Αλλαγές

Για το Χριστιανό ο πρώτος θάνατος είναι η πρώτη πράξη κατά την οποία ο λογικός άνθρωπος κρίνεται μερικώς, ευθύς μετά το θάνατό του<ref>Προς Εβραίους 9, 29</ref>. Ο θάνατος μάλιστα αυτός αποτελεί όχι μόνο το τέλος της φυσικής ζωής αλλά και κάθε άλλης μορφής φυσικής δραστηριότητας, καθότι μετά το θάνατο ο άνθρωπος παύει πλέον να εξελίσσεται πνευματικά. Αυτή είναι η πρώτη και μερική κρίση που έρχεται ο άνθρωπος προάγγελος της μεγάλης και Δευτέρας κρίσεως και παρουσίας του Χριστού στη γη. Η ψυχή μάλιστα προ της δευτέρας παρουσίας, δεν πηγαίνει ακόμα στον [[Παράδεισος|παράδεισο]] αλλά στη μέση κατάσταση των ψυχών, οπού απολαμβάνει μια μερική απολαβή των όσων έπραξε καλών ή αμαρτωλών πράξεων. Πρέπει να τονιστεί ότι ο ''σωματικός θάνατος'' είναι κάτι ενάντια στη φύση του ανθρώπου. Ο άνθρωπος δε δημιουργήθηκε για να πεθάνει, όμως ο θάνατος προήλθε ως παρακοή του Θεού από τους προωτοπλάστους, αφού αυτοί είχαν ήδη προειδοποιηθεί για την περίπτωση της πτώσης τους. Γιαυτό και ο θάνατος αυτός είναι ξένος προς τη φύση του.

== Βιβλιογραφία ==

* Αρχ.Χαραλάμπους Βασιλόπουλου, «''Η Αποκάλυψις εξηγημένη''», Εκδόσεις Ορθοδόξου Τύπου, Αθήνα, 1986

* Θεοδώρου Ανδρέας, «''Βασική Δογματική Διαδασκαλία - Πιστεύω εις ένα Θεόν''», Εκδόσεις Αποστολική Διακονία, Αθήνα, 2007