interwiki, renameuser, Διαχειριστές
94
επεξεργασίες
Αλλαγές
→Οι λόγοι και η προετοιμασία της συνόδου
Ο συνοδικός θεσμός στην εκκλησία κατά τα πρότυπα της Αποστολικής Συνόδου του [[49]] είχε εισαχθεί από τα μέσα του δευτέρου αιώνα με αφορμή το [[Μοντανισμός|Μοντανισμό]]<ref>Ευσέβιος, Εκκλ. Ιστ. 5,19,2</ref>. Στόχος ήταν η καταπολέμηση των αιρετικών διδασκαλιών, αλλά και ο κοινός αγώνας αναιρέσεως της πεπλανημένης θεολογίας. Στην ουσία οι σύνοδοι για την εκκλησία αποτελούσαν την επιβεβαίωση της κοινής πίστης στην Αποστολική παράδοση του όλου σώματος της εκκλησίας, η οποία επιτυγχανόταν με την κοινωνία των επισκόπων.
Στις αρχές όμως του [[4ος αιώνας|4ου αιώνα]] η δυναμική εμφάνιση του [[Αρειανισμός|Αρειανισμού]] και παρά την αντιμετώπισή του από τοπικές και υπερτοπικές συνόδους, δεν έφτασε σε συνθήκη ειρήνευσης μεταξύ των μελών της εκκλησίας με αποτέλεσμα ο αυτοκράτορας [[Μέγας Κωνσταντίνος|Κωνσταντίνος]] να συγκαλέσει σύνοδο, που ενώ αρχικά προοριζόταν για τις εκκλησίες της ανατολής, μετά από πρόταση του [[Όσιος Κορδούης|Οσίου Κορδούης]] δέχτηκε να διεξαχθεί με τη συμμετοχή [[Επίσκοπος|επισκόπων]] από κάθε τοπική εκκλησία, μεταθέτοντας την αρχική τοποθεσία από την Άγκυρα της Γαλατίας, στη Νίκαια της Βιθυνίας για την ευκολότερη πρόσβαση των συγκεκλημένων. Η προετοιμασία της συνόδου είχε ήδη προηγηθεί καθότι δύο σύνοδοι το [[324]] και [[325]], στην [[Αντιόχεια]] και την [[Αλεξάνδρεια]] αντίστοιχα, είχαν επιληφθεί του υφισταμένου προβλήματος. Η απόφαση για τη σύγκλησή της, ελήφθη το ίδιο έτος και ουσιαστικά αποτέλεσε την απαρχή ενός νέου τρόπου συνοδικής έκφρασης της εκκλησίας. Για την εκκλησία όμως η διεύρυνση με τη συμμετοχή του πλήρους σώματος της εκκλησίας, δε σήμαινε και τον υποβιβασμό των προηγουμένων συνόδων, αφού και οι αποφάσεις των συνόδων μέχρι την αρχή τέλεσης των οικουμενικών, απηχούσε στην οικουμενική διάσταση της εκκλησίας με την αποδοχή των κατά τόπους εκκλησιών, που ουσιαστικά επικύρωναν την ουκουμενική απήχηση της αυθεντικά βιούμενης πίστης της τοπικής εκκλησίας, την ώρα που η οικουμενική συνοδική έκφραση καλείτο να εκφράσει την επί μέρους στο σύνολο, τοπική αναφορά αυτής της αυθεντίας. Η ημερομηνία ενάρξεως των εργασίων ήταν η 20η Μαΐου του [[325]]. Οι συσκέψεις διεξήχθησαν σε «ευκτήριο οίκο» κατά τον Ευσέβιο, ενώ οι τακτικές συνεδριάσεις στον «βασίλειον οίκον». Μέχρι μάλιστα τις 25 Αυγούστου είχαν αποπερατωθεί οι προκαταρκτικές συνεδριάσεις. Κατά την τέλεση της συνόδου δεν κρατήθηκαν πρακτικά όπως αντιλαμβανόμαστε από το [[Μέγας Αθανάσιος Αλεξανδρείας|Μεγάλο Αθανάσιο]] και τις από μνήμης περιγραφές<ref>Περί της εν Νικαία Συνόδου</ref> του, αν και υπήρξαν ενστάσεις από σύγχρονους θεολόγους<ref>G.Loescheke, A. Wikinhauser</ref>.
==Προεδρία και συγκρότηση της συνόδου==
