ναό αφιερωμένο στην Θεοτόκο και έναν πύργο για την προστασία των μοναχών. Το ισόγειο τμήμα αυτού του πύργου σώζεται μέχρι σήμερα και αποτελεί το Ηγουμενείο της Μονής. Στα τέλη του 4ου αιώνα υπήρχε ήδη εκεί ανθούσα μοναστική κοινότητα. Επί αυτοκράτορος Ιουστινιανού η Μονή αυξήθηκε σε μέγεθος. Τον 6ο αιώνα βρέθηκε με θαυματουργό τρόπο το λείψανο της Αγίας Αικατερίνης στην κορυφή του όρους Σινά και μεταφέρθηκε στο Καθολικό της Μονής. Η ευλάβεια προς την Αγ. Αικατερίνη διαδόθηκε στη Δύση από τους σταυροφόρους. Έτσι από τον 11ο αιώνα η Μονή έγινε γνωστή ως Μονή της Αγίας Αικατερίνης.

Πηγές

Ευάγγελος Παπαϊωάννου, Πτ. Θ. & Φ., "Ιερά Μονή Αγίας Αικατερίνης του Θεοβαδίστου όρους Σινά", έκδοση Ιεράς Μονής και Αρχιεπισκοπής Σινά, Αίγυπτος.