'''Εβιωναίοι''' ή '''Εβιωνίτες''' αποκαλούνταν τα μέλη ιουδαιοχριστιανικής αιρέσεως του 2ου αιώνα, που δρούσε στην ανατολική όχθη του Ιορδάνη. Σαφή άποψή για την ονομασία τους δεν έχουμε, αν και εικάζουμε ότι προήλθε από περιπαικτικό σχόλιο των χριστιανικών κοινοτήτων ένεκα του πλούτου τους, ενώ σύμφωνα με τη διδασκαλία τους αποτελούσαν μείγμα ιουδαϊκών και χριστιανικών δοξασιών. Υπολείμματά τους ανευρίσκουμε μέχρι και τον 5ο αιώνα<ref>ΘΗΕ, τ. 5, σελ. 293</ref>.
==ΔοξασίεςΟνομασία==
Αυτή η αίρεση θεωρούσε ότι Την ονομασία Εβιωνίτες πρώτη φορά την ανευρίσκουμαι στο έργο του [[Ειρηναίος Λουγδούνου|Ειρηναίου]] κατά Αιρέσεων και εν συνεχεία και σε άλλους συγγραφείς όπως ο Ιησούς δεν ήταν Θεός ή Υιός [[Τερτυλλιανός]] και ο [[Ωριγένης]]. Οι μεταγενέστεροι ιστορικοί είναι φανερό πως αγνοούσαν την προέλευση του Θεούονόματος και υπέθεσαν πως αυτή προερχόταν από πρόσωπο το οποίο αποκαλείτο Εβιών<ref>ΘΗΕ, τ. 5, σελ. 292</ref>. Η λέξη Εβιών όμως είναι εβραϊκή και σημαίνει το φτωχό. Ο λόγος που τους απέδωσαν την ονομασία είναι άγνωστος, αλλά ένας από ερευνητές εικάζουν ως αυτό τους αποδόθηκε είτε λόγω ταπεινότητός τους μεγάλους προφήτες, είτε λόγω της ένδειας που έλαβε τις αποκαλύψεις περιέπεσαν μετά την βάπτισή του τη φυγή από τον Ιωάννητα Ιεροσόλυμα το 70, είτε το πιθανότερο, το οποίο και από τότε το πνεύμα αναφέρει ο Ειρηναίος, εκ της κατακρίσεως του Μεσσία μπήκε μέσα του μέχρι που σταυρώθηκε. Το μήνυμα του Ιησού περιλάμβανε τη διδασκαλία πλούτου και το κήρυγμα της αποκάλυψηςεγκράτειας στην τροφή<ref>ΘΗΕ, αλλά δεν περιλάμβανε τη σωτηρία ή την άφεση αμαρτιώνο.π., σελ. 292</ref>. Περιγραφή των δοξασιών Εκ του Ειρηναίου επίσης συνάγουμε πως το όνομά τους βρίσκουμε στο "Πανάριον" του αγίου [[Επιφάνιος Σαλαμίνος|Επιφανίου Σαλαμίνος]]είχε ήδη περιέλθει σε χρήση περίπου από το 150.
==Βιβλία==
