Αλλαγές

Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση

Πέτρος Άργους

72 bytes αφαιρέθηκαν, 11:14, 26 Σεπτεμβρίου 2008
Τα ιστορικά δεδομένα για την περίοδο που έζησε ο Άγιος Πέτρος
== Τα ιστορικά δεδομένα για την περίοδο που έζησε ο Άγιος Πέτρος==
===Εισαγωγή===
Η περίοδος στην οποία έζησε και ανέπτυξε την δραστηριότητα του ο Άγιος Πέτρος, είναι η αρχή της περιόδου ακμής του Βυζαντίου που κυρίως στην περίοδο των Μακεδόνων αυτοκρατόρων (867-1059) θα κορυφωθεί. Είχε προηγηθεί η μεγάλη κρίση του 7ου και 8ου αιώνα με την Εικονομαχία (726-843), την εγκατάσταση Σλάβων και Βουλγάρων στη Βαλκανική Χερσόνησο και τη στέψη του Καρλομάγνου ως αυτοκράτορα στη Δύση (800), γεγονός που σηματοδότησε την απαρχή της υποχώρησης της Βυζαντινής δύναμης στην Ιταλία και έπληξε την πολιτική του Βυζαντίου στην περιοχή αυτή. Από τον 9ο αιώνα η προηγούμενη κρίση θα οδηγήσει στη σταδιακή ωρίμανση του Βυζαντίου, στην ανασύσταση και ανόρθωση του κράτους και στη μεγάλη πνευματική αναγέννηση. Η ακμή αυτή εκδηλώνεται σε όλα τα επίπεδα της ζωής της βυζαντινής κοινωνίας και του κράτους. Ταυτόχρονα η διαδοχή ικανών αυτοκρατόρων και η αξιόλογη δράση σημαντικών πολιτικών και στρατιωτικών ηγετών εξασφάλισαν την εδραίωση των δυναστικών θεσμών. Η νομοθετική δραστηριότητα, η σωστή οικονομική και κοινωνική πολιτική και η προσαρμογή της κρατικής μηχανής στις απαιτήσεις της εποχής συνέβαλαν στην άσκηση στιβαρής διοίκησης, ικανής να αντιμετωπίσει τα εσωτερικά και εξωτερικά προβλήματα αποτελεσματικά, και στην ανάπτυξη της οικονομίας, βασικής προϋπόθεσης για την οποιαδήποτε πολιτική(κοινωνική, οικονομική, εξωτερική κ.τ λ.).
Η περίοδος στην οποία έζησε αναγέννηση των γραμμάτων και ανέπτυξε η ισχυροποίηση της Βυζαντινής εκκλησίας, μετά την δραστηριότητα περιπέτεια της Εικονομαχίας εξασφάλισαν τις προϋποθέσεις για να μπορέσει το Βυζαντινό κράτος να εντάξει τους νέους λαούς (Βούλγαρους, Σλάβους-Μοραβούς, Ρώσους),που είχαν εμφανιστεί, στη σφαίρα της πολιτικής και πνευματικής του επιρροής. Λίγο μετά τη γέννηση του Αγίου Πέτρου (850) θα αναγορευθεί Πατριάρχης ο Άγιος Πέτρος, Επίσκοπος Άργους Φώτιος(858-867 και Ναυπλίου877-886) στη διάρκεια της βασιλείας του Μιχαήλ του Γ΄(842-867), που είναι ιδιαίτερα σημαντική. '''''Είναι η αρχή ο τελευταίος αυτοκράτορας της περιόδου ακμής δυναστείας του Βυζαντίου που κυρίως στην περίοδο των Μακεδόνων αυτοκρατόρων Αμορίου (820-867-1059) θα κορυφωθεί,και της έντονης παρουσίας του Βάρδα, θείου του Μιχαήλ και ικανότατου πολιτικού και στρατιωτικού ηγέτη.''''' Είχε προηγηθεί η Ο Φώτιος υπήρξε μεγάλη κρίση πνευματική φυσιογνωμία και το σημαντικότερο επίτευγμά του υπήρξε ο εκχριστιανισμός των Σλάβων. Στη διάρκεια της άσκησης των πατριαρχικών καθηκόντων του 7ου θα γίνει και το πρώτο σχίσμα της Ανατολικής και 8ου αιώνα με την Εικονομαχία Δυτικής Εκκλησίας(726-843867). Η πνευματική ακτινοβολία του Φωτίου, ο οποίος υπήρξε ο πιο αξιόλογος λόγιος και μελετητής των αρχαίων ελληνικών κειμένων στα πλαίσια της έντονης στροφής που παρατηρείται την εγκατάσταση Σλάβων καιΒουλγάρων στη Βαλκανική Χερσόνησο και τη στέψη περίοδο αυτή προς την αρχαία κληρονομιά, θα επηρεάσει την φυσιογνωμία του Αγίου Πέτρου. Ο μαθητής του Φωτίου Νικόλαος Μυστικός, δύο φορές Πατριάρχης του Καρλομάγνου ως αυτοκράτορα στη Δύση Βυζαντίου (800901-907 και 912-925)θα τον επηρεάσει επίσης με την πρότασή του για να αναλάβει τη μητρόπολη της Κορίνθου, γεγονός πρόταση που σηματοδότησε την απαρχή της υποχώρησης της Βυζαντινής δύναμης στην Ιταλία και έπληξε την πολιτική θα αρνηθεί αλλά θα ακολουθήσει τον αδελφό του Βυζαντίου στην περιοχή αυτήΠαύλο που θα χειροτονηθεί μητροπολίτης Κορίνθου.
Από τον 9ο αιώνα η προηγούμενη κρίση θα οδηγήσει στη σταδιακή ωρίμανση ===Η συμβολή του Αγίου===Παρά την ακμή αυτή του Βυζαντίου, στην ανασύσταση η περιφέρεια δε φαίνεται να ελκύει το ενδιαφέρον των ιστορικών και ανόρθωση του κράτους χρονογράφων της εποχής. Στα πλαίσια αυτά και στη μεγάλη πνευματική αναγέννησηοι αναφορές στο Άργος είναι περιορισμένες. Η ακμή αυτή αναγέννηση του Βυζαντίου, που παρουσιάστηκε παραπάνω, στην Πελοπόννησο εκδηλώνεται σε όλα τα επίπεδα κυρίως με την αναζωπύρωση της θρησκευτικής ζωής . Οι εποικισμοί των Σλάβων δε φαίνεται να ήταν σημαντικοί στην περιοχή και δεν επηρέασαν την οικονομική εξέλιξη της βυζαντινής κοινωνίας πόλης κατά την περίοδο των Μακεδόνων και του κράτουςτων Κομνηνών στη συνέχεια. Ταυτόχρονα η διαδοχή ικανών αυτοκρατόρων Τη μόνη πληροφορία και η αξιόλογη δράση σημαντικών πολιτικών και στρατιωτικών ηγετών εξασφάλισαν αυτή άκρως συγκεχυμένη για την εδραίωση πόλη του Άργους σε αυτή τη ζοφερή περίοδο μας τη δίδει πάλι το Χρονικόν της Μονεμβάσιας λέγοντας ότι φοβούμενοι τους Σλάβους «''οι Αργείοι εν τη νήσω τη καλουμένη Ορόβη…μετώκησαν''». Ο εκχριστιανισμός των δυναστικών θεσμώνΣλάβων θα συμβάλει στην αφομοίωση τους προς τους ντόπιους. Η νομοθετική δραστηριότητα, η σωστή οικονομική Στην ιεραποστολική αυτή προσπάθεια θα συμμετάσχει και το Άργος με επικεφαλής τον Άγιο Πέτρο Επίσκοπο Άργους και κοινωνική πολιτική Ναυπλίου. Να σημειωθεί ότι το Άργος πολύ νωρίς ήταν επισκοπή και σύμφωνα με μια άποψη η προσαρμογή ένωσής της κρατικής μηχανής στις απαιτήσεις με την επισκοπή του Ναυπλίου πρέπει να έγινε λίγα χρόνια μετά το 879. Το 1189 επί Ισαακίου Αγγέλου αποσπάσθηκε από την μητρόπολη της εποχής συνέβαλαν στην άσκηση στιβαρής διοίκησης, ικανής να αντιμετωπίσει τα εσωτερικά Κορίνθου και εξωτερικά προβλήματα αποτελεσματικάαποτέλεσε νέα μητρόπολη. Ταυτόχρονα η ανέγερση πλήθους εκκλησιών επιβεβαιώνει τη θρησκευτική, πνευματική και στην καλλιτεχνική ανάπτυξη της οικονομίας, βασικής προϋπόθεσης για περιοχής. Με την οποιαδήποτε πολιτική(κοινωνική, πνευματική άνθηση του Άργους συνυφαίνεται και η οικονομική, εξωτερική κ.τ λ.).
Ο Κωνσταντίνος ο Πορφυρογέννητος (912-959), της Μακεδονικής Δυναστείας, στο έργο του «''Περί Θεμάτων'''Η αναγέννηση των γραμμάτων » κατατάσσει το θέμα της Πελοποννήσου έκτο στη σειρά ιεραρχήσεως στον Ελλαδικό χώρο και ανάμεσα σε σαράντα πόλεις το Άργος κατέχει μία από τις πέντε σπουδαιότερες θέσεις (τις άλλες κατέχουν η Κόρινθος, η Σικυών, η Σπάρτη και η ισχυροποίηση Πάτρα). Σύμφωνα δε με το Χρονικόν του Μορέως το Άργος ήταν μία από τις δώδεκα καλύτερα οχυρωμένες θέσεις της Βυζαντινής εκκλησίας, μετά Πελοποννήσου. Η οικονομική αυτή ανάπτυξη θα συνεχιστεί μέχρι την περιπέτεια πρώτη άλωση της Εικονομαχίας εξασφάλισαν τις προϋποθέσεις για να μπορέσει το Βυζαντινό κράτος να εντάξει τους νέους λαούς Κωνσταντινούπολης (Βούλγαρους, Σλάβους-Μοραβούς, Ρώσους1204),που είχαν εμφανιστεί, . Από το Βίο του Αγίου μαθαίνουμε ότι στη σφαίρα διάρκεια της πολιτικής και πνευματικής επισκοπείας του επιρροής. '''''
Λίγο μετά τη γέννηση :«''Λιμός επίεζε την του Αγίου Πέτρου (850) θα αναγορευθεί Πατριάρχης ο Φώτιος(858-867 Πέλοπος. Επί τοσούτω δε ταύτην υπεβόσκετο και 877-886) στη διάρκεια της βασιλείας του Μιχαήλ του Γ΄(842-867)κατέτρυχεν , που είναι ο τελευταίος αυτοκράτορας της δυναστείας του Αμορίου (820-867)ως και τας οικίας,και της έντονης παρουσίας του Βάρδατας στενωπούς, θείου του Μιχαήλ και ικανότατου πολιτικού άμφοδα και στρατιωτικού ηγέτη. Ο Φώτιος υπήρξε μεγάλη πνευματική φυσιογνωμία και το σημαντικότερο επίτευγμά του υπήρξε ο εκχριστιανισμός των Σλάβων. Στη διάρκεια της άσκησης των πατριαρχικών καθηκόντων του θα γίνει πλατείας, έτι δε και το πρώτο σχίσμα της Ανατολικής και Δυτικής Εκκλησίας(867). '''''Η πνευματική ακτινοβολία του Φωτίουτα ύπαιθρα εμπλησθήναι νεκρών, ο οποίος υπήρξε ο πιο αξιόλογος λόγιος και μελετητής μη των αρχαίων ελληνικών κειμένων''ζώντων εξικνούντων ετι τη γή κατακρύπτειν τα σώματα''' στα πλαίσια της έντονης στροφής που παρατηρείται την περίοδο αυτή προς την αρχαία κληρονομιά , θα επηρεάσει την φυσιογνωμία του Αγίου Πέτρου. Ο μαθητής του Φωτίου Νικόλαος Μυστικός, δύο φορές Πατριάρχης του Βυζαντίου (901-907 και 912-925) θα τον επηρεάσει επίσης με την πρότασή του για να αναλάβει τη μητρόπολη της Κορίνθου, πρόταση που θα αρνηθεί αλλά θα ακολουθήσει τον αδελφό του Παύλο που θα χειροτονηθεί μητροπολίτης Κορίνθου».
Παρά την ακμή αυτή του Βυζαντίου η περιφέρεια δε φαίνεται να ελκύει το ενδιαφέρον των ιστορικών και χρονογράφων της εποχής. Στα πλαίσια αυτά και οι αναφορές στο Άργος είναι περιορισμένες. Η αναγέννηση του Βυζαντίου, που παρουσιάστηκε παραπάνω, στην Πελοπόννησο εκδηλώνεται κυρίως με την αναζωπύρωση της θρησκευτικής ζωής. Οι εποικισμοί των Σλάβων δε φαίνεται να ήταν σημαντικοί στην περιοχή και δεν επηρέασαν την οικονομική εξέλιξη της πόλης κατά την περίοδο των Μακεδόνων και των Κομνηνών στη συνέχεια. « Τη μόνη πληροφορία και αυτή άκρως συγκεχυμένη για την πόλη του Άργους σε αυτή τη ζοφερή περίοδο '''''μας τη δίδει πάλι το Χρονικόν της Μονεμβάσιας λέγοντας ότι φοβούμενοι τους Σλάβους « οι Αργείοι εν τη νήσω τη καλουμένη Ορόβη…μετώκησαν». Ο εκχριστιανισμός των Σλάβων θα συμβάλει στην αφομοίωση τους προς τους ντόπιους. Στην ιεραποστολική αυτή προσπάθεια θα συμμετάσχει και το Άργος με επικεφαλής τον Άγιο Πέτρο Επίσκοπο Άργους και Ναυπλίου. Να σημειωθεί ότι το Άργος πολύ νωρίς ήταν επισκοπή και σύμφωνα με μια άποψη η ένωσής της με την επισκοπή του Ναυπλίου πρέπει να έγινε λίγα χρόνια μετά το 879. Το 1189 επί Ισαακίου Αγγέλου αποσπάσθηκε από την μητρόπολη της Κορίνθου και αποτέλεσε νέα μητρόπολη. Ταυτόχρονα η ανέγερση πλήθους εκκλησιών επιβεβαιώνει τη θρησκευτική, πνευματική και καλλιτεχνική ανάπτυξη της περιοχής.''''' Με την πνευματική άνθηση του Άργους συνυφαίνεται και η οικονομική. Ο Κωνσταντίνος ο Πορφυρογέννητος (912-959), της Μακεδονικής Δυναστείας, στο έργο του «Περί Θεμάτων» κατατάσσει το θέμα της Πελοποννήσου έκτο στη σειρά ιεραρχήσεως στον Ελλαδικό χώρο και ανάμεσα σε σαράντα πόλεις το Άργος κατέχει μία από τις πέντε σπουδαιότερες θέσεις( τις άλλες κατέχουν η Κόρινθος, η Σικυών, η Σπάρτη και η Πάτρα). Σύμφωνα δε με το Χρονικόν του Μορέως το Άργος ήταν μία από τις δώδεκα καλυτερα οχυρωμένες θέσεις της Πελοποννήσου. Η οικονομική αυτή ανάπτυξη θα συνεχιστεί μέχρι την πρώτη άλωση της Κωνσταντινούπολης (1204). Από το Βίο του Αγίου μαθαίνουμε ότι στη διάρκεια της επισκοπείας του «Λιμός επίεζε την του Πέλοπος.επί τοσούτω δε ταύτην υπεβόσκετο και κατέτρυχεν ,ως και τας οικίας, και τας στενωπούς, και άμφοδα και πλατείας, έτι δε και τα ύπαιθρα εμπλησθήναι νεκρών, μη των ζώντων εξικνούντων ετι τη γή κατακρύπτειν τα σώματα». Ο λιμός αυτός διήρκεσε τρία χρόνια Η αντιμετώπιση του λιμού από τον Άγιο, που πέτυχε τη διατροφή ντόπιων και ξένων, εγγράφεται από το βιογράφο του στα θαύματά του. Ακόμη στις ομιλίες του Αγίου Πέτρου γίνεται λόγος για επιδρομές «αθέων Αγαρηνών» «''αθέων Αγαρηνών''» και «Σκυθών» «''Σκυθών''» ενώ στο Βίο του αναφέρονται πειρατικές δραστηριότητες των Κρητών που ανάγκαζαν τον Άγιο να εξαγοράζει με λύτρα τους αιχμαλώτους. Οι προαναφερόμενοι Αγαρηνοί και Κρήτες δεν ήταν άλλοι από τους Σαρακηνούς πειρατές που τρομοκρατούσαν τους πληθυσμούς των παραλιακών περιοχών της Πελοποννήσου(9ος και 10ος αιώνας). Αποτέλεσμα της δράσης των πειρατών ήταν η ερήμωση των νησιών και των παραλίων αστικών κέντρων, κάμψη της οικονομίας, πολιτιστική παρακμή και ανασφάλεια στη ναυσιπλοΐα. Τέλος χαρακτηριστικό Χαρακτηριστικό γεγονός επίσης της περιόδου είναι η κατάληψη της Πελοποννήσου από βαρβάρους για τρία χρόνια. Κατά τις εκτιμήσεις των ερευνητών πρόκειται για ατάκτους Βουλγάρους του Συμεών που μετά την ειρήνευση με τους Βυζαντινούς, το 924, παρέμειναν στην Πελοπόννησο και απεχώρησαν αποχώρησαν αργότερα οικειοθελώς είτε εκδιώχθηκαν από βυζαντινό εκστρατευτικό σώμα. Το γεγονός αυτό αναφέρεται στο Βίο του Αγίου ως προφητεία που επαληθεύθηκε μετά το θάνατό του.Μέσα σε αυτές τις συνθήκες, συνθήκες ανάπτυξης και ακμής του Βυζαντίου, της περιφέρειας και του Άργους, έζησε και έδρασε ο Άγιος Πέτρος.
==Υποσημειώσεις==
12.398
επεξεργασίες

Μενού πλοήγησης