212
επεξεργασίες
Αλλαγές
καμία σύνοψη επεξεργασίας
Ο '''Επίσκοπος Άργους Πέτρος''' (850 852 - 922) ,Σημειοφόρος και Θαυματουργός,είναι Άγιος της [[Ορθόδοξη Εκκλησία|Ορθοδόξου Εκκλησίας]], που επιτέλεσε [[επίσκοπος]] στην πόλη Άργους κατά τον 10ο αιώνα. Γεννήθηκε στην ''Κωνσταντινούπολη'' γύρω στα 850 852 και ήταν παιδί επταμελούς οικογένειας, τα μέλη της οποίας διακρινόταν για την ευσέβεια και την πίστη στο Θεό. Χαρακτηριστικό είναι πως όλα τα μέλη της οικογένειας ακολούθησαν το μοναχικό βίο<ref>Δηλ. οι δύο γονείς, τα τέσσερα αγόρια και η αδελφή τους (''Θρησκευτική και Ηθική Εγκυκλοπαίδεια'' (ΘΗΕ), τόμ. 10, εκδ. Μαρτίνος Αθ., Αθήνα 1967, στ. 369).</ref>, ενώ ο Πέτρος έχοντας ως πρότυπο τα μεγαλύτερα αδέλφια του, ήταν τόσο ασκητικός που ''"όλοι οι άλλοι μοναχοί μετεχειρίσθησαν αυτόν πρότυπον και παράδειγμα εις την αρετήν"''<ref>Νικόδημος Αγιορείτης, ''Συναξαριστής των δώδεκα μηνών του ενιαυτού'', τόμ. Β', Αθήνησι 1868, σελ. 127Β.</ref>.
Ο Άγιος Πέτρος είχε αδαμάντινο χαρακτήρα και διακρίνονταν για τη μόρφωση και την ευγλωττία του, καθώς επίσης και για τα φιλάνθρωπα αισθήματά του. Γι΄ αυτό ο ''πατριάρχης Νικόλαος Μυστικός'', εκτιμώντας τα προσόντα και την αρετή του μοναχού Πέτρου, θέλησε να τον χειροτονήσει ''επίσκοπο Κορίνθου''. Ο Πέτρος όμως αρνήθηκε, αναλογιζόμενος το βάρος της κλήσης του, με αποτέλεσμαι ο θρόνος να δόθεί στον αδελφό του ''Παύλο''. Αργότερα κατέφυγε στην Κόρινθο, για να αποφύγει τον [[Πατριάρχης|Πατριάρχη]], ο οποίος ήθελε να τον χειροτονήσει [[επίσκοπο]]. Έτσι, όταν χήρεψε ο επισκοπικός θρόνος Αργούς, οι ''Αργίτες'' ζήτησαν τον ''Πέτρο'' για επίσκοπό τους και μπροστά στη επιμονή τους ο Πέτρος υποχώρησε και δέχτηκε. Το έργο του υπήρξε πολυποίκιλο, αλλά η σημαντικότερη διακονία του ήταν η ικανότητα να εισάγει στην εκκλησία πολλά μέλη, τα οποία είχαν απομακρυνθεί από αυτή. Το 920 μετέβη στην ''Κωνσταντινούπολη'', για να λάβει μέρος σε σύνοδο που είχε συγκαλέσει ο ''Νικόλαος Μυστικός'' επί ''Αυτοκράτορος Κωνσταντίνου Πορφυρογέννητου''.
==Βιβλιογραφία==
*Χρῆστος Παπαοικονόμος, «''Ο Πολιούχος Του Άργους Άγιος Πέτρος, Επίσκοπος Άργους Ο Θαυματουργός''», Εκ Του Τυπογραφείου Σ. Βλαστού, Αθήναι 1908.
*"Πέτρος, επίσκοπος Άργους", εγκυκλοπαίδεια ''Πάπυρος-Λαρούς-Μπριτάννικα'', τόμ. 49, εκδ. Πάπυρος, Αθήνα 2004-2005.
*"Πέτρος, επίσκοπος Άργους", ''Θρησκευτική και Ηθική Εγκυκλοπαίδεια'', τόμ. 10, εκδ. Μαρτίνος Αθ., Αθήνα 1967, στ. 369-371.
*Νικόδημος Αγιορείτης, ''Συναξαριστής των δώδεκα μηνών του ενιαυτού'', τόμ. Β', Αθήνησι 1868, σελ. 127-128.
*Βασίλης Τσιλιμίγκρας, «''Τα ιστορικά δεδομένα για τη Βυζαντινή Αυτοκρατορία και το Άργος στην περίοδο Που έζησε ο Άγιος Πέτρος, Επίσκοπος Άργους''». Εφημερίδα ''Αργολίδα'' (28/04/2006).
==Επιπρόσθετη βιβλιογραφία==
*P. Enrico Rickenbach, «''Storia e scritti di S. Pietro d΄ Argo''», Tipografia del cav. V. Salviucci, Roma 1899
*Κωνσταντῖνος Κυριακόπουλος, «''Αγίου Πέτρου Επισκόπου Άργους, Βίος Και Λόγοι''», Έκδοσις Ιεράς Μητροπόλεως Αργολίδος 1976
*Ἀναστάσιος Τσακόπουλος, «''Συμβολαι Εις Την Ιστοριαν Της Εκκλησίας Αργολίδος''», Έκδοσις «''Χρονικών Του Μοριά''», Αθήναι 1953
*Βασίλης Τσιλιμίγκρας, «''Τα ιστορικά δεδομένα για τη Βυζαντινή Αυτοκρατορία και το Άργος στην περίοδο Που έζησε ο Άγιος ΠέτροςΒιβλιοθήκη Ιστορικών Αργειακών Μελετών --[[Χρήστης:Alphaline|Alphaline]] 16:50, Επίσκοπος Άργους''». Εφημερίδα ''Αργολίδα'' 26 Σεπτεμβρίου 2008 (28/04/2006UTC).
[[Κατηγορία:Επίσκοποι|Π]]