12.398
επεξεργασίες
Αλλαγές
ένα μικρό αρθράκι, για ένα μεγάλο μουσικό
Ο '''Πέτρος Πελοποννήσιος''' ή ''Πέτρος Λαμπαδάριος'' (1730-1778), υπήρξε [[ιεροψάλτης]] [[λαμπαδάριος]] της ''Μεγάλης του Χριστού Εκκλησίας'' κατά τον 18ο αιώνα. Αποτελεί τη δεσπόζουσα φυσιογνωμία του μουσικού στερεώματος κατά το 18ο αιώνα ο οποίος κατά το Χρύσανθο ιερέα ''"σχεδόν κατέφερε εις το να φέρει τους μουσικούς χαρακτήρας από συμβόλων εις γράμματα και μόνος από τους καθ ημάς μουσικούς ίσως επλησίασεν εις το άκρην της έξεως της πρακτικής μουσικής"''<ref>παρ. Δημοσίευμα Εφημερίδος, Νέες Εποχές, 16 Φεβρουαρίου 1997, σελίδα 34</ref>.
==Ο Βίος του==
Γεννήθηκε περί 1730 ίσως στο χωριό ''Γοράνοι Λακωνίας'' (Χατζηγιακουμής) και απεβίωσε από επιδημία πανώλης το 1777 με 1778 κατά τον Γ. Παπαδόπουλο και τον Στάθη αντίστοιχα, με τον δεύτερο να είναι ακριβέστερος λόγω της προσκόμισης σχετικού χειρογράφου με την ημερομηνία θανάτου του<ref>παρ. Δημοσίευμα Εφημερίδος, Νέες Εποχές, 16 Φεβρουαρίου 1997, σελίδα 34</ref>. Βιογράφος υπήρξε ο Χρύσανθος ιερέας ο οποίος περιγράφει το έργο του Πέτρου ως μια ακούραστη και διαρκή εργασία των μουσικών δρωμένων κατά την οποία εξηγούσε τα παλαιά μουσικά μαθήματα, έγραφε κάθε μελωδία που ερχόταν στη φαντασία του έξωθεν ή έσωθεν, ενώ επιπρόσθετα μέλιζε και στίχους ''"ευγενών και λογίων του ημετέρου γένους"''. Χαρακτηρίζεται ως χαλκέντερος εργάτης<ref>παρ. Δημοσίευμα Εφημερίδος, Νέες Εποχές, 16 Φεβρουαρίου 1997, σελίδα 34</ref> της μουσικής ο οποίος ''"εθαυμάζετο υπό των συγχρόνων αυτού δια την έξοχον μουσικήν αυτού αντίληψιν και μίμησην, δυνάμενος μάλιστα να διαφυλάξη πιστώς δια της γραφής οιονδήποτε μέλος έστω και άπαξ ψαλλόμενον υπ άλλου. Εντεύθεν υπό των Οθωμανών καλείτο ''χιρσίζ'' (κλέπτης) και ''χότζας'' (διδάσκαλος)"''. Κατά τον Γ. Παπαδόπουλο μαθήτευσε στη Σμύρνη παιδιόθεν στον ιερομόναχο μουσικό και μετέπειτα [[Πρωτοψάλτης|πρωτοψάλτη]] της Μεγάλης Εκκλησίας ''Ιωάννη Τραπεζούντιο'', με τον οποίο συνέψαλε ως Β΄ [[Δομέστιχος]], ίσως δε και ως Α΄. Από το 1770 και το θάνατο του Ιωάννη, υπό το Δανιήλ, ο Πέτρος έγινε λαμπαδάριος στο πατριαρχικό αναλόγιο.
==Το έργο του==
==Υποσημειώσεις==
<div style="font-size:85%; -moz-column-count:2; column-count:2;"><references /></div>
==Πηγές==
* Δημοσίευμα Εφημερίδος Νέες Εποχές, 176 Φεβρουαρίου 1997, σελίδα 34
* [http://www.phys.uoa.gr/~nektar/arts/music/petros_peloponnhsios.htm Δημοσίευμα Εφημερίδος "Το Βήμα", 18 Ιουλίου 1999 - Αρ. Φύλλου 12640, σελίδα: B03.]
* [http://www.myriobiblos.gr/texts/greek/papadopoulos_music_per7_1.html Γεώργιος Παπαδόπουλος, Ιστορική επισκόπησις της βυζαντινής εκκλησιαστικής μουσικής από των αποστολικών χρόνων μέχρι των καθ΄ ημάς (1-1900 μ.Χ)]
* "Πέτρος ο Πελοποννήσιος", εγκυκλοπαίδεια e-ΔΟΜΗ.
[[Κατηγορία:Μουσικοί|Π]]
==Ο Βίος του==
Γεννήθηκε περί 1730 ίσως στο χωριό ''Γοράνοι Λακωνίας'' (Χατζηγιακουμής) και απεβίωσε από επιδημία πανώλης το 1777 με 1778 κατά τον Γ. Παπαδόπουλο και τον Στάθη αντίστοιχα, με τον δεύτερο να είναι ακριβέστερος λόγω της προσκόμισης σχετικού χειρογράφου με την ημερομηνία θανάτου του<ref>παρ. Δημοσίευμα Εφημερίδος, Νέες Εποχές, 16 Φεβρουαρίου 1997, σελίδα 34</ref>. Βιογράφος υπήρξε ο Χρύσανθος ιερέας ο οποίος περιγράφει το έργο του Πέτρου ως μια ακούραστη και διαρκή εργασία των μουσικών δρωμένων κατά την οποία εξηγούσε τα παλαιά μουσικά μαθήματα, έγραφε κάθε μελωδία που ερχόταν στη φαντασία του έξωθεν ή έσωθεν, ενώ επιπρόσθετα μέλιζε και στίχους ''"ευγενών και λογίων του ημετέρου γένους"''. Χαρακτηρίζεται ως χαλκέντερος εργάτης<ref>παρ. Δημοσίευμα Εφημερίδος, Νέες Εποχές, 16 Φεβρουαρίου 1997, σελίδα 34</ref> της μουσικής ο οποίος ''"εθαυμάζετο υπό των συγχρόνων αυτού δια την έξοχον μουσικήν αυτού αντίληψιν και μίμησην, δυνάμενος μάλιστα να διαφυλάξη πιστώς δια της γραφής οιονδήποτε μέλος έστω και άπαξ ψαλλόμενον υπ άλλου. Εντεύθεν υπό των Οθωμανών καλείτο ''χιρσίζ'' (κλέπτης) και ''χότζας'' (διδάσκαλος)"''. Κατά τον Γ. Παπαδόπουλο μαθήτευσε στη Σμύρνη παιδιόθεν στον ιερομόναχο μουσικό και μετέπειτα [[Πρωτοψάλτης|πρωτοψάλτη]] της Μεγάλης Εκκλησίας ''Ιωάννη Τραπεζούντιο'', με τον οποίο συνέψαλε ως Β΄ [[Δομέστιχος]], ίσως δε και ως Α΄. Από το 1770 και το θάνατο του Ιωάννη, υπό το Δανιήλ, ο Πέτρος έγινε λαμπαδάριος στο πατριαρχικό αναλόγιο.
==Το έργο του==
==Υποσημειώσεις==
<div style="font-size:85%; -moz-column-count:2; column-count:2;"><references /></div>
==Πηγές==
* Δημοσίευμα Εφημερίδος Νέες Εποχές, 176 Φεβρουαρίου 1997, σελίδα 34
* [http://www.phys.uoa.gr/~nektar/arts/music/petros_peloponnhsios.htm Δημοσίευμα Εφημερίδος "Το Βήμα", 18 Ιουλίου 1999 - Αρ. Φύλλου 12640, σελίδα: B03.]
* [http://www.myriobiblos.gr/texts/greek/papadopoulos_music_per7_1.html Γεώργιος Παπαδόπουλος, Ιστορική επισκόπησις της βυζαντινής εκκλησιαστικής μουσικής από των αποστολικών χρόνων μέχρι των καθ΄ ημάς (1-1900 μ.Χ)]
* "Πέτρος ο Πελοποννήσιος", εγκυκλοπαίδεια e-ΔΟΜΗ.
[[Κατηγορία:Μουσικοί|Π]]
