12.426
επεξεργασίες
Αλλαγές
μ
→Περί Αγγέλων
====Φύση και ιδιότητες====
Ήδη αναφέρθηκε πως οι άγγελοι κατέχουν ως όντα φύση ''νοερή'', ''αεικίνητη'', ''αυτεξούσια'', ''ασώματη'' και '' λογική'', που έχει λάβει ''αθανασία'' κατά χάρη, ενώ έχουν και τρεπτή γνώμη. Ταυτόχρονα δε χαρακτηρίζονται ως δεύτερα φώτα νοερά, που το φωτισμό τους το λαμβάνουν από το πρώτο και άναρχο φως. Οι Άγγελοι επίσης Βλέπουν το Θεό, αλλά δε γνωρίζουν και δε μετέχουν της [[Ουσία|Ουσίας]] Του, συνάμα δε, δε χρειάζονται γλώσσα και ακοή, αλλά χωρίς προφορικό λόγο μπορούν να μεταδώσουν μεταξύ τους τις σκέψεις και τις θελήσεις τους. Είναι περιγραπτοί και δε δύναται να βρίσκονται σε δύο σημεία ταυτόχρονα, αλλά μπορούν ταχύτατα να κινούνται από μία περιοχή στην άλλη. Δεν έχουν σωματικά πάθη, αλλά δεν είναι και απαθείς, διότι μόνο το θείο είναι απαθές, ενώ έχουν τη δυνατότητα να μετασχηματίζονται και να παίρνουν τη μορφή που τους επιβάλλει ο Κύριος, με αποτέλεσμα πολλές φορές να φανερώνονται στους ανθρώπους. Δεν περιορίζονται όμως από υλικά πράγματα, αφού τα όρια τους δε λογίζονται με βάση την υλική πραγματικότητα. Εδώ πρέπει να τονιστεί πως η άποψη του Θωμά Ακινάτη η οποία επικράτησε γενικώς στη Δύση, πως οι Άγγελοι είναι πλήρως άϋλα άυλα όντα, απορρίπτεται από την Ορθόδοξη θεολογία και δογματική<ref>Δ. Τσάμης, Αγιολογία..., σελ. 97</ref>. Επ αυτού τονίζει ο [[Βασίλειος Καισαρείας|Μέγας Βασίλειος]], πως υπάρχει πλήρης διάκριση μεταξύ της [[Φύσης|φύσης ]] του Αγίου Πνεύματος και των αγγέλων, που είναι μεν αόρατοι αλλά όχι απόλυτα ασώματοι<ref>ο.π.</ref>. Επίσης πρέπει να τονιστεί πως αυτή η "σωματικότητα" τρόπον τινά, προκύπτει ακριβώς επειδή αγιάζονται από το Άγιο Πνεύμα. Έτσι προφητεύουν με τη χάρη και την [[Αποκάλυψη]] που τους δίνει ο Θεός και όχι φυσικώς, δεν είναι θνητοί, δεν έχουν φύλλο και δε χρειάζονται το γάμο. Αν μεταξύ τους είναι ίσοι κατά την ουσία ή όχι, δεν το γνωρίζουμε, αλλά σίγουρα μεταξύ τους διαφέρουν κατά το φωτισμό και τη στάση, έχοντας είτε στάση προς το φωτισμό, είτε μετέχοντας στον φωτισμό, ενώ φωτίζουν ο ένας τον άλλο κατά την υπεροχή της τάξεως ή της φύσεως, μεταδίδοντας παράλληλα και γνώση.
====Ο σκοπός τους και το έργο τους====
Κατά τον [[Απόστολος Παύλος|Απόστολο Παύλο]], σκοπός των αγγέλων είναι η εκπλήρωση του θείου θελήματος και η διακονία του έργου της σωτηρίας (''Προς Εβραίους 1, 14''). Το έργο αυτό το εκτελούν πάντα άμεσα, κινούμενοι με την ταχύτητα της φύσεώς τους. Καθήκοντά τους είναι να φυλάσσουν τόπους, να ηγούνται ανθρώπων και εθνών (''Πράξεις 12, 1-15''), να βοηθούν τους ανθρώπους όπως το θείο θέλημα προστάζει. Η φύση τους είναι δεκτική στο καλό, αλλά όχι ανεπίδεκτη του κακού. Χαρακτηρίζεται δε ως δυσκίνητη προς τα κακό. Βλέπουν το Θεό, αλλά δε γνωρίζουν και δε μετέχουν της [[Ουσία|Ουσίας]] Του, και τροφή τους είναι η όρασή Του. Δεν έχουν σωματικά πάθη, αλλά δεν είναι και απαθείς, διότι μόνο το θείο είναι απαθές, ενώ έχουν τη δυνατότητα να μετασχηματίζονται και να παίρνουν τη μορφή που τους επιβάλλει ο Κύριος, με αποτέλεσμα πολλές φορές να φανερώνονται στους ανθρώπους. Η δουλειά τους όταν είναι στον ουρανό, είναι να υμνούν το Θεό. Τέλος οι άγγελοι δημιουργήθηκαν πριν από την κτίση<ref>Γρηγόριος Θεολόγου, Ομιλία εις τα Θεοφάνεια, PG 36, 320C</ref>, αλλά οι ίδιοι δεν είναι δημιουργοί, ούτε συνδημιουργοί, παρά μόνο δημιουργήματα.
Το έργο λοιπόν των αγγέλων είναι κατεξοχήν φωτοδοτικό<ref>Νίκος Ματσούκας, Δογματική και Συμβολική θεολογία Β΄, σελ. 188</ref> και συνάγεται από την θεία πραγματικότητα. Οι άγγελοι ως κτιστοί δεν είναι αυτόφωτοι, αλλά παίρνουν το φως τους και τη δύναμή τους μένοντας μέσα στις σωστικές ενέργειες του τριαδικού Θεού. Βρίσκονται πλέον μάλιστα σε μία διαρκή φάση τελείωσης, σε διαρκή αεικινησία. Αποτέλεσμα του γεγονότος αυτού είναι η αγγελοφάνεια, να θεωρείται θεοφάνεια. Το χαρακτηριστικότερο όμως σημείο στην κοινωνία των αγγέλων και της κτίσης είναι ότι ανάμεσα στους αγγέλους έχει ήδη διαδραματιστεί η τελειωτική πορεία<ref>Νίκος Ματσούκας, Δογματική και Συμβολική θεολογία Β΄, σελ. 188</ref> για την οποία μοχθεί ο άνθρωπος. Γνωρίζουμε πως στο νοητό κόσμο των αγγέλων, που αποτελεί ένα οργανικό κομμάτι στη συνολική ζωή της συμπαντικής πραγματικότητας, η κατάσταση της τελειωτικής καταστάσεως είναι παρόν<ref>Νίκος Ματσούκας, Δογματική και Συμβολική θεολογία Β΄, σελ. 188</ref>. Οι άγγελοι πλέον που έμειναν στο αγαθό, εδραιώθηκαν μόνιμα σε αυτή την κατάσταση, ενώ όσοι με το αυτεξούσιό τους απομακρύνθηκαν από τη θεία ενέργεια μη επιλέγοντας το δρόμο της μετάνοιας, εξέπεσαν δια παντός.
