Αλλαγές

'''Εβιωναίοι''' ή '''Εβιωνίτες''' αποκαλούνταν τα μέλη [[Γνωστικισμός|γνωστικής]] και ιουδαιοχριστιανικής [[Αίρεση|αιρέσεως]] του 1ου και 2ου αιώνα, που κυρίως δρούσαν ανατολικά του Ιορδάνη<ref>Β. Στεφανίδης, Εκκλησιαστική Ιστορία, σελ. 37</ref>. Σαφή άποψή για την ονομασία τους δεν έχουμε, αν και εικάζουμε ότι προήλθε ένεκα του εγκρατιτικού βίου τους και της πενίας μέσα στην οποία ζούσαν. Σύμφωνα με τη διδασκαλία τους αποτελούσαν μείγμα και ιουδαϊκών και χριστιανικών δοξασιών και αποκαλούνταν αρχικώς Ναζωραίοι, παρουσιάζοντας αργότερα και γνωστική παραφυάδα. Υπολείμματά τους ανευρίσκουμε μέχρι και τον 5ο αιώνα<ref>ΘΗΕ, τ. 5, σελ. 293</ref>.

==Ονομασία και διδασκαλία==

Την ονομασία Εβιωνίτες πρώτη φορά την ανευρίσκομαι στο έργο του [[Ειρηναίος Λουγδούνου|Ειρηναίου]] κατά Αιρέσεων και εν συνεχεία και σε άλλους συγγραφείς όπως ο [[Τερτυλλιανός]] και ο [[Ωριγένης]]. Οι μεταγενέστεροι ιστορικοί είναι φανερό πως αγνοούσαν την προέλευση του ονόματος και υπέθεσαν πως αυτή προερχόταν από πρόσωπο το οποίο αποκαλείτο Εβιών<ref>ΘΗΕ, τ. 5, σελ. 292</ref>. Η λέξη Εβιών όμως είναι εβραϊκή και σημαίνει το φτωχό. Ο λόγος που τους απέδωσαν την ονομασία είναι άγνωστος, αλλά ερευνητές εικάζουν πως αυτό τους αποδόθηκε είτε λόγω ταπεινότητός τους, είτε λόγω της ένδειας που περιέπεσαν μετά τη φυγή από τα Ιεροσόλυμα το 70, είτε το πιθανότερο, το οποίο και αναφέρει ο Ειρηναίος, εκ της κατακρίσεως του πλούτου και της εγκράτειας στην τροφή<ref>ΘΗΕ, ο.π., σελ. 292</ref>. Εκ του Ειρηναίου επίσης συνάγουμε πως το όνομά τους είχε ήδη περιέλθει σε χρήση περίπου από το 150.