12.398
επεξεργασίες
Αλλαγές
μ
καμία σύνοψη επεξεργασίας
Ο '''Επίσκοπος Άργους Πέτρος''' (852 - 922),Σημειοφόρος και Θαυματουργός, είναι Άγιος της [[Ορθόδοξη Εκκλησία|Ορθοδόξου Εκκλησίας]], που επιτέλεσε [[επίσκοπος]] στην πόλη Άργους κατά τον 10ο αιώνα. Γεννήθηκε στην ''Κωνσταντινούπολη'' γύρω στα 852 και ήταν παιδί επταμελούς οικογένειας, τα μέλη της οποίας διακρινόταν για την ευσέβεια και την πίστη στο Θεό. Χαρακτηριστικό είναι πως όλα τα μέλη της οικογένειας ακολούθησαν το μοναχικό βίο<ref>Δηλ. οι δύο γονείς, τα τέσσερα αγόρια και η αδελφή τους (''Θρησκευτική και Ηθική Εγκυκλοπαίδεια'' (ΘΗΕ), τόμ. 10, εκδ. Μαρτίνος Αθ., Αθήνα 1967, στ. 369).</ref>, ενώ ο Πέτρος έχοντας ως πρότυπο τα μεγαλύτερα αδέλφια του, ήταν τόσο ασκητικός που ''"όλοι οι άλλοι μοναχοί μετεχειρίσθησαν αυτόν πρότυπον και παράδειγμα εις την αρετήν"''<ref>Νικόδημος Αγιορείτης, ''Συναξαριστής των δώδεκα μηνών του ενιαυτού'', τόμ. Β', Αθήνησι 1868, σελ. 127Β.</ref>.
Ο Άγιος Πέτρος είχε αδαμάντινο χαρακτήρα και διακρίνονταν για τη μόρφωση και την ευγλωττία τη ρητορική τουδεινότητα<ref>Δομή Gold, λήμμα Πέτρος Επίσκοπος Άργους</ref>, καθώς επίσης και για τα φιλάνθρωπα αισθήματά του. Γι΄ αυτό ο ''πατριάρχης Νικόλαος Μυστικός'', εκτιμώντας τα προσόντα και την αρετή του μοναχού Πέτρου, θέλησε να τον χειροτονήσει ''επίσκοπο Κορίνθου''. Ο Πέτρος όμως αρνήθηκε, αναλογιζόμενος το βάρος της κλήσης του, με αποτέλεσμαι αποτέλεσμα ο θρόνος να δόθεί δοθεί στον αδελφό του ''Παύλο''. Αργότερα κατέφυγε στην Κόρινθο, για να αποφύγει τον [[Πατριάρχης|Πατριάρχη]], ο οποίος ήθελε να τον χειροτονήσει [[επίσκοπο]]. Έτσι, όταν χήρεψε ο επισκοπικός θρόνος Αργούς, το 914<ref>Δομή Gold, λήμμα Πέτρος Επίσκοπος Άργους</ref>, οι ''Αργίτες'' ζήτησαν τον ''Πέτρο'' για επίσκοπό τους και μπροστά στη επιμονή τους ο Πέτρος υποχώρησε και δέχτηκε. Το έργο του υπήρξε πολυποίκιλο. Συνέβαλλε καθοριστικά στην προστασία πληθυσμών, αλλά η σημαντικότερη διακονία του ήταν η ικανότητα να εισάγει κατά την επιδρομή των Βουλγαρικών φύλων<ref>Δομή Gold, λήμμα Πέτρος Επίσκοπος Άργους</ref>, ενώ εισήγαγε πλήθος ετεροδόξων στην εκκλησία πολλά μέλη, τα οποία είχαν απομακρυνθεί από αυτή. Το 920 μετέβη στην ''Κωνσταντινούπολη'', για να λάβει μέρος σε σύνοδο που είχε συγκαλέσει ο ''Νικόλαος Μυστικός'' επί ''Αυτοκράτορος Κωνσταντίνου Πορφυρογέννητου''.
Ο βιογράφος του Αγίου μας πληροφορεί ότι κατά τη διάρκεια της επισκοπής του στο Άργος, πραγματοποιούσε θαύματα, όπως διάσωση του λαού από λιμό, τη λύτρωση αιχμαλώτων από τους πειρατές, τη διάσωση κόρης διωκόμενης από κάποιο στρατηγό, τη θεραπεία δαιμονιζόμενης γυναίκας, με αποτέλεσμα να λάβει το προσωνύμιο του θαυματουργού. Κοιμήθηκε στο Άργος σε ηλικία 70 ετών και τάφηκε στο ''Ιερό Ναό της Κοιμήσεως της Θεοτόκου''. Όμως ''Φράγκοι'' και ''Ενετοί'' μετακίνησαν το ιερό λείψανο του Αγίου το 1421 και το μετέφεραν αρχικά στο ''Ναύπλιο'' και αργότερα στο ''Βατικανό''. Ως υπεύθυνος μνημονεύεται ο Λατίνος επίσκοπος Σιγουντονάνης.<ref>« Γνωστός Λατίνος Ἐπίσκοπος Ἄργους κατά τήν Ἐνετοκρατία, εἶναι ὁ Ἐνετός Secundus Nani.( 1418-1425). Περί τά τέλη τοῦ 1420, ἡ περιοχή τοῦ Ναυπλίου, ἐσείστηκε ἀπό φοβερή καταιγίδα, ἡ ὁποία προξένησε πολλές ζημίες στά κτίρια τῆς πόλης. Στίς 21 Ἰανουαρίου 1421, πρωτοστατοῦντος τοῦ προαναφερθέντος ἐπισκόπου, μεταφέρονται τά ἱερά λείψανα τοῦ Ἁγίου Πέτρου Ἄργους, ἀπό τό Ἄργος στό Ναύπλιο. Στό ( ἀνωνύμου συγγραφέα) « Χρονικό Σύντομο» (Βλ. Πατρολογία Migne, τόμ.157, στ.1171-1172) ἀναφέρεται: «τῷ στλκθ΄ νεμήσει ἴδ΄Ἰανουαρίου κᾶ΄, ἡμέρα γ΄, Σιγουντονάνης, ἐπίσκοπος λατίνων, μετεκόμισε τά τίμια λείψανα τοῦ ὀσιωτάτου Πέτρου, ἐπισκόπου Ναυπλίου καί Ἄργους, ἀπό Ἄργους εἰς τήν ἐπισκοπήν Ναυπλίου». </ref> Μετά όμως από προσπάθειες της Μητροπόλεως Αργολίδος και συντονισμένες ενέργειες του ''Μητροπολίτη Ιακώβου Ά ''και του [[Πατριάρχης Βαρθολομαίος|Οικουμενικού Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Βαρθολομαίου]], τα Λείψανα του Αγίου, επιστρέφουν στην πόλη του Άργους.
