12.398
επεξεργασίες
Αλλαγές
→Καινή Διαθήκη
Ο Ιάκωβος δεν ακολούθησε ως μαθητής τον Ιησού, αλλά μόλις μετά την [[Ανάσταση|ανάστασή]] Του, γι αυτό και όλες οι αναφορές που έχουμε για το βίο του είναι ύστερες. Κατέλαβε ηγετική θέση στην αρχαία χριστιανική εκκλησία (''Ματθ. 13, 55. Μαρκ. 6, 3. πράξεις 1, 14. 12, 17. Α΄ Κορινθ. 15, 7'' κ.α.), ενώ μέσα στα ευαγγέλια αναφέρεται πάντοτε ως πρώτος από τους αδελφούς του Ιησού (''Ματθ. 13, 55. Μάρκο. 6, 3'') κάτι που δείχνει πως πιθανώς ήταν ο πρεσβύτερος<ref>Γλαβίνας, ενθ.αν., σελ. 117</ref>.
Ο [[Απόστολος Παύλος]] μας αναφέρει ότι ο Ιησούς εμφανίστηκε μετά την ανάσταση στον Ιάκωβο και εν συνεχεία στους αποστόλους (''Ά Κορινθ. 15, 7''), δείχνοντάς μας έτσι πως κλήθηκε με ιδιαίτερο τρόπο στο αποστολικό αξίωμα, όπως και ο ίδιος. Ο Απόστολος Παύλος επίσης φαίνεται πως είχε μεγάλη εκτίμηση στον Ιάκωβο, καθώς μαζί με τον [[Απόστολος Πέτρος|Πέτρο]] και τον [[Απόστολος Ιωάννης|Ιωάννη]] τον ονομάζει στύλο της εκκλησίας (''Γαλ. 2, 9'') και απόστολο (''Γαλ. 1, 19''), φανερώνοντάς μας συνάμα τη θέση που κατείχε στη συνείδηση των μελών της αρχαίας εκκλησίας. Ο [[Ευαγγελιστής Λουκάς]] μας αναφέρει πως όταν ο Πέτρος αποφυλακίστηκε με θαυμαστό τρόπο κατευθύνθηκε στο σπίτι της Μαρίας της μητέρας του [[ευαγγελιστής Μάρκος|Μάρκου]], όπου τελικά ζήτησε να απαγγείλουν τα γενόμενα και τον Ιάκωβο (''Πράξεις 12, 17''). Ο Πέτρος επίσης όταν υποχρεώθηκε να φύγει από τα Ιεροσόλυμα, αφού κινδύνευε να συλληφθεί και πάλι από τον Ηρώδη Αγρίππα, παρήγγειλε να διηγηθούν τα συμβάντα στον Ιάκωβο και τους αδελφούς του (''Πράξεις 12, 17''). Μία τέτοια κίνηση μάλιστα εκλαμβάνεται από μερικούς ερευνητές, ότι ήταν η απαρχή της ανάληψης των ηνίων της εκκλησίας των Ιεροσολύμων από τον Ιάκωβο<ref>Γλαβίνας, ενθ.αν., σελ. 119</ref>.
Στην Αποστολική σύνοδο (''Πράξεις 15, 4-29'') ο Ιάκωβος διαδραμάτισε σημαντικότατο ρόλο. Ο ίδιος μάλιστα μέσα από την αποστολική περιγραφή διαφαίνεται ως επικεφαλής της συνόδου. Λαμβάνει μάλιστα σημαντική θέση ώστε να επιλυθεί το πρόβλημα με τους εξ εθνών χριστιανούς, τασσόμενος υπέρ της άποψης να μην επιβαρύνονται με την περιτομή, αλλά να δοθεί ιδιαίτερη μνεία για την ηθική πορεία του βίου τους και την αποχή από έθιμα των ειδωλολατρών (''Πρ. 15, 19-20''). Μετά την τρίτη περιοδεία του Παύλου και όταν έφτασε στα Ιεροσόλυμα, παρουσιάστηκε στο Ιάκωβο για να διηγηθεί τα συμβάντα (''Πρ. 21, 18-19''). Ο Ιάκωβος τελικά φαίνεται πως δεν εγκατέλειψε τα Ιεροσόλυμα, περιορίζοντας την αποστολική του δράση στους Ιουδαίους (''Γαλ. 2, 9''), χωρίς όμως να αντιτίθεται το άνοιγμα στον εθνικό χώρο (Γαλ. 2, 6-10). Οι πληροφορίες από το σημείο αυτό και μετά μέσα στην Καινή Διαθήκη για τον Ιάκωβο σταματούν.
===Εξωγραφικές μαρτυρίες===
