12.398
επεξεργασίες
Αλλαγές
μ
→Γνωστικίζοντες
===Γνωστικίζοντες===
Στην ομάδα των ιουδαίων εβιωνιτών, εμφανίστηκε μία ακόμα παραφυάδα με [[Γνωστικισμός|γνωστικό]] περιεχόμενο. Αυτό συνέβη προοδευτικά με αποτέλεσμα να απομακρυνθούν τόσο από το χριστιανισμό, όσο και από τον ιουδαϊσμό. Σύμφωνα με τις περιγραφές του Επιφανίου<ref>Κατά Αιρέσεων 1, 2, 30</ref>, είναι εμφανές πως ήσαν κοντά στην εσσηνή παράδοση, σε πρώτη φάση στο καθημερινό λατρευτικό τυπικό του βαπτίσματος. Οι Εβιωνίτες τους ακολουθούσαν επίσης στο ότι στο Θεό εξ υπαρχής έβλεπαν δύο δυνάμεις, του αγαθού και του κακού<ref>Π. Χαστούπης, Κουμαρανικά χειρόγραφα. Τάξις της κοινότητος..., Αθήνα 1979, σελ. 15-16</ref>, ενώ διέκρινα και την ιστορία σε δύο φάσεις, του αιώνος τούτου και επερχόμενου, που ανήκει στο Χριστό. Το Χριστό δεν το θεωρούσαν Θεό, αλλά εκ των αρχαγγέλων, καταδικάζοντας όπως και οι Εσσαίοι τις αιματηρές θυσίες, και το ιερατείο, υιοθετώντας όμως δοξολογική λατρεία. Οι Εβιωνίτες με λίγα λόγια ισχυρίζονταν πως ο Ιωσήφ γέννησε υιό ονομαζόμενο Ιησού, στον οποίο κατήλθε ο προ αιωνίως υπάρχων Χριστός<ref>Π.Χρήστου, Ελληνικκή Πατρολογία, σελ. 140</ref>.
Ο χαρακτήρας της διδασκαλίας τους ήταν διαρχικός. Διακρίνουμε στην ψευδοκλήμεντεια επιστολή τη διδασκαλία περί των δύο συζυγιών (δημιουργία μέρας-νύχτας, ήλιου-σελήνης, ζωή-θανάτου). Έτσι στο δημιουργικό έργο του Θεού παρουσιάζονται επίσης δύο τάξεις συζυγιών, όπου κατά την πρώτη δημιουργεί τις τάξεις των κτιστών συζυγιών. Με τη δημιουργία λοιπόν του ανθρώπου έχουμε αντίθετη κατεύθυνση, αφού εμφανίζεται αρχικώς το κακό και εν συνεχεία το καλό, όπως και ο [[Κάιν]] προηγήθηκε του [[Άβελ]], ο [[Ισμαήλ]] του [[Ισαάκ]], ο [[Ησαύ]] του [[Ιακώβ]] κλπ. Έτσι ο Θεός όρισε δύο βασιλείες και δύο αιώνες, την πονηρή, στον αιώνα τούτο και την αγαθή, για το μέλλοντα αιώνα<ref>Ψευδοκλημέντεια, Ομιλία 20, 2</ref>. Ο δυισμός αυτός ενυπάρχει και στον άνθρωπο, ο οποίος στο βάθος του είναι δυαδικός.
Στο σύστημα των Εβιωναίων επίσης κυριαρχεί μία υποτιμητική περί θηλυκού αντίληψη. Η παρουσία της προφητείας είναι αρσενική και θηλυκή, με τον Αδάμ εκπρόσωπο του καλού και την [[Εύα]] του κακού<ref>Ψευδοκλημέντεις Ομιλίες 3, 22 και 3, 21</ref>. Οι παρατηρήσεις τους αυτές στηρίζονται πάνω σε βιολογικές παρατηρήσεις. Έτσι η αρχή του αγαθού είναι συνδεδεμένη με το αρσενικό, φανερωμένη υπό των προφητών σε μία ευθεία γραμμή από τον Αδάμ, μέχρι το Μωυσή και απευθείας στο Χριστό. Ο Χριστός βέβαια δεν είναι Θεός, όπως προείπαμε αλλά προφήτης, φορέας του αρσενικού στοιχείου, που έλαβε Πνεύμα για να διδάξει την αλήθεια, που δεν είχε λυτρωτικό και σωστικό χαρακτήρα.
Τελικά το σύστημα των Εβιωνιτών, πρέπει να χαρακτηριστεί ως συγκρητιστικό, με δυιστικό χαρακτήρα και επιλεκτικό ιουδαϊκό. Χρησιμοποιούσαν επίσης, το καθ Εβραίους ευαγγέλιον και την Κλημέντεια επιστολή, αντί των Αποστολικών πράξεωνκαι αρνούνταν τον Απόστολο Παύλο<ref>Π. Χρήστου, ο.π., σελ. 140</ref> Από τους γνωστικίζοντες Εβιωνίτες, προήλθαν και οι [[Ελκεσαΐτες]], περί το 200<ref>ΘΗΕ, ο.π., σελ. 294</ref>.
==Βιβλία==
