12.426
επεξεργασίες
Αλλαγές
μ
→Γιαχβέ
[[Εικόνα:Tetragrammaton scripts.png|150px|right]]
Με τη λέξη Γιαχβέ αναφερόμαστε στο Θείο Όνομα το λεγόμενο και ''Τετραγράμματο'', που χρησιμοποιείται στην εβραϊκή Βίβλο περίπου 6.823 φορές, και αποκαλύφθηκε από τον Θεό στο Μωϋσή, κατά την ίδρυση των νέων σχέσεων του με τον λαό ''Ισραήλ'', στη διαθήκη του Σινά. Σύμφωνα με τους Πατέρες, στο συμβάν της βιβλικής διήγησης όπου το όνομα αυτό απεκάλυψε ο ίδιος ο Θεός, ο [[Αγία Τριάδα|Τριαδικός Θεός]] στον [[Μωϋσής|Μωϋσή]] κατά τη θεοφάνεια της φλεγόμενης βάτου, μιλά η μία εκ των τριών υποστάσεων, ο Υιός, ο άσαρκος [[Χριστός]] ή αλλιώς ο Γιαχβέ-Λόγος και συντελείται μία εκ ''"των αποκαλύψεων του Θεού, διά του Λόγου εν Αγίω Πνεύματι"'' καθώς, για την [[Ορθόδοξη Εκκλησία]], ''"όταν ο Λόγος αποκαλύπτει τον Πατέρα, αποκαλύπτει κατ' ανάγκην την Τριάδα· και όταν αποκαλύπτει την Τριάδα, αποκαλύπτει τον Πατέρα"''. Κατά συνέπεια, ''"το όνομα Γιαχβέ οιονεί αναλύεται εις το "Πατήρ, Υιός και Άγιον Πνεύμα"''. Ούτω Γιαχβέ ο Πατήρ, Γιαχβέ ο Υιός, Γιαχβέ το Άγιον Πνεύμα. Πλην δεν υπάρχουν τρεις Γιαχβέ, αλλ' εις Γιαχβέ (Δευτ. 6: 4), διότι υπάρχει μία θεία ουσία. Επειδή δε έκαστον των τριών προσώπων έχει όλόκληρον την θείαν ουσίαν...δυνάμεθα να λέγωμεν, ου μόνον ότι ο Υιός είνε Γιαχβέ, αλλά και ότι είνε ο Γιαχβέ (ενάρθρως), ο όλος δηλαδή θεός.
</div>
== [[Θεοτόκος]] ==
<div lang="grc" class="polytonic" style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif;">
<div lang="grc" class="polytonic" style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif;">
<div lang="grc" class="polytonic" style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif;">
<div style="background-color: lightyellow; padding:2px;margin-top:2px; border:1px solid silver;padding:10px;">
<div style="background: khaki; text-align: left; margin: 0px; padding: 1px; padding-left: 5px; font-weight:bold;font-size:120%;"> Θεοτόκος
</div>
[[Image:Theotokos Agia-Sofia.jpg|150px|right]]
«''Θεοτόκος''» και «''Παναγία''», «''Θεομήτωρ''» ή «''Μήτηρ Θεού''», «''Υπέραγνη Δέσποινα''» και «''αγία Μαρία η αειπάρθενος''», είναι μερικές από τις προσωνυμίες της ''Μαρίας'', της μητέρας του [[Χριστός|Ιησού Χριστού]], της ''"λαμπρότερης μορφής στo [[Αγιολογία|αγιολόγιο]] και εορτολόγιο της [[Ορθόδοξη Εκκλησία|Ορθόδοξης Καθολικής Εκκλησίας]]"''. Ο Ορθόδοξος κόσμος, ''"την τιμά ως το γλυκύτερο και υψηλότερο δημιούργημα τού Θεού, της οποίας τη δόξα τοποθετεί πιο πάνω από τη δόξα των αγγέλων, την ψάλλει ως «τιμιωτέραν των Χερουβίμ και ενδοξοτέραν ασυγκρίτως των Σεραφείμ»"'', αλλά και ως ''"θεία Πύλη και μήτηρ της όντως ζωής,...του μονογενούς Υιού του Θεού, ην διελθών...πάσιν ανθρώποις σωτηρίαν απειργάσατο"''. Η ευλάβεια προς το πρόσωπό της ''"δεν φαίνεται μόνο από την επίκληση της για βοήθεια και συμπαράσταση, αλλά και από το πλήθος των ναών και μονών που είναι αφιερωμένοι σ' αυτήν"'', ''"τις εικονογραφικές παραστάσεις"'', ''"τους εκκλησιαστικούς ύμνους"'' και τα ''"εγκωμιαστικά έργα"'' τα οποία έχουν γραφτεί προς τιμή της. Η τιμή προς τη ''Θεοτόκο'', ''"έχει τις ρίζες της στην αρχαιότατη παράδοση της Εκκλησίας"'', από την οποία προσαγορεύεται έτσι, επειδή έτεκε (=γέννησε) τον ενανθρωπήσαντα θείο Λόγο και Υιό του [[Θεός Πατήρ|Θεού]]. Γι αυτό ψάλλεται ως «''Κλίμαξ επουράνιος''», δια της οποίας ήρθε στη γη και σαρκώθηκε, ως τέλειος άνθρωπος ο [[Χριστός]]-Λόγος και έτσι, η ίδια, αφού ελεύθερα υπάκουσε στο θέλημα του Θεού και συνεργάστηκε, κατέστη η της «''προμήτορος Εύας το σφάλμα ανορθώσασα''».
</div>