Αλλαγές

Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση

Ιωάννης της Κροστάνδης

1.673 bytes αφαιρέθηκαν, 21:59, 3 Μαρτίου 2008
Ανατροφή και μόρφωση
== Ανατροφή και μόρφωση ==
Ο π. Ιωάννης (Ιβάν) Ίλιτς Σέργιεφ γεννήθηκε την στις 18/10/1829, μέρα γιορτής εορτής του μεγάλου Σλαύου Οσίου Ιωάννη της Ρίλας (Βουλγαρίας), του οποίου πήρε το όνομα. Το , στο χωριό Σούρα,του λέγεται Σούρα στο νομό Αρχάγγελσκ στη βορεινή Λευκή θάλασσα της Ρωσίας. Ο πατέρας του ονομαζόταν Ηλίας (Ίλιτς) Μιχαήλοβιτς Σέργιεφ και η μητέρα του Θεοδώρα Βλάσιεβνα, δύο ευσεβείς με πενιχρή μόρφωση χωρικοι, ενώ ο παππούς του ήταν ιερέας από γένος ιερατικό.
Ο πατέρας Από μικρή ηλικία λόγω του Ηλίας (Ίλιτς) Μιχαήλοβιτς Σέργιεφ ήταν ολιγογράμματος ιεροψάλτης της ενοριακής εκκλησίας του Χωριού. Η μητέρα του Θεοδώρα Βλάσιεβνα ήταν λίγο μορφωμένη. Ο παππούς του ήταν ιερέας από γένος ιερατικό. Η οικογενειακού κλίματος η θεία λατρεία και η αυστηρή νηστεία ήταν έγιναν οι βάσεις της παιδικής του κατήχησης, παρότι γεννήθηκε καχεκτικός και βαφτίστηκε τη νύχτα της γέννησης τουΌταν έγινε Σε ηλικία 6 ετών άρχισε η μητέρα του να του παραδίδει μαθήματα. Σε και σε ηλικία 10 ετών στάλθηκε στην ενοριακή σχολή του ''Αρχάγγελσκ. Τέλειωσε '', όπου αποφοίτησε σε ηλικία 22 ετών, σαν πρώτος μαθητής, το ως αριστούχος στο θεολογικό Σεμινάριο και , με αποτέλεσμα να επιτύχεις κρατική υποτροφία στάλθηκε και να σταλεί στη θεολογική Ακαδημία της Πετρούπολης. Τότε Την ίδια εποχή πεθαίνει ο πατέρας του σε ηλικία 48 ετών.  Με όπλο τον καλλιγραφικό γραπτό του χαρακτήρα, γίνεται γραμματέας της Ακαδημίας και με πενιχρό μισθό 9 ρούβλια το μήνα ζει αυτός και η μητέρα του. Ενώ είχε την επιθυμία να γίνει ιεραπόστολος στη μακρινή Κίνα, στο τέταρτο έτος των σπουδών περνάει βαθειά κατάθλιψη, που όμως την ξεπερνάει σιγά-σιγά. Μελέτησε τα γραπτά πολλών Πατέρων της Εκκλησίας, στάθηκε όμως ιδιαίτερα στον Άγιο Ιωάννη τον Χρυσόστομο και τον Φιλάρετο Μόσχας. Στην Ακαδημία επιπλέον διδάχθηκε όλες τις τότε γνωστές επιστήμες. Είναι όμως αναγκαίο να σημειώσουμε ότι π. Ιωάννης είναι καρπός της Εκκλησιαστικής Αναγέννησης που σημειώθηκε στα τέλη του 18ου και αρχές του 20ου αιώνα, παρότι αυτή δεν σημάδεψε καίρια και πλήρως την Ρωσική θεσμική Εκκλησία. Να θυμίσουμε ότι η αρχή έγινε με τον στάρετς Παΐσιο Βελιτσκόφσκυ (1722-1794) που αναγνωρίστηκε ως άγιος το 1988 από τη Ρωσική Εκκλησία. Πνευματικοί απόγονοι και καρποί ήσαν πολλοί ακόμα. Ανάμεσά τους ο όσιος Σεραφείμ του Σάρωφ (1759 -1833, μνήμη 2 Ιανουαρίου, αναγνώριση το 1903), η οσία Ξένη Γκριγκόριεβνα, η διά Χριστό σαλή, (1732 – 1806/1814, αναγν. το 1988), ο όσιος Αμβρόσιος της Όπτινα (1812-1891, αναγν. το 1988) ο μητροπολίτης Μόσχας Πλάτων, μητροπολίτης Πετρουπόλεως Γαβριήλ, ο επίσκοπος Ιγνάτιος Μπραντσανίνωφ (1807-1867, αναγν. το 1988), ο όσιος Θεοφάνης ο έγκλειστος (1815-1894, αναγν. το 1988, ο άγιος Σιλουανός ο Αθωνίτης, ο γέροντας Σωφρόνιος του Έσσεξ, κλπ.
Με όπλο τον καλλιγραφικό γραπτό του χαρακτήρα, γίνεται γραμματέας της Ακαδημίας και με πενιχρό μισθό, ζει αυτός και η μητέρα του. Ενώ είχε την επιθυμία να γίνει ιεραπόστολος στη μακρινή Κίνα, στο τέταρτο έτος των σπουδών περνάει βαθειά κατάθλιψη, που όμως την ξεπερνάει σιγά-σιγά. Μελετά τα γραπτά πολλών Πατέρων της Εκκλησίας και στέκεται ιδιαίτερα στον [[Ιωάννης ο Χρυσόστομος|Άγιο Ιωάννη τον Χρυσόστομο]] και τον ''Φιλάρετο Μόσχας''.
== Ιερατική πορεία ==
12.398
επεξεργασίες

Μενού πλοήγησης