===Ο διωγμός και το τέλος της ζωής του===
ΑποσύρθηκεΟ Άγιος αθανάσιος ο Πάριος, πρέπει να αναφερθεί, τότεπως ήταν ένας από τους άδικα διωκώμενους Κολλυβάδες μοναχούς (όπως υποτιμητικά τους αποκαλούσαν, σ’ ένα απόμερο μέρος λόγω της Χίουθεολογικής διαμάχης για τη χρήση των Κολλύβων), οι οποίοι με ισχυρά επιχειρήματα, προσπάθησαν και τελικά κατάφεραν, τα Ρεστάνα διατηρήσουν, όπου υπήρχε μονύδριο από τις νοθείες του Αγίου Γεωργίουπροτεσταντισμού και της ουνίας, την ορθόδοξο πίστη. Εκεί Γι αυτό το λόγο δέχθηκε σφοδρό διωγμό στο Πατριαρχείο, μαζί του «ησύχαζε» με τον άγιο Νικόδημο τον Αγιορείτη, τον Άγιο Μακάριο Νοταρά, τον Νεόφυτο Καυσοκαλυβίτη, τον Αγάπιο τον Κύπριο, τον Ιάκωβο τον Πελοποννήσιο και ο μαθητής τον Χριστόφορο Προδρομίτη, για τον αγώνα τους υπέρ της Ορθόδοξης Θεολογίας. Ο ίδιος καθαιρείται από ιερέας και φίλος του Νικηφόρος καταδικάζονται οι υπόλοιποι. Διώκονται και ο Ιεροδιάκονος Ιωσήφ εξορίζονται από τα Φουρνά των Αγράφωντο Άγιο Όρος, ενώ ο οποίος είχε χρηματίσει και δάσκαλος Αθανάσιος οδηγείται, όπως προαναφέρθηκε στη ΣχολήΘεσσαλονίκη. Εδώ συγγράφει το πόνημά του «αλεξίκακον πνευματικόν» κατά Η πίκρα όμως των τότε «εκσυγχρονιστών» που αντέλεγαν και εφέροντο καταφρονητικά στις θείες Γραφές. Όταν το τελείωσε ξεκίνησε διωγμών αυτών, έγινε το βιβλίο «Περί της προς τον Θεόν αγίας Πίστεως και Περί του τις έστιν η αληθινή φιλοσοφία». Σ’ αυτό βοηθούσε η κοινοβιακή ζωή νερό που έκανε. Στο μέσον όμως της συγγραφής υπέστη «αποπληξία». Σε δύο εβδομάδες αγωνίζεται να συνεχίσει πότισε με τους διασκορπισμένους “κολυβάδες” το γράψιμο. Όμως Ορθόδοξο Γένος σε μια δύσκολη το δεύτερο πλήγμα ήταν πολύ βαρύτερο. Πρόφτασε να πει «ετοιμάσατε τα χρειώδη»και μεταβατική ιστορική εποχή, και με νεύματα έδωσε να καταλάβουν ότι πρόκειται να φύγει και χρειάζονταν σαν τη «Θεία Μετάληψη». Κοινώνησε και με σώας τας φρένας έζησε άλλη μια ημέραδική μας.
Στις 24 Ιουνίου 1813, έφυγε για Το 1771 όμως η Μεγάλη του Χριστού Εκκλησία διαπίστωσε τις συκοφαντίες και τους αθωώνει. Μεταξύ άλλων η αθώωση αναφέρει: «''Δύναται πολλάκις και συρραφείσα διαβολή υποκλέψαι την «Ουράνια Γνώση»αληθή γνώσιν των πραγμάτων και μώμον προσάψαι τοις ανεγκλήτοις και αναιτίου καταδίκης αιτία γενέσθαι προς άνδρας αθώους και αμετόχους των κατ’ αυτών λαληθέντων.. Στα προπύλαια του ναού έθαψαν το σεπτό του σώμα. Οι συνασκητές στο κελί του βρήκαν μόνο μια τριμμένη στολήΕπειδή τοιγαρούν και ο κυρ Αθανάσιος ο Πάριος, ανήρ ών ου των ευκαταφρονήτων, ένα μελανοδοχείο σοφίας τε μετασχηκώς της θύραθεν και της καθ’ ημάς και καλώς μεμνημένος τα θεία… αθώος υπάρχει… έχων και ένα λυχνάρι! Τα οστά του τοποθετήθηκαν στο οστεοφυλάκιο του ναϋδρίου, αλλά αποτεφρώθηκαν κατά την μεγάλη πυρκαγιά το 1822…ενεργούν της ιεροσύνης αυτού ακωλύτως...''».
Αξίζει να αναφέρουμε και τον άδικο διωγμό που υπέστη από συκοφάντες ανοήτουςΣτο τέλος της ζωής του αποσύρθηκε σε ένα απόμερο μέρος της Χίου, τα Ρεστά, όπου υπήρχε μονύδριο του [[Άγιος Γεώργιος|Αγίου Γεωργίου]]. Κατηγορείται στο Πατριαρχείο (Εκεί μαζί με τον άγιο Νικόδημο τον Αγιορείτη, τον Άγιο Μακάριο Νοταρά, τον Νεόφυτο Καυσοκαλυβίτη, τον Αγάπιο τον Κύπριο, τον Ιάκωβο τον Πελοποννήσιο του «''ησύχαζε''» και τον Χριστόφορο Προδρομίτη,για τον αγώνα τους υπέρ της Ορθόδοξης Θεολογίας υποτιμητικά τους ονόμαζαν “κολυβάδες”. Ο Αθανάσιος καθαιρείται από ιερέας ο μαθητής και καταδικάζονται οι υπόλοιποι. Διώκονται φίλος του Νικηφόρος και εξορίζονται ο Ιεροδιάκονος Ιωσήφ από το Άγιο Όρος (τα Φουρνά των Αγράφων, ο Αθανάσιος πήγε οποίος είχε χρηματίσει και δάσκαλος στη Θεσσαλονίκη)Σχολή. Η πίκρα όμως Εδώ συγγράφει το πόνημά του «''αλεξίκακον πνευματικόν''» κατά των διωγμών αυτών έγινε το νερό τότε «''εκσυγχρονιστών''» που πότισε με τους διασκορπισμένους “κολυβάδες” αντέλεγαν και εφέροντο καταφρονητικά σε ζητήματα των Θείων Γραφών. Προς το Ορθόδοξο Γένος σε τέος της ζωήε του παθαίνει, «''αποπληξία''». Ο ίδιος προετοίμάστηκε μετέλαβε και εκοιμήθει μια δύσκολη και μεταβατική ιστορική εποχή, σαν τη δική μαςμέρα μετά.
Το 1771 όμως η Μεγάλη Έτσι στις 24 Ιουνίου 1813, έφυγε για την «''Ουράνια Γνώση''». Στα προπύλαια του ναού έθαψαν το σεπτό του σώμα ενώ οι συνασκητές στο κελί του Χριστού Εκκλησία διαπίστωσε τις συκοφαντίες και τους αθωώνει! Μεταξύ άλλων η αθώωση γράφει: “Δύναται πολλάκις και συρραφείσα διαβολή υποκλέψαι την αληθή γνώσιν των πραγμάτων βρήκαν μόνο μια τριμμένη στολή, ένα μελανοδοχείο και μώμον προσάψαι τοις ανεγκλήτοις και αναιτίου καταδίκης αιτία γενέσθαι προς άνδρας αθώους και αμετόχους των κατ’ αυτών λαληθέντωνένα λυχνάρι... Επειδή τοιγαρούν και ο κυρ Αθανάσιος ο ΠάριοςΤα οστά του τοποθετήθηκαν στο οστεοφυλάκιο του ναϋδρίου, ανήρ ών ου των ευκαταφρονήτων, σοφίας τε μετασχηκώς της θύραθεν και της καθ’ ημάς και καλώς μεμνημένος τα θεία… αθώος υπάρχει… έχων και αλλά αποτεφρώθηκαν κατά την μεγάλη πυρκαγιά το ενεργούν της ιεροσύνης αυτού ακωλύτως…”1822.
== Τα Συγγράματά του ==
