Σύμφωνα με τον Ιωάννη λοιπόν ο Ιησούς έχει αποσταλεί από τον Πατέρα στον κόσμο όχι για να επιτελέσει το ίδιο έργο, αλλά για να τελειώσει το κοινό τους έργο (''10, 36''). Είναι λοιπόν απεσταλμένος του Πατρός και τίποτα δεν επιτελεί αφ εαυτού, καθώς ποιεί όσα διδάχτηκε από τον πατέρα (''2, 28''). Η αποστολή όμως αυτή διαφέρει σαφώς από την αποστολή των προφητών, ενώ είναι δείγμα της αγάπης Του (''Α΄ Ιωάννου 4, 9-10''). Ο Υιός λοιπόν είναι αυτός ο οποίος επιτελεί τα έργα το Πατρός ανταποκρινόμενος σε μια μοναδική αποστολή, κάτι το οποίο αποδεικνύει την ιδιαίτερη σχέση μεταξύ τους. Στα ίδια μάλιστα πλαίσια πρέπει να κατανοηθεί και φράση ότι ο Πατήρ είναι μείζον αυτού(''Ιω. 14, 28''). Κατά την πατερική θεώρηση, η έννοια μείζον εννοεί ως προς το αίτιο<ref>Γρηγορίου Θεολόγου, Λόγοι θεολογικοί, 40, 43, PG 36, 420BC</ref> και άρα τη διάκριση εσωτερικής και εξωτερικής σχέσης. Ο πατήρ Πατήρ λοιπόν κατά τους θεοφόρους πατέρες είναι μείζον διότι γεννά αενάως. Βάση μάλιστα της οικονομικής θεώρησης είναι και εσχατολογική προοπτική του κηρύγματός του, αφού εν συνεχεία, μετά τη δική του αποστολή, ο ίδιος θα ζητήσει από τον πατέρα να στείλει το παράκλητο [[Άγιο Πνεύμα |Πνεύμα]] (''14, 16-17'') για να ολοκληρώσει το έργο, όπου θα μείνει με την ανθρωπότητα στο στον αιώνα.