Αλλαγές

Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση

Κακό

2.902 bytes προστέθηκαν, 06:01, 3 Σεπτεμβρίου 2007
καμία σύνοψη επεξεργασίας
Αυτή η θεώρηση, δίνει και τη λύση, στο γιατί στον κόσμο του καλού Θεού, υπάρχει το κακό, δηλαδή το "ατελές". Επειδή τίποτα δεν μπορεί να περιέχει το πλήρες και το τέλειο, εκτός μόνο του Θεού. Και εξηγεί την ύπαρξη της κτίσεως ως "πορεία", από το λιγότερο καλό προς το Καλό. Αυτή η θεώρηση δίνει και το στόχο της πορείας της κτίσεως προς την αφθαρσία και το καθ' ομοίωσιν του Θεού, ως μία πορεία απελευθέρωσης από το "μη ον", προς το "Ον", που όμως είναι ατέρμονη, καθώς κινείται προς Τον Άπειρο Θεό.
 
 
== Η προέλευση του ηθικού κακού ==
 
Το ηθικό κακό, δηλαδή το κακό που εξαρτάται και γίνεται από κάποια νοήμονα οντότητα, βρίσκει και αυτό την εξήγησή του, στην πορεία των κτισμάτων προς το "καθ' ομοίωσιν" του Θεού.
 
Για να ομοιάσει κάποιος με τον Θεό, πρέπει κατ' ανάγκην να το επιλέξει αυτό ελεύθερα, όπως Ελεύθερος είναι ο Θεός, και ελεύθερα βουλήθηκε να είναι αυτό που είναι. Ομοίως, μόνο εν ελευθερία μπορεί κάποιος να επιλέξει την ομοίωσή του με τον ελεύθερο Θεό. Δεν θα μπορούσε λοιπόν να δημιουργήσει ο Θεός όντα αναγκασμένα να ακολουθήσουν αυτή την πορεία, αλλά έπρεπε τα όντα αυτά, να επιλέξουν την πορεία αυτή, ή την αντίθετη.
 
Η αντίθετη επιλογή λοιπόν κάποιων νοημόνων κτισμάτων, από την πορεία προς το καθ' ομοίωσιν, οδηγεί κατ' ανάγκην σε στέρηση της ομοίωσης αυτής, (ακόμα και οπισθοδρόμηση μακρύτερα και από το κατά φύσιν της ανθρώπινης ουσίας), κάτι που είναι κατ' ουσίαν κακό, και οδηγεί σε αυτό που λέμε ηθικό κακό.
 
Χαρακτηριστικός εκπρόσωπος του ηθικού κακού, και αρχηγός των αποστατών από την πορεία αυτή, είναι το πνευματικό πλάσμα που γνωρίζουμε με το όνομα [[Διάβολος]] ή Σατανάς. Μαζί του και ένας μεγάλος αριθμός άλλων πνευματικών όντων, που έπεσαν πριν ακόμα από την πτώση του [[Αδάμ]].
 
Οι φορείς του ηθικού κακού λοιπόν, είναι κτίσματα που πλάσθηκαν σε αθωότητα από τον Θεό, και με τη δυνατότητα να ομοιάσουν σ' Αυτόν, ή να επιλέξουν τον δικό τους δρόμο, αλλά επέλεξαν τον λάθος δρόμο, που απομακρίνει από τον Θεό. Ο Θεός δεν πλάθει κτίσματα κακά, αλλά κτίσματα αθώα και ελεύθερα, που τα ίδια τα κτίσματα επιλέγουν την πορεία τους και τον τρόπο που θα πολιτευθούν στην κτίση του Θεού.
317
επεξεργασίες

Μενού πλοήγησης