Οι ειδήσεις για την ιστορία του Πέτρου μετά την Ανάσταση δεν είναι πολλές . Γι αυτό και δε μπορούμε να έχουμε ένα διάγραμμα της πορείας του και κανένα σταθερό σημείο για μια σωστή χρονολόγηση. Στην ιστορία της πρώτης [[Εκκλησία]]ς και πάλι πρωτοστατεί Εκκλησίας, ο Πέτρος πρωτοστατεί στην πρώτη διοικητικού χαρακτήρα πράξη των Αποστόλων, όταν υπέδειξε σε κοινή σύναξη των πιστών να εκλέξουν τον αντικαταστάτη του [[Ιούδας Ισκαριώτης|Ιούδα του Ισκαριώτη]](''Πρ. 1, 13-26'').Την ημέρα της [[Πεντηκοστή|Πεντηκοστής]] πάλι ο Πέτρος σηκώθηκε μαζί με τους άλλους έντεκα Αποστόλους και μίλησε προς το συγκεντρωμένο πλήθος ώστε να πιστέψουν και να βαπτιστούν 3.000. άνθρωποι (''Πρ. 2, 14-41''). Στη συνέχεια ο Πέτρος θεράπευσε κάποιο χωλό στο Ναό, όντας με τον Ιωάννη (''Πρ. 3, 1-11''), ενώ μίλησε για δεύτερη φορά προς το πλήθος.(''Πρ. 2, 12-26''). Αυτός ο λόγος Αυτή η πράξη του, είχε σα συνέπεια να οδηγηθεί με τον Ιωάννη στο συνέδριο. Εκεί μίλησε με παρρησία (''Πρ. 4, 1-12''), λέγοντας ότι δεν μπορούσε να μη μιλήσει γι' αυτά που είδε και άκουσε (''Πρ. 4, 20''). Οι Ιουδαίοι και μάλιστα οι [[Σαδδουκαίοι]] τον συνέλαβαν για δεύτερη φορά τον Πέτρο και μαζί με τον Ιωάννη και τους φυλάκισαν, για να αποφυλακιστούν όμως με θαυμαστό τρόπο. (''Πρ. 5, 17-42'').

Γεγονότα, όπως η θανατική τιμωρία του Ανανία και της συζύγου του Σαπφείρας (''Πρ. 5, 1-11'') και τα θαύματα που έκανε και με τη σκιά του ακόμη (''Πρ. 5, 15-16'') μεγάλωσαν πολύ τη φήμη του Αποστόλου Πέτρου. Μαζί με τον Ιωάννη στάλθηκαν αργότερα από τους Αποστόλους στη Σαμάρεια όταν άκουσαν ότι εκεί διαδόθηκε ο λόγος του Θεού (''Πρ. 8, 14''). Στη Σαμάρεια συναντήθηκε ο Πέτρος με το Σίμωνα το μάγο (''Πρ. 8, 18-24''), ενώ μαζί με τον Ιωάννη κήρυξαν το λόγο του Θεού σε πολλά χωριά της (''Πρ. 8, 25''). Με κέντρο τα Ιεροσόλυμα, πολλές φορές μετέβαινε σε περιοδείες και επισκεπτόταν τις πλησιόχωρες Εκκλησίες (''Πρ. 9, 32''), γι αυτό και μαζί με τον [[Ιάκωβος ο αδελφόθεος|αδελφόθεο Ιάκωβο]] και τον Ιωάννη θεωρούνταν οι ''"στύλοι» της Εκκλησίας"'' (''Γαλ. 2, 9''). Σε μια περιοδεία θεράπευσε στη Λύδδα τον παραλυτικό Αινέα (''Πρ. 9, 32-34'') και στην Ιόππη ανέστησε την Ταβιθά ή Δορκάδα (''Πρ. 9, 36-42''). Πάντως στις περιοχές αυτές προϋπήρχαν Χριστιανοί και δεν είναι ο Πέτρος ο πρώτος ιεραπόστολος των περιοχών αυτών (''πρβλ. Πρ. 9, 32''). Εκτός αυτού ο Πέτρος φαίνεται ότι είχε σημαντικά αποτελέσματα στη Λύδδα και Σάρωνα (''Πρ. 9, 35''). Στην Ιόππη ο Πέτρος έμεινε αρκετές ημέρες (''Πρ. 9, 43'') και στην Καισαρεία, όπου πορεύτηκε με θεία εντολή, κατήχησε και βάπτισε τον εκατόνταρχο Κορνήλιο και όλους τους δικούς του (''Πρ. 10, 1-48'').

Όταν γύρισε στα Ιεροσόλυμα εξιστόρησε τα γεγονότα με τον Κορνήλιο και έδωσε απάντηση στους χριστιανούς εκ περιτομής, που δυσαρεστήθηκαν γιατί βάπτισε τον εκατόνταρχο Κορνήλιο (''Πρ. 11, 1-17''). Το 42 ή 44 ο Ηρώδης Αγρίππας Α΄ τον συνέλαβε μετά τη θανάτωση του Αποστόλου Ιακώβου και αφού είδε ότι αυτή η πράξη άρεσε στους Ιουδαίους, θέλησε να τον θανατώσει. Ο Θεός όμως τον έσωσε με θαυμαστό τρόπο. Ο Πέτρος πήγε στο σπίτι της Μαρίας, της μητέρας του Μάρκου (''Πρ. 12, 1-17'') και ο Ιωάννης στάλθηκαν αργότερα από τους Αποστόλους στη Σαμάρεια, όταν άκουσαν ότι εκεί διαδόθηκε ο λόγος του Θεού πορεύτηκε σ' άλλον τόπο (''Πρ. 812, 1417''). Στη Σαμάρεια συναντήθηκε συνέχεια ο Πέτρος λαμβάνει μέρος στην Αποστολική Σύνοδο, το 49 στα Ιεροσόλυμα, όπου διαδραματίζει σπουδαίο ρόλο μαζί με τον Παύλο, τον αδελφόθεο Ιάκωβο και το Σίμωνα το μάγο Βαρνάβα (''Πρ. 815, 14. Γαλ. 2, 187-248'') . Τάσσεται με σθένος υπέρ της ελευθερίας των Εθνικοχριστιανών σε σχέση με την περιτομή και τις διατάξεις του Μωσαϊκού Νόμου, υποστηρίζοντας ότι δεν ήταν υποχρεωμένοι οι εξ Εθνικών Χριστιανοί να συμμορφώνονται με αυτές γιατί και οι δυο ΑπόστολοιΕθνικοί, Πέτρος όπως και Ιωάννηςοι Ιουδαίοι, σώζονται μόνον με την πίστη στο Χριστό (''Πρ. 15, κήρυξαν το λόγο του Θεού 1-29''). Αργότερα συναντιέται στην Αντιόχεια με τον Παύλο, ο οποίος τον έψεξε γιατί έκανε παραχωρήσεις στους ιουδαΐζοντες σε πολλά χωριά της Σαμάρειας βάρος των εξ Εθνικών Χριστιανών (Πρ''Γαλ. 82, 2511-21'').

Ο Πέτρος, με κέντρο πάντοτε τα Ιεροσόλυμα, πολλές φορές μετέβαινε σε περιοδείες και επισκεπτόταν τις πλησιόχωρες Εκκλησίες (Πρ. 9, 32). Μαζί με τον αδελφόθεο Ιάκωβο και τον Ιωάννη θεωρούνταν «στύλοι» της Εκκλησίας (Γαλ. 2, 9). Σε μια περιοδεία ο Πέτρος θεράπευσε στη Λύδδα τον παραλυτικό Αινέα (Πρ. 9, 32-34) και στην Ιόππη ανέστησε την Ταβιθά ή Δορκάδα (Πρ. 9, 36-42). Πάντως στις περιοχές αυτές προϋπήρχαν Χριστιανοί και δεν είναι ο Πέτρος ο πρώτος ιεραπόστολος των μερών αυτών (πρβλ. Πρ. 9, 32)' ο Πέτρος φαίνεται ότι είχε μεγάλα αποτελέσματα στη Λύδδα και Σάρωνα (Πρ. 9, 35). Στην Ιόππη ο Πέτρος έμεινε αρκετές ημέρες (Πρ. 9, 43) και στην Καισαρεία, όπου πορεύτηκε με θεία εντολή, κατήχησε και βάφτισε τον εκατόνταρχο Κορνήλιο και όλους τους δικούς του (Πρ. 10, 1-48). Όταν γύρισε στα Ιεροσόλυμα εξιστόρησε τα γεγονότα με τον Κορνήλιο και έδωσε απάντηση στους χριστιανούς ε κ περιτομής, που δυσαρεστήθηκαν γιατί βάφτισε τον εκατόνταρχο Κορνήλιο (Πρ. 11, 1-17). Το 42 ή 44 ο Ηρώδης Αγρίππας Α' συνέλαβε, μετά τη θανάτωση του Αποστόλου Ιακώβου και αφού είδε ότι αυτή η πράξη άρεσε στους Ιουδαίους, τον Πέτρο και τον φυλάκισε με σκοπό να τον θανατώσει. Ο Θεός όμως τον έσωσε με θαυμαστό τρόπο· τότε ο Πέτρος ήρθε στο σπίτι της Μαρίας, της μητέρας του Μάρκου (Πρ. 12, 1-17). Από εκεί έφυγε και πήγε σ' άλλον τόπο (Πρ. 12, 17). Στη συνέχεια ο Πέτρος λαμβάνει μέρος στην Αποστολική Σύνοδο, το 49 στα Ιεροσόλυμα, όπου διαδραματίζει σπουδαίο ρόλο μαζί με τον Παύλο, τον αδελφόθεο Ιάκωβο και το Βαρνάβα (Πρ. 15, 14. Γαλ. 2, 7-8). Εκεί τάχθηκε με σθένος υπέρ της ελευθερίας των Εθνικοχριστιανών σε σχέση με την περιτομή και τις διατάξεις του Μωσαικού Νόμου, υποστηρίζοντας ότι δεν ήταν υποχρεωμένοι οι εξ Εθνικών Χριστιανοί να συμμορφώνονται με αυτές γιατί και οι Εθνικοί, όπως και οι Ιουδαίοι, σώζονται μόνον με την πίστη στο Χριστό (Πρ. 15, 1-29). Αργότερα ο Πέτρος συναντιέται στην Αντιόχεια με τον Παύλο, ο οποίος τον έψεξε γιατί έκανε παραχωρήσεις στους ιουδαΐζοντες σε βάρος των εξ Εθνικών Χριστιανών (Γαλ. 2, 11-21). Το κήρυγμα του Πέτρου περιορίστηκε κυρίως στους [[Εβραίοι|Εβραίους]] και μάλιστα στην [[Παλαιστίνη (ιστορική περιοχή)|Παλαιστίνη]].Ο [[ΕυσέβιοςΚαισαρείας]], που χρησιμοποιεί στην περίπτωση αυτή τον [[Ωριγένης|Ωριγένη]], αναφέρει ότι ο Πέτρος κήρυξε το [[Ευαγγέλιο]] στους [[Ιουδαίοι|Ιουδαίους]] της διασποράς, στον [[Εύξεινος Πόντος|Πόντο]], τη [[Γαλατία]], τη [[Βιθυνία]], την [[Καππαδοκία]] και την [[Ασία]] (''<ref>Εκκλησιαστική Ιστορία'', 3,1. 4,2)</ref>.