Αλλαγές

{{πηγές}}{{επιμέλεια}}{{επέκταση}}Ο Θεός των Χριστιανών είναι ο αληθινός Με τον γενικό όρο '''Θεός''' (πληθ. Είναι θεοί) στη σύγχρονη ελληνική γλώσσα εννοείται η Πρώτη Αιτία για θεότητα ή υπέρτατη οντότητα που φέρεται κυρίως στις μεγάλες μονοθεϊστικές θρησκείες ως Δημιουργός του Κόσμου. Στην αρχαιότητα στην βοιωτική διάλεκτο σύμφωνα με το κάθε τι. Είναι άναρχοςλεξικό Liddell-Scott η λέξη απαντάτο ως θιός ή σιός, μια και δεν υπόκειται στους περιορισμούς του χώρου και του χρόνουστην Λακωνική σιός, εφ' όσον ο χώρος και ο χρόνος είναι δικά Του δημιουργήματα. Επίσηςστη Δωρική θεύς, είναι πανταχού παρών, μια στη μετάφραση των Εβδομήκοντα και ο χώρος δεν τον περιορίζει. Δεν είναι "κάπου"στην Καινή Διαθήκη, αλλά μάλλον τα πάντα χωρούνται απ' Αυτόνως θεός. Δεν έχει σώμα, δεν έχει ανάγκες, δεν έχει ελλείψεις και προβλήματα. Είναι πλήρης μέσα Η έκταση της δικαιοδοσίας της έννοιας του θεού ή των Θεών στην απειροσύνη ΤουΕλληνική Μυθολογία ήτοι στη Κοσμογονία ποικίλλει από μυθολογία σε μυθολογία. Και μια και ο χρόνος δεν τον περιορίζει, είναι και Παντογνώστης, γνωρίζοντας σαν παρόν τα πάντα, και ως άπειρος, που δεν έχει όριαΩς θέαινα ή θεά απαντάται η θηλυκή θεότητα, είναι και Παντοδύναμος.παρούσα κυρίως στις πολυθεϊστικές θρησκείες

Ο Η λέξη ''Θεός μας απεκάλυψε ότι είναι Αγάπη. Και έφτιαξε '' παράγεται από το ρήμα ''θεώμαι'', που αποδίδεται σήμερα την έννοια βλέπω τα πάντα ελεύθερα εξ αγάπης, και όχι εξ ανάγκης, σαν να υπόκειται σε περιορισμούς της φύσης Του. Και κατά συνέπεια Θεός ορίζεται ως αγάπη, είναι μια κοινωνία προσώπων, των προσώπων της [[Αγία Τριάδα|Αγίας Τριάδος]], αυτός που είναι ο [[Θεός Πατέρας]]επιβλέπει τα πάντα, ο [[Θεός Υιός]] και Παντεπόπτης. Κατά άλλους προέρχεται από το [[Άγιο Πνεύμα]]. Επειδή ο Θεός δεν έχει όριαρήμα τίθημι, ώστε ήγουν τοποθετώ και άρα θέλει να διαχωρίζονται τα τρία πρόσωπα της Θεότητας το ένα δηλώσει τον Δημιουργό. Άλλοι φιλόλογοι υποσηρίζουν πως η λέξη προέρχεται από το άλλορήμα αίθω, εξ αιτίας του χώρου ήτις ο «''τα πάντ καίων''», αλλά πως και πιθανή ρίζα του χρόνου, η [[ουσία]] τους να είναι κοινή για τα τρία πρόσωπαρήμα θέω ή θείω, όπερ και μόνο τα [[Υποστατικά Ιδιώματα]] που έχει το κάθε πρόσωποδεικνύει τον πανταχού παρόντα. Τέλος μια άλλη ομάδα θεωρεί πως και λέξη θοόω, το διαχωρίζει από τα άλλα. Ο Πατέρας είναι η [[Υποστατική Αρχή]] της Θεότητοςδηλαδή κάνω κάτι κοπτερόν, αιχμηρόν τελικώς κρύπτεται πίσω από τον Οποίο λαμβάνουν τήν ύπαρξή τους τα άλλα δύο [[πρόσωπο|πρόσωπα]] ή [[υπόσταση|υποστάσεις]], αν την ονομασία και είναι συναιώνια και συναϊδια μαζί με άρα υπονοεί τον Πατέρα, και μόνο ως προς την αρχή, είναι Πατήρ μεγαλύτεροςδικαιοκρίτη.

Ο Θεός είναι προσωπικός Οι πλειοψηφία των γλωσσολόγων θεωρεί πως σήμερα η λέξη προέρχεται από την από την ινδοευρωπαϊκή ομογλωσσία της προβαβελίου και έχει σχέση προς την σανσκρικτική λέξη deva ή dyaus, προς το λατινικό deus ακόμα και όχι απρόσωπος. Ως εκ τούτουτο Ελληνικό Δευς ή Ζευς, μπορεί να γίνει γνωστός μόνο αν ο Ίδιος θελήσει να αποκαλυφθεί σε κάποιον. Αποκαλύπτεταιοπότε κατ αυτούς η έννοια του Θεού, και δεν ανακαλύπτεταισχετίζεται με την έννοια του φωτός.  == Ο Θεός αποκαλύτεται σε όσους τον ζητούν αληθινά της Ορθοδόξου εκκλησίας == == Πηγές== * Ελληνική Βικιπαίδεια* «''Ορθόδοξος Πίστη και τον αγαπούνΖωή''», Αρχιμ. Δοσιθέου, Εκδόσεις Ιεράς Μονής Παναγίας Ταρτάνης Ευρυτανίας.