Αλλαγές

'''Αήρ''' ή '''Αέρας''' αποκαλείτε αποκαλείται το τετράγωνο κάλυμμα από ύφασμα, με το οποίο ο λειτουργός ''σκεπάζει'' στην [[Πρόθεση]] και στην [[Αγία Τράπεζα]], τα δύο ιερά σκεύη, το [[Δισκάριο]] και το [[Δισκοπότηρο]]. Ονομάζετε Ονομάζεται ''Αέρας'', γιατί κινούμενο πάνω από τα ''Τίμια Δώρα'' κατά την απαγγελία του [[Σύμβολο της Πίστεως|Συμβόλου της Πίστεως]] δημιουργεί αέρα. Κατά τη διάρκεια της [[Θεία Λειτουργία|Θείας Λειτουργίας]], στην αρχαία Εκκλησία οι [[Διάκονοι]] δημιουργούσαν αέρα πάνω από τα ''Τίμια Δώρα'' κουνώντας ριπίδια (μεγάλες βεντάλιες με φτερά παγονιού), για να αποτρέπουν το πλησίασμα των εντόμων. Αυτή την πράξη συνεχίζει σήμερα η παλινδρομική κίνηση πάνω από τα ''Τίμια Δώρα'' του καλύμματος του Αέρα. Ταυτόχρονα ο ''Αέρας'' αποτελεί και εξέλιξη του ''"Βήλωνος"'', δηλαδή του παραπετάσματος το οποίο κάλυπτε παλαιότερα το ''Κιβώριο της Αγίας Τραπέζης''.

Η κίνηση αυτή πάνω από την ''Αγία Τράπεζα'', που συμβολίζει τον τάφο του Κυρίου , ενώ το τίναγμά του εκφράζει συμβολικά τον σεισμό που ακολούθησε την [[Ανάσταση ]] του Κυρίου. Ο ''Αέρας, το κάλυμμα των Τιμίων Δώρων, '' επίσης συμβολίζει τον λίθο του μνήματος, που μ' αυτόν ασφαλίσθηκε ο Τάφος του Κυρίου και που απομακρύνθηκε από τον [[Άγγελοι|άγγελο ]] κατά τον σεισμό της Αναστάσεως. Επί , ενώ επί [[Βυζαντινή Αυτοκρατορία|Βυζαντίου ο Αέρας ]] συμβόλιζε επίσης και το σεντόνι, με το οποίο περιτυλίχθηκε το νεκρό σώμα του Κυρίου. Γικαι γι' αυτό ζωγράφιζαν απεικόνιζαν πάνω στον Αέρα του, το νεκρό σώμα του [[Ιησούς Χριστός|Χριστού ]] και τον λιτάνευαν στη [[Μεγάλη Είσοδος|Μεγάλη Είσοδο]], όπως τον [[Επιτάφιο]] την [[Μεγάλη Εβδομάδα]]. Σήμερα στη ''Μεγάλη Είσοδο '' της κανονικής [[Θεία Λειτουργία|Θείας Λειτουργίας]] ο ''Αέρας '' για λόγους μεγαλοπρέπειας τοποθετείται στην πλάτη του ιερέως, ενώ στην [[Προηγιασμένη Θεία Λειτουργία]] ο Αέρας, είναι χρώματος μελανού για λόγους ευλάβειας, και καλύπτει την κεφαλή του ιερέως. Το καλυμμένο πρόσωπο του ιερέως μας παραπέμπει στο όραμα του [[Προφήτης Ησαΐας|Προφήτου Ησαΐα]], όπου τα [[Χερουβείμ]], καθώς βρίσκονταν ενώπιον του Υψίστου Θεού και τον δοξολογούσαν, κάλυπταν το πρόσωπό τους από σεβασμό και ευλάβεια με δύο πτέρυγες.