Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Εγκαυστική"
| Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
| − | + | '''Εγκαυστική''' ονομάζεται η τεχνική της ζωγραφικής κατά την οποία χρωστικές ουσίες αναμιγνύονται με κερί ή κερί σε συνδυασμό με ρητίνη και εκτελείτε από πυρωμένο σίδερο ή άλλο μέσο, σε εικονογραφικό πλαίσιο. Συνήθως εξαπλώνεται πάνω στο εικονογραφικό αυτό πλαίσιο και σχηματίζετε κατά το τεχνικό αποτέλεσμα που επιθυμεί ο καλλιτέχνης. | |
| + | |||
| + | Αυτή η τεχνική είναι αρκετά παλαιή και χρονολογείται περίπου από τον 2ο π.Χ. αιώνα. Η καταγώγη της προέρχεται από την Αίγυπτο, ενώ εν συνεχεία παρατηρείτε και σε άλλες χώρες, κυρίως δε στη Ρώμη και την Ελλάδα, οπού εισήχθει αργότερα. Ως τεχνική επίσης παρατηρείται σε ευρεία διάδοση και στη [[βυζαντινή τέχνη]], με περίοδο ακμής μέχρι την περίοδο της [[Εικονομαχία|Εικονομαχία]]ς, όπου και άρχισε να περνάει σε δεύτερη μοίρα και τελικά την ύφεση και την παρακμή. | ||
| + | |||
| + | Ο [[Πλίνιος ο Πρεσβύτερος]] μάλιστα μεας περιγράφει με ιδιαίτερες λεπτομέρειες τον τρόπο χρήσης, ο οποίο μπορούσε να πραγματοποιείται τόσο σε ξύλινη επιφάνια, τοίχο ή και άλλα μέσα, όπως καμβά. Η τεχνική τελικά επιβίωσε μέσα στους αιώνες και επανεμφανίσθει και πάλι δυναμικά κατά τον 19ο και 20ο αιώνα με κύριους εκφραστές καλλιτέχνες, όπως ο ''Ντιέγκο Ριβέρα'' (Diego Rivera) και o ''Καρλ Ζέρμπε'' (Karl Zerbe) | ||
==Βιβλιογραφία== | ==Βιβλιογραφία== | ||
| − | * | + | * «''Βυζαντινή Ζωγραφική. Η Βυζαντινή Κοινωνία και οι Εικόνες της''», Πανσελήνου Ν., Εκδόσεις Καστανιώτης, Αθήνα, 2002. |
[[Κατηγορία:Τεχνικές]] | [[Κατηγορία:Τεχνικές]] | ||
Αναθεώρηση της 18:28, 17 Φεβρουαρίου 2008
Εγκαυστική ονομάζεται η τεχνική της ζωγραφικής κατά την οποία χρωστικές ουσίες αναμιγνύονται με κερί ή κερί σε συνδυασμό με ρητίνη και εκτελείτε από πυρωμένο σίδερο ή άλλο μέσο, σε εικονογραφικό πλαίσιο. Συνήθως εξαπλώνεται πάνω στο εικονογραφικό αυτό πλαίσιο και σχηματίζετε κατά το τεχνικό αποτέλεσμα που επιθυμεί ο καλλιτέχνης.
Αυτή η τεχνική είναι αρκετά παλαιή και χρονολογείται περίπου από τον 2ο π.Χ. αιώνα. Η καταγώγη της προέρχεται από την Αίγυπτο, ενώ εν συνεχεία παρατηρείτε και σε άλλες χώρες, κυρίως δε στη Ρώμη και την Ελλάδα, οπού εισήχθει αργότερα. Ως τεχνική επίσης παρατηρείται σε ευρεία διάδοση και στη βυζαντινή τέχνη, με περίοδο ακμής μέχρι την περίοδο της Εικονομαχίας, όπου και άρχισε να περνάει σε δεύτερη μοίρα και τελικά την ύφεση και την παρακμή.
Ο Πλίνιος ο Πρεσβύτερος μάλιστα μεας περιγράφει με ιδιαίτερες λεπτομέρειες τον τρόπο χρήσης, ο οποίο μπορούσε να πραγματοποιείται τόσο σε ξύλινη επιφάνια, τοίχο ή και άλλα μέσα, όπως καμβά. Η τεχνική τελικά επιβίωσε μέσα στους αιώνες και επανεμφανίσθει και πάλι δυναμικά κατά τον 19ο και 20ο αιώνα με κύριους εκφραστές καλλιτέχνες, όπως ο Ντιέγκο Ριβέρα (Diego Rivera) και o Καρλ Ζέρμπε (Karl Zerbe)
Βιβλιογραφία
- «Βυζαντινή Ζωγραφική. Η Βυζαντινή Κοινωνία και οι Εικόνες της», Πανσελήνου Ν., Εκδόσεις Καστανιώτης, Αθήνα, 2002.
