12.398
επεξεργασίες
Αλλαγές
μ
→Τα αίτια της προδοσίας
Θέμα σχετικά μεγάλης ερεύνης, από τη θεολογική και ιστορική έρευνα, έχει γίνει η προδοσία του Ιούδα. Γενικώς σήμερα θεωρείται αποδεκτό πως η αδυναμία το Ιούδα να κατανοήσει το πραγματικό νόημα της μεσσιανικής ιδιότητας του Ιησού, περνούσε μέσα από τις μεσσιανικές ζηλωτικές του ανησυχίες. Ο Ιούδας, πιθανώς, ήταν μέλος του Ιουδαϊκού κινήματος των Ζηλωτών και μάλιστα φαίνεται πως ανήκε σε μία ομάδα με ακραίες θρησκευτικές και εθνικές-πολιτικές πεποιθήσεις. Οι κύκλοι μάλιστα όπου άνηκε ο Ιούδας κατανοούσαν την έλευση του Μεσσία ως ένα εθνικό απελευθερωτή που θα οδηγούσε το βασίλειο των Ιουδαίων σε μεγάλη ακμή και κατάλυση δια της βίας της ρωμαϊκής κυριαρχίας, ώστε να εγκατασταθεί επί της γης η βασιλεία του Θεού. Ήταν λοιπόν λογικό πως όταν διαπίστωσε πως η μεσσιανική αυτή προσδοκία δε μπορούσε να επαληθευτεί στο πρόσωπο του Ιησού, αφού ο Ιησούς τελικά δεν ανήκε στο προφίλ του Μεσσία το οποίο ταίριαζε στις βλέψεις και τις προοπτικές του κινήματος των ζηλωτών, να οδηγηθεί σε μια τέτοια πράξη<ref>Γλαβινας, ενθ.αν., σελ. 132</ref>. Είναι βέβαιο μάλιστα πως και άλλοι μαθητές ανήκαν στο κίνημα των ζηλωτών (όχι απαραίτητα το ίδιο) και πως παρερμήνευσαν και αυτοί αρχικώς το μήνυμα της μεσσιανικής ιδιότητας του Κυρίου<ref>π.χ. υιοί του Ζεβεδαίου Ιωάννης και Ιάκωβος (Μάρκος 10, 35-45)</ref> όπως και σύγχρονοί του Ιουδαίοι. Ο Ιησούς όμως στηλίτευσε μια τέτοια μεσσιανική προσδοκία με το κήρυγμά του, πράγμα που σίγουρα θα επέφερε αναταράξεις ανάμεσα σε μεγάλη μερίδα ιουδαίων<ref>Γλαβίνας, ενθ.αν., σελ. 133</ref>. Ανάμεσα λοιπόν σε αυτούς που ανέμεναν ένα μεσσία όπως ο Θευδάς ή Βαρ Κόχβα, ήταν προφανώς και ο Ιούδας, που όσο περισσότερο γνώριζε τον Κύριο, τόσο πιθανώς απογοητευόταν από την επιλογή του να τον ακολουθήσει, καθώς πλέον διαψεύδονταν οι ελπίδες, που είχαν συνυφανθεί με το πρόσωπό Του<ref>ο.π.</ref>.
Από μία άλλη οπτική γωνία η Helen Bond, θεωρεί πως μία τέτοια προοπτική δεν επαρκεί από μόνη της, καλώντας τους αναγνώστες να κοιτάξουν και προς την αντίθετη κατεύθυνση, δηλαδή αυτή των αρχιερέων οι οποίοι πιθανώς γνώριζαν τις αδυναμίες και τα ελαττώματα του Ιούδα, χειραγωγώντας τον τελικά με τέτοιο τρόπο ώστε να επιτύχουν τους σκοπούς τους<ref>[http://www.bibleinterp.com/opeds/hbond357904.shtml ''"Judas Iscariot, Gerry Adams, and the Betrayal of Jesus"'' by Helen K Bond] ''"Such a creature necessarily preys on his victims, takes charge of the situation, and manipulates those around him. The reality, I suggest, may have been rather different: a weak and uneducated outsider, a frightened man completely out of his depth, someone easily persuaded by others into making the biggest mistake of his life."''</ref>. Μία ακόμα άποψη που έχει ειπωθεί περί της προδοσίας του Ιούδα είναι πως παρακινήθηκε από φιλοπατρία. Σύμφωνα με αυτή την αντίληψη, ο Ιούδας πίστευε ότι αν προδοθεί ο Ιησούς θα επακολουθούσε επανάσταση του λαού, αφού προ ολίγου τον είχε υποδεχθεί σαν ήρωα, με αποτέλεσμα την πτώση του Ρωμαϊκού ζυγού. Ο Ιησούς τελικά λόγω της θεϊκής του ιδιότητας, θα σωζόταν με θαυματουργικό τρόπο. Η άποψη αυτή πάντως δε βρίσκει ισχυρά ερείσματα<ref>Γλαβίνας, ενθ.αν., σελ. 135</ref>. Η υπόθεση επίσης, πως κινήθηκε αποκλειστικά από φιλάργυρα αισθήματα δεν κατανοείται σήμερα ως αποκλειστική εξήγηση για την προδοσία, καθώς τα τριάντα αργύρια που έλαβε είναι γνωστό πως δεν αποτελούσαν κάποιο ιδιαίτερα σεβαστό ποσό για τα δεδομένα της εποχής<ref>ο.π., 134</ref>. Παρόλα αυτά πρέπει να τονιστεί πως όλα αυτά αποτελούν εικασίες, καθώς τελικά ποτέ πιθανώς δε μάθουμε τα πραγματικά κίνητρα του Ιούδα. Είναι χαρακτηριστικό πως οι ευαγγελιστές δεν τα αναφέρουν και δε δείχνουν διάθεση να ασχοληθούν με τα πραγματικά αίτια των κινήτρων του Ιούδα, ενώ πολλές θεωρίες αποτελούν μεταγενέστερες προφορικές παραδόσεως. Το βέβαιο είναι πως ο Ιούδας έλαβε μία μυθική διάσταση σαν πρόσωπο, ειδικά από τη στη Δύση από την εποχή του Δάντη και της κολάσεως του<ref>[http://www.bibleinterp.com/opeds/hbond357904.shtml ''"Judas Iscariot, Gerry Adams, and the Betrayal of Jesus"'' by Helen K. Bond]</ref>.
==Το «ευαγγέλιο» του Ιούδα==