'''Απολιναρισμός''' αποκαλείται [[αίρεση]] του 4ου αιώνα, η οποία στην προσπάθεια αντιμετώπισης του αρειανισμού ισχυριζόταν πως η ανθρώπινη φύση του [[Χριστός|Ιησού Χριστού]] δεν περιείχε σα συστατικό της [[ψυχή|ψυχής]] το λογικό μέρος, κατά το πλατωνικό τριμερές (λογικό, θυμικό, επιθυμητικό), αλλά τη θέση του είχε λάβει ο [[Θεός Λόγος]]<ref>Ν. Ματσούκας, Δογματική και Συμβολική θεολογία Β΄, σελ. 245</ref>. Ιδρυτής της υπήρξε ο [[Απολινάριος Λαοδικείας|Απολινάριος]], ο [[επίσκοπος]] Λαοδικείας, ο οποίος είχε καταπολεμήσει με σφοδρότητα τον [[Αρειανισμός|αρειανισμό]]. Τελικά η διδασκαλία του καταδικάστηκε από την [[Γ΄ Β΄ Οικουμενική Σύνοδος|Γ΄ Β΄ Οικουμενική Σύνοδο]]<ref>ΘΗΕ, τ. 2, σελ. 1119</ref>, καθώς κρίθηκε ότι με τις θεολογικές του προτάσεις αλλοίωνε το σωτηριολογικό γεγονός της ανθρώπινης ύπαρξης.