12.426
επεξεργασίες
Αλλαγές
μ
καμία σύνοψη επεξεργασίας
{{Άγιος| Όνομα = Συμεών ο Νέος Θεολόγος| Εικόνα = [[Image:Symeon the New Theologian.jpg|200px150px]]| Όνομα Εικόνας = Ο Συμεών ο Νέος Θεολόγος| ΗμερομηνίαΓέννησης = Μεταξύ 949 και 957, ''Γαλάτεια, Μικρά Ασία''|rightΗμερομηνίαΚοίμησης = 1037, ''Αγία Μαρίνα Κων/πόλεως''|thumbΗμερομηνίαΕορτής = [[Πρότυπο:12 Μάρτιος|Ο 12 Μαρτίου]] ή [[Πρότυπο:12 Οκτωβρίου|12 Οκτωβρίου]]| Ημερομηνίες = | Τίτλος = [[Μοναχός]], [[Άγιος Συμεών]]}}
Ο '''Συμεών ο νέος Θεολόγος''' αποτελεί άγιο της [[Ορθόδοξη Εκκλησία|ορθοδόξου εκκλησίας]] και μια από τις εξέχουσες [[Μοναχισμός|μοναχικές]] μορφές της μέσης βυζαντινής περιόδου. Ο Συμεών, κατά κόσμον Γεώργιος, επέδειξε από νεανική ηλικία ιδιαίτερη κλίση στα γράμματα, ενώ η ταυτόχρονη παρουσία του στην αυτοκρατορική αυλή του έδιναν τη δυνατότητα, να ανέλθει σε υψηλά κλιμάκια της αυλής. Ο ίδιος όμως από τη μικρή ηλικία του, επέλεξε το μοναχικό βίο, στον οποίο εισήλθε σε ηλικία 27 ετών. Το έργο του από θεολογικής απόψεως σήμερα αξιολογείται για την κομψότητα της έκφρασης, τα βαθιά θεολογικά νοήματα και τον καινοτόμο ορθόδοξο υπομνηματισμό, που του προσέδωσαν το προσωνύμιο «''Νέος Θεολόγος''», με αποτέλεσμα να αποτελεί ένα, εκ των τριών αγίων της εκκλησίας μας, που έχει τον τίτλο του θεολόγου.
Ο άγιος Συμεών παίρνει τον δρόμο της εξορίας και εγκαθίσταται σε ένα ερημοκκλήσι της Αγίας Μαρίνας. Ο Πατριάρχης αργότερα τον αθωώνει και τον απαλλάσσει από την εξορία επιτρέποντας του να εγκατασταθεί όπου θέλει, με τον όρο να εορτάζει ιδιωτικά μόνο τη μνήμη του πνευματικού του πατρός Συμεών του Ευλαβούς. Ο Συμεών προτιμά την ερημία της αγίας Μαρίνας, προς τιμήν της οποίας ανήγειρε και νέο ναό, και σχηματίζει γύρω απ’ αυτόν μίκρο ποίμνιο. Παραμένει εκεί έως το 1037, όταν τον και εκοιμήθει.
Η ημέρα του θανάτου του δεν του ήταν άγνωστη. Την προέβλεψε. Γι’ αυτό και ετοιμάστηκε κατάλληλα. Έβαλε τους μαθητές του, αφού μετέλαβε των αχράντων Μυστηρίων, να ψάλλουν τη νεκρώσιμη ακολουθία, και εκείνος, μόλις τελείωσε την προσευχή του, σταύρωσε τα χέρια, τακτοποίησε το σώμα του με ηρεμία και αναφώνησε «''Εις χείράς σου, Χριστέ Βασιλεύ, τό πνεύμά μου παρατίθημι''». Η μνήμη του εορτάζεται στις [[Πρότυπο:12 Μάρτιος|12 Μαρτίου]], ημέρα της κοιμήσεώς του, επειδή όμως συμπίπτει με τη νηστεία τη Μεγάλης Τεσσαρακοστής, μετατίθεται στις [[Πρότυπο:12 Οκτωβρίου|12 Οκτωβρίου]].
Την προσωνυμία «''Νέος Θεολόγος''» την απέκτησε για την έμφαση που έδωσε με τη ζωή του πρωτίστως και με τα έργα του κατά δεύτερον στη μυστική αίσθηση της θείας αγάπης και του φωτός· έννοιες και καταστάσεις πνευματικές για τις οποίες κάνουν λόγο και οι άλλοι δύο Θεολόγοι, ο άγιος Ιωάννης ο ευαγγελιστής και ο άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος. Από τους μαθητές του ο πιο διακεκριμένος, Νικήτας ο Στηθάτος, έκανε γνωστά τα έργα του, τα σημαντικότερα των οποίων είναι οι «''Κατηχήσεις''», οι «''Ύμνοι Θείων Ερώτων''» και τα «''Πρακτικά και Θεολογικά Κεφάλαια''».
