Αλλαγές

Ο '''Θεόφιλος Αντιοχείας ''' είναι ένας εκ των σημαντικότερων απολογητών του 2ου αιώνος. Διετέλεσε [[επίσκοπος ]] της Αντιόχειας και ήταν ο απολογητής που απασχόλησε, με βάση τη διασωθείσα γραμματεία, περισσότερο τους αρχαίους ιστορικούς μετά το [[Ιουστίνος ο Μάρτυς|Ιουστίνο]]<ref>Π. Χρήστου, Ελλ. Πατρολογία, Τόμος Β΄, σελίδα 586</ref>. Ο ίδιος συνέγραψε πλειάδα συγγραμμάτων αλλά σε εμάς σήμερα διασώζονται μόλις 3. Περί αυτού διασώζονται γενικά βιογραφικά στοιχεία, αλλά όχι σε μεγάλη έκταση με αποτέλεσμα να μην έχουμε σαφή χρονολογικά δεδομένα και στοιχεία περί της δράσεώς του.

Για το βίο προ της επισκοπής του γνωρίζουμε ελάχιστα πράγματα και αυτά μέσω υπαινιγμών και στοιχείων που εξάγονται από τα συγγράμματά του. Οι πληροφορίες που λαμβάνουμε από το σύγγραμα ''"Προς Αυτόλυκον"''<ref>2, 24</ref>, περί των ποταμών Τίγρη και Ευφράτη, μας οδηγούν στο συμπέρασμα πως πιθανώς καταγόταν από τις ανατολικές επαρχίες της Συρίας. Η καταγωγή πρέπει να ήταν ελληνική, όχι μόνο διότι τα ελληνικά ήταν άψογα, αλλά διότι φαίνεται πως δε γνώριζε ικανοποιητικά τη σημιτική γλώσσα<ref>Π. Χρήστου, ενθ.αν.</ref>. Η καλή επίσης γνώση της ελληνικής γραμματείας δεικνύει πως ήταν γνώστης της ελληνικής παιδείας και είχε διεξάγει συστηματικές σπουδές. Προήλθε από το ειδωλολατρικό περιβάλλον μεταστρεφόμενος στο χριστιανισμό, μέσω της μελέτης των χριστιανικών γραφών<ref>Προς Αυτόλυκον 1, 14</ref>. Χειροτονήθηκε επίσκοπος Αντιοχείας, έκτος κατά σειρά με βάση τους Ευσέβιο<ref>Εκκλ. Ιστορία 4, 20</ref> και Ιερώνυμο<ref>De viris illustribus 25</ref>. Διάδοχός του υπήρξε ο Μάξιμος, αλλά μετά δυσκολίας προσδιορίζουμε τη χρονική εποχή που τον διαδέχτηκε. Με βεβαιότητος γνωρίζουμε πως υπήρξε επίσκοπος επί ''Μάρκου Αυρηλίου '' και ''Κομμόδου''<ref>Προς Αυτόλυκον 3, 28</ref>. Ο ακριβής χρόνος διαδοχής δε μπορεί να προσδιοριστεί, αν και εικάζεται από μερικούς θεολόους θεολόγους ότι συνέβη περί το 185<ref>Π. Χρήστου, ενθ.αν., 587</ref>.

[[κατηγορία:εκκλησιαστικοί συγγραφείςΕκκλησιαστικοί Συγγραφείς|θ]]