12.398
επεξεργασίες
Αλλαγές
καμία σύνοψη επεξεργασίας
Σε αυτή τη σελίδα περιέχονται όλα τα άρθρα, που έχουν τοποθετηθεί ως αξιόλογα στην αρχική σελίδα, με τη χρονολογική σειρά που τέθηκαν. Η σειρά με την οποία τοποθετούνται, αλλά και ο χρόνος παραμονής τους στην αρχική σελίδα γίνεται με τυχαίο τρόπο. Παρακαλούνται όσοι επιθυμούν να δουν κάποιο αξιόλογο άρθρο στη αρχική σελίδα, που ακόμα δεν έχει τεθεί να απευθυνθούν στη σελίδα συζήτησης της σχετικής σελίδας, ενώ όποιος χρήστης επιθυμεί να δει κάποιο άρθρο ως αξιόλογο, που ακόμα δεν έχει γίνει, να απευθυνθεί στον οικείο [[OrthodoxWiki συζήτηση:Αξιόλογα άρθρα|τομέα]]
|}
== [[Απόστολος Παύλος]]==
</div>
== [[Σύμβολο της Πίστης (Νίκαια-Κωνσταντινούπολη)Ιωάννης ο Χρυσόστομος]] ==
<div lang="grc" class="polytonic" style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif;">
<div lang="grc" class="polytonic" style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif;">
<div lang="grc" class="polytonic" style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif;">
<div style="background-color: lightyellow; padding:2px;margin-top:2px; border:1px solid silver;padding:10px;">
<div style="background: khaki; text-align: left; margin: 0px; padding: 1px; padding-left: 5px; font-weight:bold;font-size:120%;"> Σύμβολο της Πίστης (Νίκαια-Κωνσταντινούπολη) </div>[[Image:Basil.jpg|150px|right]]Το '''Σύμβολο της Πίστης''' της συνόδου της Κωνσταντινούπολης ([[Β΄ Οικουμενική Σύνοδος]]) αποτελεί το κατεξοχήν δογματικό σύμβολο της Αληθείας για την [[Ορθόδοξη Εκκλησία]] και την επιτομή της σαφούς σχέσεως μεταξύ των [[Πρόσωπο|προσώπων]] της [[Αγία Τριάδα|Αγίας Τριάδος]]. Διαμορφώθηκε από τις δύο πρώτες [[Οικουμενικές Σύνοδοι|Οικουμενικές Συνόδους]], σε μια προσπάθεια να αντιμετωπιστούν οι [[Αίρεση|αιρέσεις]] των [[Αρειανισμός|Αρειανιστών]], με τους διαφόρους εκπροσώπους της, καθώς και των ''Πνευματομάχων'', οι οποίοι αρνούνταν της φυσική θειότητα του [[Λόγος|Λόγου]] και του [[Άγιο Πνεύμα|Αγίου Πνεύματος]]. Έτσι αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα κείμενα της Εκκλησίας, στο οποίο αποτυπώνεται με τρόπο περιεκτικό, η ορθόδοξη πίστη στον [[Αγία Τριάδα|Άγιο Τριαδικό Θεό]], την [[Ενανθρώπιση]] του [[Θεός Λόγος|Θεού Λόγου]] και την [[Θεία Οικονομία]].Το σύμβολο της Νίκαιας-Κωνσταντινούπολης, απαρτίζεται εκ των πρώτων πέντε άρθρων από το δογματικό σύμβολο της Νίκαιας, ενώ τα υπόλοιπα επτά προέρχονται εκ της συνόδου της Κωνσταντινουπόλεως. Επικυρώθηκε από από τη [[Δ΄ Οικουμενική Σύνοδος|Δ΄ Οικουμενική Σύνοδο]], αλλά και υπό των τριών τελευταίων και απέβη «''σεπτόν τε και οικουμενικόν της Πίστεως Σύμβολον''» και Ιωάννης ο «''αυθεντικότατος και επισημότατος όρος πίσεως και το αλάθητον κριτήριον και ο απλανής και ακριβής γνώμων της Ορθοδοξίας''».</div> == [[Συγχωροχάρτι]] == <div lang="grc" class="polytonic" style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif;"><div lang="grc" class="polytonic" style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif;"><div lang="grc" class="polytonic" style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif;"><div style="background-color: lightyellow; padding:2px;margin-top:2px; border:1px solid silver;padding:10px;"><div style="background: khaki; text-align: left; margin: 0px; padding: 1px; padding-left: 5px; font-weight:bold;font-size:120%;"> Συγχωροχάρτι</div>[[Image:Indulgence San Luigi dei Francesi.jpg|right|200 px|]]Το '''[[συγχωροχάρτι]]''', ήταν έγγραφο το οποίο βεβαίωνε άφεση [[Αμαρτία|αμαρτιών]] και το οποίο χορηγούνταν έναντι χρημάτων, υποσχέσεων ή άλλων παραχωρήσεων από εκκλησιαστική αρχή. Θεολογικό έρεισμα των συγχωροχαρτιών αποτελούσε η αντίληψη της [[Ρωμαιοκαθολική εκκλησία|Ρωμαιοκαθολικής εκκλησίας]], ότι η [[εξομολόγηση]] δεν αρκεί για να άρει όλες τις συνέπειες της [[αμαρτία|αμαρτίας]], αλλά ότι κάποιες από αυτές παρέμεναν και μετά, μπορούσαν όμως να αντισταθμιστούν από το «''πλεόνασμα''» καλοσύνης των αγίων, το οποίο διαχειριζόταν ο [[Πάπας]]. Η πρακτική της ''πώλησης'' συγχωροχαρτιών βρήκε ευρεία εφαρμογή στη [[Δύση]] και παρότι καταδικάστηκε, η πρακτική αυτή μαρτυρείται στην πράξη έως και τον [[20ος αιώνας|20ό αιώνα]]. Στην [[Ορθόδοξη Εκκλησία]], έντυπες ή χειρόγραφες ευχές υπέρ ζώντων και κεκοιμημένων, συχνά με την ονομασία ''συγχωροχάρτια'' ή ''συγχωρητικές ευχές'' ή και ''μετριότητες'', εμφανίστηκαν σποραδικά, με διαφορετικό όμως σκοπό και θεολογικό περιεχόμενο από εκείνα της Καθολικής Εκκλησίας και χωρίς να επιφέρουν οποιαδήποτε αλλαγή στους θεσμούς της μετάνοιας, της εξομολόγησης, της άρσης και λύσης του αφορισμού ή των επιτιμίων, μέσω Οικουμενικής ή έστω τοπικής συνοδικής απόφασηςΧρυσόστομος
</div>
[[Εικόνα:John Chrysostom.jpg|right|80 px|]]
Ο '''Ιωάννης ο Χρυσόστομος''', υπήρξε αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως και ένας από τους πιο λαοφιλείς ιεράρχες της εκκλησίας. Η ρητορική, οι επιτελικές ικανότητές, το πρότυπο ποιμαντικής διακονίας και το εκτενές θεολογικό του έργο, τον κατέδειξαν ως ένα από τους μεγάλους πατέρες της ορθοδόξου εκκλησίας. Ο ίδιος γεννήθηκε πιθανότατα το [[349]] στην Αντιόχεια της Συρίας από ευσεβείς γονείς, ενώ εκοιμήθη το [[407]], σε εξορία στην Κουκουσό, της Αρμενίας.
</div>
[[Εικόνα:Leo.jpg|150px|right]]
'''Δ΄ Οικουμενική Σύνοδος''' ή '''Σύνοδος της Χαλκηδόνας''', αποκαλείται η [[Εκκλησιαστική Σύνοδος|εκκλησιαστική σύνοδος]] που διενεργήθηκε στο ομώνυμο προάστιο της Κωνσταντινούπολης, το 451. Συνεκλήθη από τους αυτοκράτορες ''Μαρκιανό'' και ''Πουλχερία'', προήδρευσαν οι παπικοί αντιπρόσωποι και ο ''Κωνσταντινουπόλεως Ανατόλιος'' και ως κύριο στόχο είχε «''την καταδίκη της αντιθέτου προς το [[νεστοριανισμός|νεστοριανισμό]] αιρέσεως του [[μονοφυσιτισμός|μονοφυσιτισμού]]''». Η ''Δ΄ Οικουμενική Σύνοδος'' μετά από μια ταραχώδη περίοδο ήρθε ως το αναγκαίο επιστέγασμα της διασφάλισης της καθολικής πλειοψηφίας του σώματος των μελών της εκκλησίας ως προς την απόρριψη κάθε μονοφυσιτικής ή ακραίας δυοφυσιτικής ορολογίας, την επικύρωση στην πίστη του [[Σύμβολο της Πίστεως|συμβόλου της Πίστεως]] τόσο της Νίκαιας, όσο και της [[Σύμβολο της Πίστης (Νίκαια-Κωνσταντινούπολη)|Νίκαιας-Κωνσταντινούπολης]], τη θέσπιση του διοικητικού καταστατικού κανόνα της ορθοδόξου εκκλησίας σύμφωνα με το λεγόμενο μητροπολιτικό σύστημα και την οριστική επίλυση του χριστολογικού ζητήματος, το οποίο για περισσότερο από 80 έτη βρέθηκε στο προσκήνιο της θεολογικής διαμάχης στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία.
</div>
== [[Σταυρός]] ==
<div lang="grc" class="polytonic" style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif;">
<div lang="grc" class="polytonic" style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif;">
<div lang="grc" class="polytonic" style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif;">
<div style="background-color: lightyellow; padding:2px;margin-top:2px; border:1px solid silver;padding:10px;">
<div style="background: khaki; text-align: left; margin: 0px; padding: 1px; padding-left: 5px; font-weight:bold;font-size:120%;"> Σταυρός
</div>
[[Image:Antiochian cropped.jpg|right|80 px|]]
'''Σταυρός''' ονομάζεται το κυριότερο σύμβολο της [[Ορθόδοξη Εκκλησία|Ορθόδοξης Εκκλησίας]] αλλά και της χριστιανικής θρησκείας γενικότερα, το οποίο υπενθυμίζει την [[Σταύρωση]] του [[Ιησούς Χριστός|Ιησού Χριστού]] και την σωτηρία των ανθρώπων μέσω του Πάθους και του θανάτου Του. Συμβολίζει επομένως τόσο τον ίδιο τον Χριστό όσο και την πίστη των χριστιανών. Ο σταυρός υπήρξε επίσης μέσο βασανισμού και θανατικής εκτελέσεως στους Ασσυρίους, Πέρσες, Καρχηδονίους, Αιγυπτίους, Έλληνες και Ρωμαίους. Εκτός από το ξύλινο όργανο εκτέλεσης πάνω στο οποίο θανατώθηκε ο Ιησούς Χριστός, με τη λέξη σταυρός αναφερόμαστε σε: α) ([[εκκλ.]]) Σχήμα σε μορφή [<font size="4"> † </font>] ως σύμβολο του [[Χριστιανισμός|χριστιανισμού]], β) ([[αρχ.]]) Τον ορθιο πάσσαλο, παλούκι, συνήθως ξύλινο, γ) Το οργανο θανατικής εκτέλεσης που χρησιμοποιήθηκε παλαιότερα και αποτελούνταν είτε από μία μυτερή κάθετη δοκό, είτε από δύο δοκούς συνδεδεμένες σε ορθή γωνία ή και σε σχήμα "Τ", στο οποίο δενόταν ή καρφωνόταν ο κατάδικος, δ) Το σχήμα που διαγράφουν οι χριστιανοί με τη κίνηση του χεριού τους κατά την [[προσευχή]] και ε) Το σύνολο θρησκευτικών ή πολιτικών συμβόλων ή έργων τέχνης.
</div>
== [[Συγχωροχάρτι]] ==
<div lang="grc" class="polytonic" style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif;">
<div lang="grc" class="polytonic" style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif;">
<div lang="grc" class="polytonic" style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif;">
<div style="background-color: lightyellow; padding:2px;margin-top:2px; border:1px solid silver;padding:10px;">
<div style="background: khaki; text-align: left; margin: 0px; padding: 1px; padding-left: 5px; font-weight:bold;font-size:120%;"> Συγχωροχάρτι
</div>
[[Image:Indulgence San Luigi dei Francesi.jpg|right|200 px|]]
Το '''[[συγχωροχάρτι]]''', ήταν έγγραφο το οποίο βεβαίωνε άφεση [[Αμαρτία|αμαρτιών]] και το οποίο χορηγούνταν έναντι χρημάτων, υποσχέσεων ή άλλων παραχωρήσεων από εκκλησιαστική αρχή. Θεολογικό έρεισμα των συγχωροχαρτιών αποτελούσε η αντίληψη της [[Ρωμαιοκαθολική εκκλησία|Ρωμαιοκαθολικής εκκλησίας]], ότι η [[εξομολόγηση]] δεν αρκεί για να άρει όλες τις συνέπειες της [[αμαρτία|αμαρτίας]], αλλά ότι κάποιες από αυτές παρέμεναν και μετά, μπορούσαν όμως να αντισταθμιστούν από το «''πλεόνασμα''» καλοσύνης των αγίων, το οποίο διαχειριζόταν ο [[Πάπας]]. Η πρακτική της ''πώλησης'' συγχωροχαρτιών βρήκε ευρεία εφαρμογή στη [[Δύση]] και παρότι καταδικάστηκε, η πρακτική αυτή μαρτυρείται στην πράξη έως και τον [[20ος αιώνας|20ό αιώνα]]. Στην [[Ορθόδοξη Εκκλησία]], έντυπες ή χειρόγραφες ευχές υπέρ ζώντων και κεκοιμημένων, συχνά με την ονομασία ''συγχωροχάρτια'' ή ''συγχωρητικές ευχές'' ή και ''μετριότητες'', εμφανίστηκαν σποραδικά, με διαφορετικό όμως σκοπό και θεολογικό περιεχόμενο από εκείνα της Καθολικής Εκκλησίας και χωρίς να επιφέρουν οποιαδήποτε αλλαγή στους θεσμούς της μετάνοιας, της εξομολόγησης, της άρσης και λύσης του αφορισμού ή των επιτιμίων, μέσω Οικουμενικής ή έστω τοπικής συνοδικής απόφασης
</div>
== [[Σύμβολο της Πίστης (Νίκαια-Κωνσταντινούπολη)]] ==
<div lang="grc" class="polytonic" style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif;">
<div lang="grc" class="polytonic" style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif;">
<div lang="grc" class="polytonic" style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif;">
<div style="background-color: lightyellow; padding:2px;margin-top:2px; border:1px solid silver;padding:10px;">
<div style="background: khaki; text-align: left; margin: 0px; padding: 1px; padding-left: 5px; font-weight:bold;font-size:120%;"> Σύμβολο της Πίστης (Νίκαια-Κωνσταντινούπολη)
</div>
[[Image:Basil.jpg|150px|right]]
Το '''Σύμβολο της Πίστης''' της συνόδου της Κωνσταντινούπολης ([[Β΄ Οικουμενική Σύνοδος]]) αποτελεί το κατεξοχήν δογματικό σύμβολο της Αληθείας για την [[Ορθόδοξη Εκκλησία]] και την επιτομή της σαφούς σχέσεως μεταξύ των [[Πρόσωπο|προσώπων]] της [[Αγία Τριάδα|Αγίας Τριάδος]]. Διαμορφώθηκε από τις δύο πρώτες [[Οικουμενικές Σύνοδοι|Οικουμενικές Συνόδους]], σε μια προσπάθεια να αντιμετωπιστούν οι [[Αίρεση|αιρέσεις]] των [[Αρειανισμός|Αρειανιστών]], με τους διαφόρους εκπροσώπους της, καθώς και των ''Πνευματομάχων'', οι οποίοι αρνούνταν της φυσική θειότητα του [[Λόγος|Λόγου]] και του [[Άγιο Πνεύμα|Αγίου Πνεύματος]]. Έτσι αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα κείμενα της Εκκλησίας, στο οποίο αποτυπώνεται με τρόπο περιεκτικό, η ορθόδοξη πίστη στον [[Αγία Τριάδα|Άγιο Τριαδικό Θεό]], την [[Ενανθρώπιση]] του [[Θεός Λόγος|Θεού Λόγου]] και την [[Θεία Οικονομία]].Το σύμβολο της Νίκαιας-Κωνσταντινούπολης, απαρτίζεται εκ των πρώτων πέντε άρθρων από το δογματικό σύμβολο της Νίκαιας, ενώ τα υπόλοιπα επτά προέρχονται εκ της συνόδου της Κωνσταντινουπόλεως. Επικυρώθηκε από από τη [[Δ΄ Οικουμενική Σύνοδος|Δ΄ Οικουμενική Σύνοδο]], αλλά και υπό των τριών τελευταίων και απέβη «''σεπτόν τε και οικουμενικόν της Πίστεως Σύμβολον''» και ο «''αυθεντικότατος και επισημότατος όρος πίσεως και το αλάθητον κριτήριον και ο απλανής και ακριβής γνώμων της Ορθοδοξίας''».
</div>
