12.398
επεξεργασίες
Αλλαγές
μ
καμία σύνοψη επεξεργασίας
| Εικόνα = [[Image:Andrew the First-Called.jpg|180px]]
| Όνομα Εικόνας = Ο πρωτόκλητος Ανδρέας
| ΗμερομηνίαΓέννησης = Αρχές 1ου αιώνα, ''[[Βηθσαϊδά'']]
| ΗμερομηνίαΚοίμησης = Μέσα προς τέλη 1ου αιώνα, ''Πάτρα''
| ΗμερομηνίαΕορτής = [[Πρότυπο:30 Νοέμβριος|30 Νοεμβρίου]]
==Βίος==
===Καινή Διαθήκη===
Ο Απόστολος Ανδρέας καταγόταν από την ελληνιστική πόλη [[Βηθσαϊδά ]] (''Ιω. 1,44''), εξού και έλαβε ένα καθαρά ελληνικό όνομα. Υπήρξε ο πρωτόκλητος μαθητής του Ιησού και ήταν αδελφός του [[Απόστολος Πέτρος|Αποστόλου Πέτρου]]. Ο πατέρας του ονομάζονταν Ιωνάς (''Ματθαίος 16, 17'') ή Ιωάννης (''Ιω. 1, 42. 21, 15-17'') και η μητέρα του, κατά την παράδοση, Ιωάννα<ref>Απόστολος Γλαβίνας, Οι δώδεκα Απόστολοι, σελ. 47</ref> και μαζί με τον αδελφό του εξασκούσαν το επάγγελμα του ψαρά. Είχαν μάλιστα ως συνεργάτες τους αδελφούς [[Ευαγγελιστής Ιωάννης|Ιωάννη]] και [[Απόστολος Ιάκωβος (Ζεβεδαίου)|Ιάκωβο]], υιούς του Ζεβεδαίου (''Λουκάς 5, 10''). Δε γνωρίζουμε αν ήταν μεγαλύτερος αδελφός του Πέτρου ή μικρότερος καθώς και την οικογενειακή του κατάσταση<ref>Απόστολος Γλαβίνας, Οι δώδεκα Απόστολοι, σελ. 47</ref>. Με βάση όμως τα ευαγγέλια προκρίνεται η άποψη ότι μάλλον ήταν νεότερος του Πέτρου και άγαμος, αφού είχε εγκατασταθεί στο σπίτι του αδελφού στην Καπερναούμ<ref>ο.π.</ref>. Οι γραμματικές γνώσεις του επίσης, δε φαίνεται να ήταν πολλές<ref>ο.π.</ref>.
Ο Ανδρέας ως χαρακτήρας φαίνεται πως ήταν περισσότερο συναισθηματικός από τον Πέτρο. Στο στενό κύκλο των μαθητών (Πέτρος, Ιωάννης, Ιάκωβος) φαίνεται πως ερχόταν κατά κάποιο τρόπο ύστερος, αφού ο Κύριος προτιμούσε σε σημαντικές περιστάσεις, όπως την ανάσταση του [[Ιάειρος|Ιαείρου]] και τη [[Μεταμόρφωση του Σωτήρος|Μεταμόρφωση]], να παίρνει μαζί του τους άλλους τρεις μαθητές. Χαρακτηριστικό αυτού του γεγονότος είναι, πως ενώ άλλοτε οι ευαγγελιστές ([[Ευαγγελιστής Ματθαίος|Ματθαίος]], [[Ευαγγελιστής Λουκάς|Λουκάς]]) τον έχουν δεύτερο στην κατάταξη, άλλοτε τον έχουν ως τέταρτο ([[Ευαγγελιστής Μάρκος|Μάρκος]] και Λουκάς, στις [[Πράξεις των Αποστόλων|Πράξεις]]). Ο ίδιος όμως φαίνεται ιδιαίτερα προσηνής και υπάκουος, αφού ποτέ δεν έδειχνε να δυσανασχετεί<ref>Απόστολος Γλαβίνας, Οι δώδεκα Απόστολοι, σελ. 48</ref>. Η ένταξή του στο μαθητικό κύκλο του [[Ιωάννης ο βαπτιστής|Ιωάννη βαπτιστή]] δείχνει πως ήταν ανήσυχο πνεύμα με έντονες θρησκευτικές αναζητήσεις, γι αυτό και αφιέρωνε πολύ χρόνο κοντά στο πρόδρομο του Κυρίου.
===Ο ιστορικός "πρωτόκλητος"===
Ο Ανδρέας λοιπόν καταγόταν από μία μικρή κωμόπολη της Γαλιλαίας τη [[Βηθσαϊδά]]. Η οικογένειά του προφανώς λειτουργούσε μέσα στα πλαίσια τη θρησκευτικής παραδόσεως της εποχής, αλλά η ονομασία που του έδωσαν δεικνύει και μία ενσυνείδητη ευαισθησία προς τον ελληνικό κόσμο, την ελληνική παράδοση και τον ελληνικό τρόπο ζωής και πολιτισμό, που στην περιοχή της Γαλιλαίας είχε έντονη παρουσία<ref>Πατρώνος, Χριστιανισμός και Ελληνισμός, σελ. 105</ref>. Προφανώς λοιπόν γνώριζε πολύ καλά την ελληνική γλώσσα και γενικώς τον ελληνικό πολιτισμό, δε μπορούμε μάλιστα να απορρίψουμε και το ενδεχόμενο πως ίσως ανήκε σε οικογένεια ελληνιστών Ιουδαίων. Η διασύνδεσή του μάλιστα με τον έτερο απόστολο με ελληνικό όνομα, το Φίλιππο, συνειρμικά μας οδηγεί στην ενίσχυση του ελληνοκεντρικού χαρακτήρα της οικογένειάς του. Τα ονόματα αυτά, όπως μαθαίνουμε από το Ταλμούδ, χρησιμοποιούνταν στην εποχή του κυρίως από εξελληνισμένους Ιουδαίους. Μία τέτοια προοπτική γενικώς στο περιβάλλον που ζούσε δεν πρέπει να θεωρείται καθόλου απίθανη.
Η Βηθσαϊδά όπως γνωρίζουμε σήμερα ήταν μία μικρή, όμορφη και σχετικά εύρωστη οικονομικά κωμόπολη, με έντονα πολιτιστικά στοιχεία. Χαρακτηριζόταν για την ανεκτικότητα και την οικουμενικότητα των κατοίκων της, ίσως κάτω από την επίδραση της ελληνικής γλώσσας και του ελληνικού φορέα πολιτισμού, σε σημείο να χαρακτηρίζεται από τον Απόστολο των εθνών Παύλο, ως ''"Γαλιλαία των εθνών"''<ref>Πατρώνος, Χριστιανισμός και Ελληνισμός, σελ. 108</ref>. Μόνο τυχαίο δε μπορεί να χαρακτηριστεί πως η Γαλιλαία αποδέχτηκε άμεσα το μήνυμα και τη διδασκαλία του Ιησού. Η Γαλιλαία προφανώς βρισκόταν μακριά από το σκληρό πυρήνα της σκέψης του νότου, τόσο σε εθνικό όσο και σε θρησκευτικό επίπεδο. Λειτουργούσε δηλαδή κατά κάποιο τρόπο και ο ελληνικός στοχασμός μέσα στον τρόπο ζωής των κατοίκων της<ref>Πατρώνος, Χριστιανισμός και Ελληνισμός, σελ. 109</ref>. Στη Γαλιλαία λοιπόν έγινε αποδεκτός ο ευαγγελικός λόγος, που άρχισε να κατανοείται ως μια οικουμενική υπόθεση και όχι ως μία παρέκκλιση από τον Ιουδαϊκό νόμο<ref>Πατρώνος, Χριστιανισμός και Ελληνισμός, σελ. 109</ref>. Εδώ θα λέγαμε πως συνυφαίνεται το αρχικό οικουμενικό μήνυμα, το οποίο εξ αρχής μπολιάζεται με αρκετά ελληνικά στοιχεία, αφού η μήτρα και φορέας των ιδεών των αποστόλων, και μάλιστα των ένδεκα από τους δώδεκα (πλην του [[Ιούδας ο Ισκαριώτης|Ιούδα του Ισκαριώτη]]), προέρχεται από τη Γαλιλαία. Ο ελληνισμός τελικά γίνεται εξ αρχής το όχημα του χριστιανισμού στην οικουμενική του αποστολή<ref>Πατρώνος, Χριστιανισμός και Ελληνισμός, σελ. 109</ref> και ο Ανδρέας είναι η πλέον χαρακτηριστική μορφή αυτής της προοπτικής, ως ο πρωτόκλητος και ο άνθρωπος που πρώτος ευαγγελίστηκε το μήνυμα της εύρεσης του Μεσσία<ref>Πατρώνος, Χριστιανισμός και Ελληνισμός, σελ. 126</ref>.
