12.398
επεξεργασίες
Αλλαγές
Νέον.
Πελαγιανισμός αποκαλείται αίρεση του 5ου αιώνα η οποία ισχυριζόταν πως ο άνθρωπος δύναται να σωθεί από μόνος του, δίχως την ουσιαστική συνεργία του Αγίου Πνεύματος, το οποίο παρέχει απλώς ενισχυτική βοήθεια<ref>ΘΗΕ, τ. 10, σελ. 257</ref>. Ο Πελαγιανισμος ήταν αντίδραση στη θεωρία του [[Αυγουστίνος Ιππώνος|Αυγουστίνου]] για τον [[Απόλυτος Προορισμός|απόλυτο προορισμό]] και καταδικάστηκε, αφού τελικώς έφτασε στο άλλο άκρο της θεωρίας του Αυγουστίνου, αγνοώντας τη θεία χάρη και τελικά την ίδια τη λυτρωτική ενσάρκωση του Ιησού<ref>ΘΗΕ΅, ο.π., σελ. 257</ref>.
==Υποσημειώσεις==
<div style="font-size:85%; -moz-column-count:2; column-count:2;"><references /></div>
==Πηγές==
*Κωνσταντίνος Σκουτέρης, ''"Ιστορία Δογμάτων"'', τ. Α΄, Αθήνα 1998.
*λήμμα ''"Πελάγιος"'' ΘΗΕ, τόμος 10, Μαρτίνος, Αθήνα 1962-1968.
*Βλάσιος Φειδάς, ''"Εκκλησιαστική Ιστορία"'', τ. Α΄, Διήγηση, Αθήνα 2002.
*Βασίλειος Στεφανίδης, ''"Εκκλησιαστική Ιστορία"'', Παπαδημητρίου, Αθήνα 1959.
*Παναγιώτης Χρήστου, ''"Ελληνική Πατρολογία"'', Κυρομάνος, Θεσσαλονίκη 2005
[[Κατηγορία:Θρησκευτικές πίστεις, παραδόσεις και κινήματα|Π]]
==Υποσημειώσεις==
<div style="font-size:85%; -moz-column-count:2; column-count:2;"><references /></div>
==Πηγές==
*Κωνσταντίνος Σκουτέρης, ''"Ιστορία Δογμάτων"'', τ. Α΄, Αθήνα 1998.
*λήμμα ''"Πελάγιος"'' ΘΗΕ, τόμος 10, Μαρτίνος, Αθήνα 1962-1968.
*Βλάσιος Φειδάς, ''"Εκκλησιαστική Ιστορία"'', τ. Α΄, Διήγηση, Αθήνα 2002.
*Βασίλειος Στεφανίδης, ''"Εκκλησιαστική Ιστορία"'', Παπαδημητρίου, Αθήνα 1959.
*Παναγιώτης Χρήστου, ''"Ελληνική Πατρολογία"'', Κυρομάνος, Θεσσαλονίκη 2005
[[Κατηγορία:Θρησκευτικές πίστεις, παραδόσεις και κινήματα|Π]]