212
επεξεργασίες
Αλλαγές
διορθωση - συνδεσμος
Ο '''Μητροπολίτης Νικαίας Θεόδωρος''', αποτελεί μία από τις σημαντικές μορφές της εκκλησιαστικής ιστορίας των μέσω χρόνων του [[Βυζαντινή Αυτοκρατορία|Βυζαντίου]]. Γεννήθηκε στο Ναύπλιο περίπου το 895 και ο πατέρας του ήταν ιερέας. Πιθανώς είχε μία αδελφή, της οποίας ο γιος ''Αναστάσιος'', ακολούθησε τον ίδιο στην Κωνσταντινούπολη, όπου και χειροτονήθηκε [[Διάκονος]]. Ο Θεόδωρος, μετά την χειροτονία του [[Πέτρος Επίσκοπος ΆργουςΠέτρος|Αγίου Πέτρου]] ως Επισκόπου Άργους, υπήρξε μαθητής του στην ''Σχολή Κλασσικών σπουδών'' που ίδρυσε ο Άγιος στο Άργος. Αργότερα χειροτονήθηκε διάκονος και στη συνέχεια ιερέας, ενώ πιθανόν τοποθετήθηκε σε κάποια υπηρεσία της επισκοπής, όπου απέκτησε διοικητική πείρα.
Ο ίδιος ήταν «''ασκητικός, λιπόσαρκος, μετρίου αναστήματος, με αραιά γένια και λίγα μαλλιά. Φιλάσθενος και αδύναμος από την φύση του, συχνά αναφέρεται στις ηπατικές και στομαχικές του παθήσεις. Η ασκητική του ζωή τον έκανε ακόμα πιο ευάλωτο στις ασθένειες. Η ελαχίστη αλλαγή στο κλίμα, στη διατροφή, στις συνθήκες διαβίωσης ήταν ικανή να του προκαλέσει ιδιαίτερα προβλήματα, ενώ οι αϋπνίες από τις οποίες υπέφερε τον εξαντλούσαν περισσότερο''»<ref>Παναγιώτη Α. Γιαννόπουλου (Τακτικός Καθηγητής Βυζαντινής Ιστορίας στο ''Universite Catholique de Louvain'' (Βέλγιο)), Ναυπλιακά Ανάλεκτα, ΤΟΜΟΣ IV, (2000)</ref>. Έτσι παρέμεινε κοντά στον [[Επίσκοπος|Επίσκοπό]] του μέχρι τον θάνατο του, το 925. Κατόπιν αναχώρησε για την ''Κωνσταντινούπολη'', όπου Αυτοκράτορας ήταν ο ''Κωνσταντίνος Ζ΄'' από το 912, αλλά ήδη από το 920 συναυτοκράτορας είχε στεφθεί ο ''Ρωμανός Α΄ο Λεκαπηνός''. Άγνωστοι φίλοι και υποστηρικτές - ίσως και συγγενείς του Αγίου Πέτρου – σύστησαν τον Θεόδωρο στην Αυτοκρατορική αυλή. Εντάχθηκε στον Αυτοκρατορικό κλήρο της [[Αγία Σοφία|Αγίας Σοφίας]] και όταν ο Ρωμανός τοποθέτησε (933) τον 16ετή γιο του στον Πατριαρχικό θρόνο, ο Θεόδωρος ανέλαβε την θέση του χαρτοφύλακα.
