Αναφέρονται πολλά θαύματα του Αγίου όπως η απελευθέρωση των τριών στρατηλάτων, θεραπείες νοσούντων και αποκαταστάσεις φτωχών μεταξύ των οποίων και η περίπτωση που έγινε γνωστή, παρά τη θέληση του Νικολάου, όταν ένας φτωχός οικογενειάρχης που κατοικούσε στην περιοχή της πατρίδας του Αγίου, μη έχοντας χρήματα να προικίσει τις τρεις κόρες του, σκόπευε να τις στείλει να γίνουν πόρνες σε οίκο ανοχής, προκειμένου να εξασφαλίσει χρήματα. Όταν το έμαθε αυτό ο Νικόλαος, άρχισε να πηγαίνει μυστικά έξω από το σπίτι εκείνο τις νύχτες και να αφήνει σακούλια με χρήματα. Σε τρεις νύχτες εξασφάλισε την προίκα των τριών κοριτσιών, αφήνοντας 100 χρυσά νομίσματα στην κάθε μία. Την τρίτη φορά όμως, ο πατέρας είχε παραφυλάξει για να δει ποιος ήταν ο άγνωστος ευεργέτης, και όταν αντιλήφθηκε τον Άγιο, τον παρακάλεσε να μην το αποκαλύψει σε κανέναν. Έτσι, οι τρεις κόρες παντρεύτηκαν κι ο πατέρας μετανόησε για την πρόθεσή του.
==Η Α΄ Το [[325]] ο Άγιος Νικόλαος έλαβε μέρος στην [[Πρώτη Σύνοδος της Νίκαιας|Α' Οικουμενική Σύνοδος==Σύνοδο]], που έγινε στη ''Νίκαια'' της ''Βιθυνίας'' και καταπολέμησε τις διδασκαλίες του Αρείου. Σύμφωνα με την παράδοση λέγεται ότι κατά τη Σύνοδο χαστούκισε τον Άρειο και ο ''Μέγας Κωνσταντίνος'' τον έβαλε στη φυλακή. Όταν επέστρεψε απο τη Σύνοδο, συνέχισε το ποιμαντικό του έργο μέχρι τα βαθιά γεράματα.
Το [[325]] Ο άγιος Νικόλαος πέθανε ειρηνικά στις 6 Δεκεμβρίου του έτους 330 μ.Χ έλαβε μέρος στην [[Πρώτη Σύνοδος της Νίκαιας|Α. (Κατ’ άλλους του 345 ή 352). Μετά την κοίμησή του ονομάστηκε «''μυροβλύτης'' Οικουμενική Σύνοδο]]», που έγινε στη καθώς τα λείψανά του άρχισαν να αναβλύζουν [[Νίκαια Βιθυνίας|ΝίκαιαΆγιο Μύρο]] της , όπως και άλλων αγίων. Τα λείψανά του διατηρήθηκαν στα Μύρα έως και τον [[Βιθυνία11ος αιώνας|Βιθυνίαςενδέκατο αιώνα]], όπου το ''1087'' κάποιοι ναύτες τα αφαίρεσαν και καταπολέμησε τις διδασκαλίες τα μετέφεραν στην ''Ιταλία'', στην πόλη ''Μπάρι'', όπου τοποθετήθηκαν στο ''Ναό του ΑρείουΑγίου Στεφάνου''. Λέγεται ότι κατά τη Σύνοδο χαστούκισε τον Άρειο και ο Μέγας Κωνσταντίνος τον έβαλε στη φυλακή. Όταν επέστρεψε απο τη Σύνοδοτην τέλεση της θείας λειτουργίας άρχισε να αναβλύζει τόσο πολύ μύρο από τα ιερά λείψανα, συνέχισε που οι πιστοί το ποιμαντικό μάζευαν σε δοχεία για θεραπεία από διάφορες αρρώστιες, ενώ αρκετοί λιποθυμούσαν από την ευωδία του έργο μέχρι τα βαθιά γεράματαμύρου αυτού.
==Η κοίμησή του==
Ο άγιος Νικόλαος πέθανε ειρηνικά στις 6 Δεκεμβρίου του έτους 330 μ. Χ. (Κατ’ άλλους του 345 ή 352 μ.Χ.) Μετά την κοίμησή του ονομάστηκε «μυροβλύτης», καθώς τα λείψανά του άρχισαν να αναβλύζουν [[άγιο μύρο]], όπως και άλλων αγίων. Τα λείψανά του διατηρήθηκαν στα Μύρα έως και τον [[11ος αιώνας|ενδέκατο αιώνα]], όπου το [[1087]] κάποιοι ναύτες τα αφαίρεσαν και τα μετέφεραν στην [[Ιταλία]], στην πόλη [[Μπάρι]], όπου τοποθετήθηκαν στο Ναό του Αγίου Στεφάνου. Λέγεται ότι κατά την τέλεση της θείας λειτουργίας άρχισε να αναβλύζει τόσο πολύ μύρο από τα ιερά λείψανα, που οι πιστοί το μάζευαν σε δοχεία για θεραπεία από διάφορες αρρώστιες, ενώ αρκετοί λιποθυμούσαν από την ευωδία του μύρου αυτού.<br>
Η μνήμη του γιορτάζεται στις [[6 Δεκεμβρίου]] τόσο από την [[Ορθόδοξη Εκκλησία|Ορθόδοξη]], όσο και από την [[Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία]].
