18.303
επεξεργασίες
Αλλαγές
ro
[[Image:Ladder of Divine Ascent.jpg|right|thumb|Η κλίμακα της Αρετής]]'''Αρετή''' στην ορθοδοξία ονομάζονται οι εντολές αξίες που με πράξεις και ενέργειες πρέπει να ακολουθεί κάθε πιστός με στόχο τη σωτηρία του, και είναι βασισμένες πάνω στις Κυριακές εντολές και ιδίως στο Κυριακό παράγγελμα «''έσεσθαι ουν υμείς τέλειοι, ώσπερ ο Πατήρ ο εν τοις ουρανοίς τέλοιος τέλειος εστίν''»<ref>Ματθαίου Ε΄, Ματθ. 5:48.</ref>. Στόχος κάθε πιστού καταστάται η διαρκής προσπάθεια για εφαρμογή των εντολών που οδηγούν στο δρόμο του Κυρίου μέσα από τη μυστηριακή ζωή Η '''Αρετή''' ''"είναι καρπός και συνέπεια της εκκλησίας και αγιοπνευματικής ζωής του διαρκούς πνευματικού αγώνα για την προσωπική τελείωση. Οι Χριστιανού <ref>Ο [[Απόστολος Παύλος]] τονίζει ότι οι Χριστιανικές αρετές στον χριστιανικό βίο δεν εξαντλούνται και δεν είναι μετρήσιμεςκαρποί του [[Άγιο Πνεύμα|Αγίου Πνεύματος]] (''Γαλ. 5:22-23'').</ref>...αποτέλεσμα της προσπάθειας του ανθρώπου, αλλά ανεξάντλητες όπως και ο Θεόςδωρεά της θείας Χάριτος στον αγωνιζόμενο Χριστιανό"''<ref>"Αρετή", Στύλιος Κ. Ευθύμιος (Επίσκοπος), ''Μικρό Χριστιανικό Λεξικό'' (Α' ανατύπωση της 2ης έκδ.), Αποστολική Διακονία, 1998.</ref>.
Στόχος κάθε πιστού καταστάται η διαρκής προσπάθεια για εφαρμογή των εντολών που οδηγούν στο δρόμο του Κυρίου μέσα από τη μυστηριακή ζωή της εκκλησίας και του διαρκούς πνευματικού αγώνα για την προσωπική τελείωση. Οι αρετές στον χριστιανικό βίο δεν εξαντλούνται και δεν είναι μετρήσιμες, αλλά ανεξάντλητες όπως και ο Θεός:
:''"Εκείνος που κατάλαβε ότι η αρετή είναι απεριόριστη, δεν παύει ποτέ να τρέχει προς αυτή, πρώτα για να μη χάσει την αρχή και το τέλος της αρετής, δηλαδή το θεό"''<ref>Μάξιμος o Oμολογητής, ''Διάφορα κεφάλαια περί θεολογίας, οικονομίας, αρετής και κακίας'' (Πέμπτη εκατοντάδα), 15, (στο ''Φιλοκαλία των ιερών Νηπτικών'' (μτφρ. Αντώνιος Γ. Γαλίτης), τόμ. 2ος, εκδ. Δ', εκδ. Το Περιβόλι της Παναγίας, Θεσσαλονίκη 1998, σελ. 188).</ref>.
== Ετυμολογία ==
Κατά την αρχαιότητα η έννοια περιοριζόταν κατά βάση στη σωματική αρετή δηλαδή τη ρώμη, το κάλλος, τη δύναμη και άλλες συναφείς έννοιες, ενώ οι φιλόσοφοι ήταν αυτοί που ενέταξαν στην έννοια αρετή και πνευματικό περιεχόμενο χαρακτηρίζοντας ως αρετές τη δικαιοσύνη, την ευσέβεια, τη γνώση κ.α. Παρόλα αυτά δεν συμφωνούσαν στον αριθμό των αρετών, αν και κατά βάση υπήρχε ένα πυρήνας αρετών κοινά αποδεκτός από όλους.
Σύμφωνα με τον [[Ιωάννης Δαμασκηνός|Ιωάννη Δαμασκηνό]]:
:''"Η αρετή λέγεται έτσι από το ρήμα «αιρείσθαι» γιατί είναι αιρετή και θελητή, επειδή κάνομε αυτοπροαίρετα και θεληματικά το αγαθό, κι όχι χωρίς να θέλομε και αναγκαστικά"''<ref>Ιω. Δαμασκηνός, ''Λόγος ψυχωφελής και θαυμάσιος'' (στο ''Φιλοκαλία των ιερών Νηπτικών'' (μτφρ. Αντώνιος Γ. Γαλίτης), τόμ. 2ος, εκδ. Δ', εκδ. Το Περιβόλι της Παναγίας, Θεσσαλονίκη 1998, σελ. 307).</ref>
== Η χριστιανική αρετή ==
:«''Αι αρεταί εν τω κρυπτώ κατορθούμεναι, ολιγάκις διαφαίνονται τοις ανθρώποις''»<ref>Μεγάλου Βασιλείου, Όροι κατά πλάτος Β΄,Ερώτησις ΙΖ</ref>
Σύμφωνα με τον [[Ευάγριος ο Ποντικός|Ευάγριο Μοναχό ή Ποντικό]] (επειδή καταγόταν από τον Πόντο) ''"πρώτοι δαίμονες που αντιστέκονται και πολεμούν στην πρακτική άσκηση της αρετής"'' είναι αυτοί της [[Γαστριμαργία|γαστριμαργίας]], της [[Φιλαργυρία|φιλαργυρίας]] και της [[Φιλοδοξία|φιλοδοξίας]]<ref>''Κεφάλαια περί διακρίσεως παθών και λογισμών'', 1 (στο ''Φιλοκαλία των ιερών Νηπτικών'' (μτφρ. Αντώνιος Γ. Γαλίτης), τόμ. 1ος, εκδ. Ε', εκδ. Το Περιβόλι της Παναγίας, Θεσσαλονίκη 1998, σελ. 73).</ref>.
== Υποσημειώσεις ==
<div style="font-size: 85%"><references/></div>
== Βιβλιογραφία ==*«''Ορθόδοξος Πίστις και Ζωή''», Αρχιμ.Δοσιθέου, Εκδόσεις Ιεράς Μονής Παναγίας Τατάρνης Ευρυτανίας, Αθήνα.
