Αλλαγές

Το '''[[συγχωροχάρτι]]''', '''συγχωρητήριο''' ή '''έγγραφο/επιστολή άφεσης''', ήταν ένα έγγραφο το οποίο βεβαίωνε άφεση [[Αμαρτία|αμαρτιών]] και το οποίο χορηγούνταν έναντι χρημάτων, υποσχέσεων ή άλλων παραχωρήσεων από εκκλησιαστική αρχή. Θεολογικό έρεισμα των συγχωροχαρτιών αποτελούσε η αντίληψη της [[Ρωμαιοκαθολική εκκλησία|Ρωμαιοκαθολικής εκκλησίας]], ότι η [[εξομολόγηση]] δεν αρκεί για να άρει όλες τις συνέπειες της [[αμαρτία|αμαρτίας]], αλλά ότι κάποιες από αυτές παρέμεναν και μετά, μπορούσαν όμως να αντισταθμιστούν από το «πλεόνασμα» καλοσύνης των αγίων, το οποίο διαχειριζόταν η Εκκλησία και συγκεκριμένα ο [[Πάπας]]. Η πρακτική της ''πώλησης'' συγχωροχαρτιών βρήκε ευρεία εφαρμογή στη [[Δύση]] ιδίως κατά τον [[Μεσαίωνας|Μεσαίωνα]]. Αν και καταδικάστηκε επίσημα, η πρακτική αυτή μαρτυρείται στην πράξη έως και τον [[20ος αιώνας|20ό αιώνα]]. Στην [[Ορθόδοξη Εκκλησία]], έντυπες ή χειρόγραφες ευχές υπέρ ζώντων και κεκοιμημένων, συχνά με την ονομασία ''συγχωροχάρτια'' ή ''συγχωρητικές ευχές'' ή και ''μετριότητες'', εμφανίστηκαν σποραδικά, με διαφορετικό όμως σκοπό και θεολογικό περιεχόμενο από εκείνα της Καθολικής Εκκλησίας και χωρίς να επιφέρουν οποιαδήποτε αλλαγή στους θεσμούς της μετάνοιας, της εξομολόγησης, της άρσης και λύσης του αφορισμού ή των επιτιμίων, μέσω Οικουμενικής ή έστω τοπικής συνοδικής απόφασης