Αλλαγές

Η διδασκαλία του Αρείου διαφοροποιούνταν από την ορθόδοξη διδασκαλία, τόσο περί [[Αγία Τριάδα|τριαδικότητος]] του Θεού, όσο και την θειότητα του Υιού ως Λόγου, αφού θεολογούσε περί δύο Λόγων, ενός του ενδιαθέτου και προφορικού «''ως κτίσμα εκ του μη όντος, προ του χρόνου και των αιώνων, δημιουργηθείς τη βουλήσει του Θεού και ουχί της ουσίας Του''»<ref>Ιωάννου Ρωμανίδου, «Συμβολική και Δογματική Θεολογία», Τόμος Α΄, σελίς 210</ref> και ενός δευτέρου που «''ο Θεός εγέννησεν προ των αιώνων...εκ του μηδενός''»<ref>Ιωάννου Ρωμανίδου, «Συμβολική και Δογματική Θεολογία», Τόμος Α΄, σελίς 234</ref>. Επίσης, ο Άρειος αμφισβητούσε την υπόσταση του Υιού θεωρώντας την ως «άψυχο» πως ο Ιησούς Χριστός δεν είχε λογική ψυχή, αφού ο Λόγος ήταν αυτός που κατέλαβε τη θέση αυτής, ήταν δηλαδή «''άψυχο''» σώμα. Στην πραγματικότητα, οι αποκλίσεις του Αρείου δέχθηκαν μια συστηματική αύξηση μέχρι την [[Πρώτη Σύνοδος της Νίκαιας|Α΄Οικουμενική σύνοδο]], η οποία δεν εμφανιζόταν πριν τις έριδες. Οι σαφείς θέσεις του Αρείου αναφέρονται στην προς Νικομηδείας Ευσέβιο επιστολή του<ref>Θεοδώρητος, Εκκλ. Ιστ. 1,4</ref>, και είναι:

##Η θεμελιώδης ιδέα είναι ότι ο Θεός είναι «ένας «''ένας και μοναδικός»μοναδικός''» ([[Μοναρχιανισμός]]), σύμφωνα με τα λεγόμενα του Αρίου Αρείου ο μόνος Θεός και Πατέρας είναι «μόνος»«''μόνος''», «μονάς» «''μονάς''» και μάλιστα «{{Πολυτονικό|ἄναρχος μονώτατος}}»<ref>Jaroslav Pelikan, ''The Christian Tradition: A History of the Development of Doctrine'', 1989, University of Chicago Press, σελ. 194. Σχετική πηγή αποτελεί ο [[Δίδυμος Αλεξανδρείας]], ο οποίος αναφέρει: «{{Πολυτονικό|Εἰ ἐκφεύγειν τὸ ἔγκλημα τῆς κτισματολατρείας τοὺς πιστεύοντας τῷ Υἱῷ παρεγγυᾷ Παῦλος͵ ἔτι δὲ καὶ ἀθέους ἀποκαλεῖ τοὺς πρὸ τούτου ἐκτὸς τοῦ Υἱοῦ τὸν Θεὸν καὶ Πατέρα '''μόνον''' ἐγνωκότας· οὐ κτίσμα ὁ Θεὸς Λόγος}}». (Δίδυμος Αλεξανδρείας, ''Περί της Αγίας Τριάδος'', 3:16 [39:865])</ref>.