Η εικόνα ευρίσκεται μετά το νάρθηκα, αριστερά σε ξυλόγλυπτο κουβούκλιο και πρέπει να τη θεωρήσουμε έργο τέχνης ιδιαίτερης καλλιτεχνικής αξίας. Η όλη «κατασκευή» είναι εντυπωσιακή, διότι πρόκειται για μια «δίφυλλη» δημιουργία. Στο αριστερό φύλλο εικονίζεται η Παναγία Γλυκοφιλούσα, η οποία σαν τρυφερή και στοργική μάνα σκύβει στο παιδί της με αγάπη. Το δεξιό φύλλο φέρει την ίδια επικάλυψη και επάνω ψηλά την επιγραφή «''Αγίου Δημητρίου του Νέου''» και σε δεύτερο επίπεδο (στο βάθος) δύο ανάγλυφες μορφές. Το ανάγλυφο αυτό είναι «αρνητικό» όπως τα καλούπια δηλαδή των γλυπτών. Οι δύο μορφές δεν διακρίνονται καθαρά, γιατί υπάρχει στο μέσο του φύλλου ένας σταυρός, προφανώς μεταγενέστερη προσθήκη. Πιθανότατα και με βάση την επιγραφή, η μία ανάγλυφη μορφή παριστάνει το ''Νεομάρτυρα Δημήτριο'' από το χωριό Λιγουδίτσα Τριφυλλίας, ο οποίος αποκεφαλίστηκε από τους Τούρκους στην Τρίπολη το 1803 και του οποίου η μνήμη εορτάζεται στις [[:Πρότυπο:14 Απρίλιος|14 Απριλίου]]. Η άλλη μορφή παριστά πιθανότατα τον ''Οσιομάρτυρα Παύλο'', ο οποίος καταγόταν από το ''Σοπωτό Καλαβρύτων'' και μαρτύρησε επίσης στην Τρίπολη το 1818 και του οποίου η μνήμη εορτάζεται στις 22 Μαΐου. Η κάρα του Αγ. Δημητρίου του νέου φυλάσσεται στο μητροπολιτικό ναό ''Αγίου Βασιλείου Τρίπολης'', ενώ τα υπόλοιπα λείψανά του και ορισμένα από τα λείψανα του οσίου Παύλου φυλάσσονται στη ''Ιερα Μονή Βαρσών Μαντινείας''<ref>''Έχει διατυπωθεί η άποψη ότι η θαυματουργή εικόνα της Παναγίας βρέθηκε στα μέσα του 9ου αι., μετά την οριστική αναστήλωση των εικόνων (843) και ότι αποδίδεται στον Ευαγγελιστή Λουκά (Ι. Χαβιαρλή, ό.π., σ. 12). Οι θέσεις αυτές και ιδίως εκείνη της ταυτότητας του αγιογράφου είναι ιδιαίτερα κολακευτικές και προκαλούν την ανάλογη συγκίνηση, αλλά δεν τεκμηριώνονται ιστορικά.''</ref>.Ο ναός συγκαταλέγετε στα παραδοσιακά διατηρητέα μνημεία του Άργους.<ref>21 Νοεμβρίου - ΦΕΚ 321 Α/1938</ref>