Ο '''Πέτρος Πελοποννήσιος''' ή ''Πέτρος Λαμπαδάριος'' (1730-1778), υπήρξε ένας από τους κορυφαίους εκπροσώπους της μεταβυζαντινής παραδόσεως<ref>Δομή Gold, λήμ. Πέτρος Πελοποννήσιος</ref> και [[λαμπαδάριος]] της ''Μεγάλης του Χριστού Εκκλησίας'' κατά τον 18ο αιώνα. Αποτελεί τη δεσπόζουσα φυσιογνωμία του μουσικού στερεώματος κατά το 18ο αιώνα, ο οποίος κατά το Χρύσανθο ιερέα ''"σχεδόν κατέφερε εις το να φέρει τους μουσικούς χαρακτήρας από συμβόλων εις γράμματα και μόνος από τους καθ ημάς μουσικούς ίσως επλησίασεν εις το άκρην της έξεως της πρακτικής μουσικής"''<ref>παρ. Δημοσίευμα Εφημερίδος, Νέες Εποχές, 16 Φεβρουαρίου 1997, σελίδα 34</ref>.