12.398
επεξεργασίες
Αλλαγές
μ
καμία σύνοψη επεξεργασίας
'''Πνευματικός θάνατος''' ή '''Δεύτερος Θάνατος''' αποκαλείται στην ορθόδοξη εκκλησία, πνευματική κατάσταση που περιέρχεται ο άνθρωπος, μετά την αιώνια καταδίκη του. Η έκφραση αυτή, συναντάται στην [[Αποκάλυψη]] του Ιωάννη στο ''κεφάλαιο Κ', στίχο 14'', όταν και αναφέρεται πως πως ο [[Άδης]] και ο θάνατος εισήλθαν στην ''αιώνια λίμνη του πυρός'' καταλήγοντας πως «''ούτος ο θάνατος δεύτερος εστίν''». Ο [[Ευαγγελιστής Ιωάννης]] επίσης στην Αποκάλυψη (κεφάλαιο Β΄, στίχο 11), αναφέρει πως «''Ο έχων ους ακουσάτω τι το πνεύμα λέγει ταις εκκλησίαις, ο νικών ου μή αδικηθή εκ θανάτου του δευτέρου''».
Έτσι ως πνευματικός θάνατος ορίζεται ο οριστικός Πνευματικός Θάνατος ή «''θάνατος''» της ψυχής, δηλαδή η αιώνια καταδίκη. Ο Πνευματικός Θάνατος είναι η απώλεια του [[Άγιο Πνεύμα|Αγίου Πνεύματος]] ως συστατικού της ύπαρξης του ανθρώπου, που είναι η πηγή κάθε χάριτος. Όσο ο άνθρωπος παραμένει στην σωματική ζωή επί της γης μπορεί να μετανοήσει και να επανέλθει σε κοινωνία με το Άγιο Πνεύμα, όπως ο άσωτος υιός της παραβολής. Όπως στην [[Πρώτη Ανάσταση]], ο άνθρωπος ζωοποιείται μέσω της ένωσης του Αγίου Πνεύματος με την ψυχή του, κατά τον αντίθετο τρόπο ο άνθρωπος θανατώνεται, όταν το Άγιο Πνεύμα τον «''εγκαταλείπει''», με δική του επιλογή. Τότε ο άνθρωπος χάνει το δικαίωμα στη Ζωή του Θεού και οδηγείται εκουσίως στην αιώνια [[Κόλαση]].
{{επέκταση}}
