Αλλαγές

Ο κίνδυνος να απωλέσει τον οικουμενικό χαρακτήρα της η σύνοδος μετά τη μη επίλυση του ζητήματος, τη διαφωνία μεταξύ των μελών της Εκκλησίας, αλλά και τη μη έκδοση δογματικού όρου πίστεως ήταν ορατός<ref>Κ. Σκουτέρης, Ιστορία των Δογμάτων, Τόμος Β΄, σελίς 744</ref>. Όπως προαναφέρθηκε, με το πέρας της συνόδου κατεβλήθησαν προσπάθειες ώστε να βρεθεί κοινός τόπος μεταξύ των δύο θεολογικών τάσεων, ο οποίος καρποφόρησε μετά από δύο έτη. Την κοινή ομόφωνη πίστη σε ένα δογματικό όρο ή έκθεση πίστεως, αποτέλεσε η «''Έκθεση Πίστεως των Διαλλαγών''». Το , ένα δογματικό αυτό κείμενο , το οποίο φάνηκε πως μπορούσε να ικανοποιήσει και τις δύο θεολογικές τάσεις, σε ότι αφορά την ενσάρκωση του Λόγου. Συντάχθηκε από τον [[Θεοδώρητος Κύρου|Θεοδώρητο Κύρου]] και έγινε τελικώς το δογματικό κείμενο της συνόδου της Εφέσου, το οποίο χαρακτηρίστηκε από τον Κύριλλο ως «''χάρτης αδιάβλητος έχοντα της πίστεως την ομολογίαν''» <ref>ACO 1, 1, 2 σσ 8-9</ref>.