471
επεξεργασίες
Αλλαγές
καμία σύνοψη επεξεργασίας
Αργότερα, υποχρεώθηκε να μετακινηθεί από την έρημο στην Κωνσταντινούπολη, εξ αιτίας του ότι ο ίδιος δεν έβρισκε ησυχία. Έτσι έθεσε ως στόχο να μείνει άγνωστος ανάμεσα στο πλήθος, με αποτέλεσμα να δημιουργήσει κάποιο [[ησυχαστήριο]] για να διαμείνει.Εκεί γνώρισε άλλους 2 ασκητές, τον Βάρα και τον Ραβούλα και έζησαν έξω από το τείχος της Κωνσταντινούπολης και απέκτησαν μια σχέση χριστιανικής αδελφότητας. Πολλοί πιστοί ακολούθησαν τον άγιο Πατάπιο. Το μέρος το οποίο αποσύρθηκε είναι η σημερινή τοποθεσία των Βλαχερνών<ref>Χ. Τσολακίδης, Αγιολόγιο..., σελ. 1088</ref>. Εκεί και συνέχισε την διδασκαλία του. Σύμφωνα μάλιστα με το συναξαριστή του ο Πατάπιος έφτασε σε τέτοια ύψη αγιότητας, που έγινε και θαυματουργός, θεραπεύοντας πολλούς ασθενείς. Ίδρυσε ένα μοναστήρι,τη Μονή των Αιγυπτίων, όπου κήρυξε και κατεύθυνε πολλούς. Εκεί εκοιμήθη σε βαθύ γήρας.
Ο πνευματικός του αδελφός Βάρας (ο οποίος έγινε και αυτός Άγιος) μετέφερε το λείψανο του Αγίου Παταπίου στο μοναστήρι του Αγίου Ιωάννη της Πέτρας. Το μοναστήρι αυτό ήταν υπό την προστασία της βασιλικής οικογένειας του Βυζαντίου, των Παλαιολόγων, και ιδίως της βασίλισσας Augusta Ελένης Παλαιολόγου, μητέρας του τελευταίου αυτοκράτορα του Βυζαντίου, Κωνσταντίνου Παλαιολόγου (η οποία αργότερα έγινε η άγια Υπομονή).Ο Άγιος Πατάπιος ενταφιάστηκε στο ναό του [[Ιωάννης ο Πρόδρομος|Ιωάννη Προδρόμου]] στην Κωνσταντινούπολη. Το σκήνωμα του αγίου σύμφωνα με τον [[Συμεών ο μεταφραστής|Συμεών το Μεταφραστή]] μέχρι τον 10ο αιώνα παρέμενε στην πόλη, ενώ κατά τον [[Ανδρέας Κρήτης|Ανδρέα Κρήτης]] ήταν άφθαρτο και είχε τοποθετηθεί σε γυναικείο μοναστήρι<ref>PG 97, 1205-1253</ref>. Μετά την κατάκτηση της Κωνσταντινούπολης από τους Οθωμανούς, ο Αγγελής Νοταράς, συγγενής των αυτοκρατόρων Παλαιολόγων, προκειμένου να προστατεύσει τα λείψανα του Αγίου Παταπίου από τους Οθωμανούς το μετέφερε στο βουνό Γεράνια στη Νότια Ελλάδα, κοντά στην πόλη Θέρμαι (Λουτράκι) (κοντά στην Αθήνα) και έκρυψε το λείψανο σε ένα σπήλαιο.
Το σκήνωμά του τελικώς βρέθηκε έπειτα από αιώνες από ντόπιους κατοίκους του Λουτρακίου το 1904 στο σπήλαιο στο όρος Γεράνεια σε ναΐδριο που έφερε το όνομά του. Όμως κάποιοι επισκέπτες στο σπήλαιο πήραν κομμάτια των λειψάνων του Αγίου ως φυλαχτό, αλλά σε πολλούς από αυτούς ο Άγιος ήρθε στα όνειρά τους και τους ζήτησε να επιστρέψουν τα κομμάτιά του. Στη συνέχεια, ένας ιερέας από το Λουτράκι, ο πατέρας Κωνσταντίνος Σουσάνης, πήρε το λείψανο του Αγίου Παταπίου και το κράτησε στο σπίτι του (φυσικά με την άδεια της εκκλησίας), για να το κρατήσει μακριά από τους βανδάλους.