12.398
επεξεργασίες
Αλλαγές
μ
→Ιστορία του μυστηρίου
==Ιστορία του μυστηρίου==
Στην αρχαία εκκλησία το μυστήριο της εξομολογήσεως τελείτο ενώπιον ολόκληρης της κοινότητος. Από τον [[Ωριγένης|Ωριγένη]] όμως μαθαίνουμε πως γινόταν και μυστική εξομολόγηση, για ορισμένα αμαρτήματα<ref>Ν. Ματσούκας, ενθ.αν., σελ. 493</ref>. Από τον 4ο αιώνα όμως πλέον το μυστήριο της εξομολογήσεως περνά οριστικά στο στάδιο της προσωπικής εξομολογήσεως<ref>ο.π.</ref>. Λόγοι που οδήγησαν σε μία τέτοια πράξη ήταν πως ορισμένα αμαρτήματα τιμωρούνταν με σοβαρές ποινές από την πολιτεία, μέχρι και θάνατο<ref>[Βασίλειος ο Μέγας (κανόνες) 34ος Κανόνας του μεγάλου Βασιλείου ]] φερ ειπείν για το ζήτημα της μοιχείας</ref>, αλλά και διότι με το πέρασμα του καιρού οι αρχικές ενθουσιαστικές τάσεις στο εσωτερικό των κοινοτήτων δεν ευδοκιμούσαν πλέον.
Η εξομολόγηση ήδη από τα αποστολικά έτη προηγείτο κατά κανόνα της [[Θεία Ευχαριστία|Θείας Ευχαριστίας]]<ref>Βλ. Φειδάς, Εκκλησιαστική Ιστορία, τ. Α΄, σελ. 56</ref>. Χαρακτηριστικό άλλωστε είναι και το απόσπασμα της [[Διδαχή των Αποστόλων|Διδαχής των Αποστόλων]], όπου εν μέσω άλλων αναφέρεται ''"Κατά την Κυριακήν δε Κυρίου συναχθέντες κλάσατε άρτον και ευχαριστήσατε, προεξομολογησάμενοι τα παραπτώματα ημών"''<ref>Διδαχή ΧΙV, 1</ref>, στηριζόμενη πραφανώς και στην προτροπή του [[Ιάκωβος ο αδελφόθεος|Ιακώβου του αδελφοθέου]] ''"Εξομολογείσθαι ουν αλλήλοις τας αμαρτίας και προσεύχεσθε υπέρ αλλήλων, όπως ιαθείται"''<ref>Ιακώβου 5, 16</ref>.
