12.426
επεξεργασίες
Αλλαγές
μ
→Ο γάμος μέσα από τις ιστορικές πηγές
Αρχικά, οι ακολουθίες του [[Βάπτισμα|Βαπτίσματος]] και του Γάμου ήταν συνδεδεμένες ''"μετά του Μυστηρίου της [[Θεία Ευχαριστία|Θείας Ευχαριστίας]]"''<ref>''ΘΗΕ'', τόμ. 4, στ. 217.</ref> και ''"η ένταξη της ευλογίας του γάμου στο πλαίσιο της θ. ευχαριστίας περιόρισε την ανάπτυξη των ιδιαίτερων στοιχείων μιας ειδικής ακολουθίας του μυστηρίου του γάμου, η οποία καλυπτόταν τόσο από τις ειδικές ευχές για τον αγιασμό της εγγάμου σχέσεως, όσο και από την όλη ακολουθία της [[Θεία Λειτουργία|Θείας Λειτουργίας]]. Βεβαίως, οι πρώτες απλές μορφές ευλογίας και αγιασμού της εγγάμου σχέσεως αναπτύχθηκαν με την αξιοποίηση σχετικών στοιχείων από την Παλαιά και την Καινή Διαθήκη"''<ref>Φειδάς Ιω. Βλάσιος, ''Εκκλησιαστική Ιστορία - Απ' αρχής μέχρι την Εικονομαχία'', τόμ. Α', 3η έκδ., Αθήνα 2002, σελ. 271.</ref>.
Οι σχετικές μαρτυρίες για ιερολογία στον γάμο ξεκινούν από πολύ νωρίς. Ο [[Ιγνάτιος ο Θεοφόρος]], ήδη στις αρχές του 2ου αιώνα αναφέρει: :''"τοις γαμούσι και ταις γαμουμένες μετά γνώμης του επισκόπου την ένωσιν ποιείσθαι, ίνα ο γάμος η κατά Θεόν και μη κατ' επιθυμίαν"''<ref>Επιστολή προς Πολύκαρπον V, 2</ref> Ο [[Τερτυλλιανός τον ]] επίσης το 2ο αιώνα σημειώνει ότι τον ''γάμο τον συνάπτει η Εκκλησία...και τον επισφραγίζει η ευλογία'':
:''"matrimonii quod ecclesia conciliat…et consignat benedictio"''<ref>''PL'' 1, 1302A.</ref>
Αργότερα, και ο άγ. [[Αμβρόσιος Μεδιολάνων|Αμβρόσιος]] (4ος αι.) αναφέρεται στην ιερατική ευλογία (''"Cum ipsum conjugium sacerdotali et benedictione sanctificari oporteat"''', PL 16, 984C), όπως και ο Μ. Βασίλειος στα μέσα του 4ου αιώνα:
:''"Οι άνδρες αγαπάτε τας γυναίκας...προς κοινωνίας γάμου συνέλθητε, ο της φύσεως δεσμός, ο δια της ευλογίας ζυγός, ένωσις έστω των διεστώτων"''<ref>''PG'' 29,160.</ref>.
