Αλλαγές

Ο Μητροπολίτης μητροπολίτης Φιλαδελφείας '''Φιλαδελφείας Θεόληπτος''' έζησε το 13ο-14ο αιώνα (1250-1322). Καταγόταν από τη [[Μητρόπολις Νικαίας της Βιθυνίας|Νίκαια]]της Βιθυνίας (Βόρεια Μ. Ασία), όπου υπηρέτησε από το 1275 αρχικά ως έγγαμος κληρικόςδιάκονος και αργότερα ιερομόναχος. Γύρω στα 1274 επισκέφτηκε Από το 1266 έως το [[Άγιο Όρος]]1268 περίπου ασκήτευσε στην έρημο της Ι. Μονής Εσφιγμένου του Αγίου Όρους μαζί με τον μετέπειτα πατριάρχη Αθανάσιο Α΄ Κων/πόλεως (1289-1293/1303-1309). Αργότερα ανέλαβε να οργανώσει την αντίδραση των συμπολιτών Φημισμένος από πολύ νεαρή ηλικία ως μοναχός πλέον για τους αγώνες και τους άθλους του εναντίον υπέρ της ενωτικής πολιτικής του Μιζαήλ ευσέβειας και των ορθών δογμάτων ήρθε σε σύγκρουση με τον ενωτικό και αζυμίτη αυτοκράτορα Μιχαήλ Η' ΠαλαιολόγουΠαλαιολόγο, για την οποία εξορίστηκε, φυλακίστηκε και υπέστη διώξεις(1275-1281). Την περίοδο αυτή ασπάζεται το μοναχισμό της εξορίας απὀ τη Νίκαια επισκέπτεται πολλά μοναστικά κέντρα στο Άγιον Όρος και αλλού μέχρι την κάθειρξή του από τον αυτοκράτορα στην Κων/πολη (1278-1281), καθώς επίσης ζει ως ασκητής κοντά στη Νίκαιαγια ένα μικρό διάστημα στα ερημητήρια των περιχώρων της Νίκαιας. Το 1283, μετά την ανατροπή της πολιτικής του Μιχαήλ Η' , εκλέγεται [[Μητρόπολις Φιλαδελφείας|μητροπολίτης Φιλαδελφείας]]. Από τα τέλη του 13ου αιώνα Ως μητροπολίτης Φιλαδέλφειας και μέχρι το θάνατό του ανεδείχθη σε μια από τις σημαντικότερες φυσιογνωμίες της εκκλησιαστικής πολιτικής. Υπήρξε μέντορας των Ανδρονίκων και του αυτοκρατορικού παλατιού με τεράστια επιρροή στα δρώμενα της αυτοκρατορίας, εκκλησιαστικά και πολιτικά, δάσκαλος στην ασκητική ζωή του αγίου Γρηγορίου του Παλαμά, του Ματθαίου Εφέσου, πνευματικός καθοδηγητής της οικογένειας των Χούμνων και μάλιστα ώθησε την κόρη του Νικηφόρου Χούμνου, αυγούστα [[Ειρήνη Χούμναινα Παλαιολογίνα]] να ασπαστεί μετά τη χηρεία της το μοναχισμό. Σώζονται 5 Επιστολές του Θεολήπτου προς τη Χούμναινα. Κάποιες έχουν δημοσιευτεί στο ''Revue des Etudes Byzantines''Επίσης ο Θεόληπτος έχει συντάξει 9 Κατηχήσεις, 2 Παραινέσεις, 2 Διδασκαλίες σε μορφή Μοναχικών Κανόνων, 10 Νηπτικά έργα, 5 4 Πραγματείες προς τους Φιλαδελφείς (1947οι δύο κατά Αρσενιατών), 101-1156 Ποιήματα (1 Ακολουθία νήψεως και νίψεως, νοός δηλαδή και αμαρτημάτων, ενώ μεγάλο μέρος των γραπτών του έχει μεταφραστεί στα ιταλικά από τη Μονή του Bose.</ref>2 Κανόνες, στα Γαλλικά 1 Στιχηρό και 2 Ιδιόμελα) και στα Ρουμανικά11 Ιδιόμελα εις Κοιμηθέντας Μοναχούς αμφιβαλλόμενα. Επίσης ο Θεόληπτος έχει συντάξει δύο Πραγματείες κατά Τα πεζά έργα του ανήκουν στο γραμματειακό είδος των Αρσενιατών, Ομιλίες Λόγων και Ομιλιών και πραγματείες διαπραγματεύονται θέματα περί της μυστικής εν Χριστώ ζωής, περί νήψεως, προσευχής , νηστείας, διακρίσεως, μοναδικού επαγγέλματος κ.ά. Εκφωνήθηκαν τα περισσότερα στην ακμάζουσα επί εποχής του διπλή Μονή (ανδρώα και μοναστικής ζωήςγυναικεία) του Φιλανθρώπου Σωτήρος της Κωνσταντινούπολης, τέσσερις κανόνες η οποία έτυχε της παχυλής χορηγίας της οικογενείας των Χούμνων και ένα Ιδιόμελοστην οποία εμόναζε η Ειρήνη-Ευλογία. Ενδεικτικό της εκτίμησης γύρω από το πρόσωπό του είναι πως αποσπάσματα από έργα του συμπεριλήφθηκαν από τους Αγίους [[Άγιος Νικόδημος Αγιορείτης|Νικόδημο]] και [[Άγιος Μακάριος Κορίνθου|Μακάριο]] στη [[Φιλοκαλία των Ιερών Νηπτικών]]. Πλήρης δίτομη μελέτη για το βίο και όλα τα σωζόμενα έργα του Θεολήπτου έχει κυκλοφορήσει από τον εκδοτικό οίκο "Τέρτιος" της Κατερίνης το 1996.

*Teolepto di Filadelfia, ''Lettere e Discorsi'', Edizioni Qiqajon - Comunità di Bose, Magnano 2007, (Ιταλική ιταλική μετάφραση).