Αλλαγές

Το '''Σύμβολο της Πίστης ''' της συνόδου της Κωνσταντινούπολης''' (''[[Β΄ Οικουμενική Σύνοδος'']]) αποτελεί το κατεξοχήν δογματικό σύμβολο της Αληθείας για την [[Ορθόδοξη Εκκλησία ]] και την επιτομή της σαφούς σχέσεως μεταξύ των [[Πρόσωπο|προσώπων ]] της [[Αγία Τριάδα|Αγίας Τριάδος]]. Διαμορφώθηκε από τις δύο πρώτες [[Οικουμενικές Σύνοδοι|Οικουμενικές Συνόδους]], σε μια προσπάθεια να αντιμετωπιστούν οι [[Αίρεση|αιρέσεις ]] των [[Αρειανισμός|Αρειανιστών]], με τους διαφόρους εκπροσώπους της, καθώς και των ''Πνευματομάχων'', οι οποίοι αρνούνταν της φυσική θειότητα του [[Λόγος|Λόγου ]] και του [[Άγιο Πνεύμα|Αγίου Πνεύματος]]. Έτσι αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα κείμενα της Εκκλησίας, στο οποίο αποτυπώνεται με τρόπο περιεκτικό, η ορθόδοξη πίστη στον [[Αγία Τριάδα|Άγιο Τριαδικό Θεό]], την [[Ενανθρώπιση ]] του [[Θεός Λόγος|Θεού Λόγου ]] και την [[Θεία Οικονομία]]. Το σύμβολο της Νίκαιας-Κωνσταντινούπολης, απαρτίζεται εκ των πρώτων πέντε άρθρων από το δογματικό σύμβολο της Νίκαιας, ενώ τα υπόλοιπα επτά προέρχονται εκ της συνόδου της Κωνσταντινουπόλεως. Επικυρώθηκε από από τη [[Δ΄ Οικουμενική Σύνοδος|Δ΄ Οικουμενική Σύνοδο]], αλλά και υπό των τριών τελευταίων και απέβη «σεπτόν «''σεπτόν τε και οικουμενικόν της Πίστεως Σύμβολον» Σύμβολον''» και ο «αυθεντικότατος «''αυθεντικότατος και επισημότατος όρος πίσεως και το αλάθητον κριτήριον και ο απλανής και ακριβής γνώμων της Ορθοδοξίας»Ορθοδοξίας''».