Γεννήθηκε στη [[''Μόσχα]] '' και ήταν μέλος 9μελούς οικογένειας. Το κοσμικό όνομά του ήταν Σέργιος, ενώ έδειχνε από μικρός ιδιαίτερη θεολογική κλίση. Εν αρχή ασχολήθηκε με την [[Ζωγραφική|''ζωγραφική]]'', ενώ ασχολήθηκε με τον [[Βουδισμός|Βουδισμό]] και τον [[Ινδουισμός|Ινδουισμό]]. Όταν απογοητεύτηκε από τη φιλοσοφία των Ανατολικών θρησκειών, στράφηκε προς το [[Χριστιανισμός|Χριστιανισμό]] και πιο συγκεκριμένα την [[Ορθόδοξη Εκκλησία|Ορθοδοξία]]. Σε ηλικία 25 ετών μετακινήθηκε στη [[''Γαλλία]]'', προσπαθώντας να βρει εργασία ως ζωγράφος. Στη Γαλλία κατάφερε να γίνει δεκτός στους καλλιτεχνικούς κύκλους, όμως τελικά στράφηκε προς το χριστιανισμό με περισσότερο ζήλο αφού ούτε αυτό τον γέμιζε όπως ο ίδιος αργότερα ομολόγησε<ref>«Ήμουν στο Παρίσι, τα είχα όλα, ζούσα με τον καλλιτεχνικό κόσμο του Παρισιού και συμμετείχα σε όλες τις εκδηλώσεις. Όμως τίποτα δεν μου έδινε χαρά και ανακούφιση. Μετά από κάθε εκδήλωση του καλλιτεχνικού κόσμου, είχα μέσα μου κενό και αγωνία. Ο λογισμός μου, μου έλεγε πως κάτι πρέπει να κάμω, για να φύγω από το αδιέξοδο, που με συνείχε. Όμως δεν έβρισκα λύση. Ένα βράδυ, μετά από μία διασκέδαση, ανέβαινα στο σπίτι μου με σκυμμένο το κεφάλι και αργό βήμα. Έλεγα πως αυτή η ζωή είναι βάναυση, είναι ανιαρή. Τότε σκέφτηκα να γίνω μοναχός, όμως πού και πώς δεν είχα ιδέα. Ήμουν Ρώσος εμιγκρέ-πρόσφυγας στη Γαλλία. Εκεί υπήρχαν πολλοί Ρώσοι, οι οποίοι ίδρυσαν το Θεολογικό Ινστιτούτο Του Αγίου Σεργίου… Στο Ινστιτούτο του Αγίου Σεργίου, όλοι μιλούσαν για Θεό, αλλά Θεό δεν είδα, ενώ όταν πήγα στο Άγιο Όρος, κανείς δεν μιλούσε για Θεό και όλα έδειχναν τον Θεό».</ref> και έτσι στράφηκε σε ηλικία 29 ετών στη [[Θεολογία|θεολογία]], εισαγόμενος στο Ορθόδοξο Θεολογικό Ινστιτούτο στο [[Παρίσι]].

Με το πέρας των σπουδών έλαβε την απόφαση να μονάσει. Έτσι εγκαταστάθηκε στη Ρωσική [[Μονή Αγίου Παντελεήμονος|Μονή του Αγίου Παντελεήμονος]] στο [[Άγιο Όρος]], το [[1925]]το1925. 4 έτη αργότερα θα γνωρίσει τον Άγιο [[Σιλουανός ο Αθωνίτης|Σιλουανό τον Αθωνίτη]], ο οποίος έμελλε να γίνει ο πνευματικός καθοδηγητής του. Εν συνεχεία αναχώρησε για τα Καρούλια του [[Άγιο Όρος|Αγίου Όρους]] το [[1938]], που ασκήτεψε αυστηρά. Το [[1948]] εξήλθε από το Άγιο Όρος ώστε να χειρουργηθεί στη [[''Γαλλία]] '' και έτσι εξέδωσε σε βιβλίο και το βίο του Αγίου Σιλουανού, που εν τω μεταξύ εκοιμήθη. Εν συνεχεία εξέδωσε και άλλα βιβλία το «Περί προσευχής»«''Περί προσευχής''», το «Άσκηση «''Άσκηση και Θεωρία» Θεωρία''» και «Η «''Η ζωή Του ζωή μου»μου''». Επισκέφτηκε και τη [[''Μόσχα]] '' ξανά μετά από πολύ καιρό, την ίδια εποχή και έμελλε να έχει πιο στενούς δεσμούς με την πόλη με το πέρασμα των χρόνων. Το [[1963]] εγκατέλειψε το ''Άγιο Όρος '' και ίδρυσε μια χριστιανική αδελφότητα χτίζοντας παράλληλα και ένα μοναστήρι αφιερωμένο στον [[Ιωάννης ο Πρόδρομος|Αγίο Ιωάννη τον Πρόδρομο]]. Στο [[''Έσσεξ]] '' έμεινε μέχρι και τέλος της ζωής του. Εκοιμήθη το [[1993]] σε ηλικία 97 ετών.