8.921
επεξεργασίες
Αλλαγές
μ
link
Ο [[Μάρτυρας ]] και '''Άγιος Φαβιανός''', υπήρξε Ρωμαίος [[πάπας]] ή επίσκοπος Ρώμης ([[10 Ιανουαρίου]] [[236]]–[[20 Ιανουαρίου]][[ 250]]). Η περίοδος της παρουσίας του στον παπικό θρόνο θεωρείται ειρηνική<ref>Τόσο ο αυτοκράτωρ ''Γορδιανός Γ''', που σταμάτησε τους διωγμούς του ''Μαξιμίνου'', όσο και ο ''Φίλιππος ο Άραβας'' υπήρξαν συμπαθούντες προς τον [[Χριστιανισμός|χριστιανισμό]].</ref>, αν και το τέλος του φέρεται μαρτυρικό, επί αυτοκράτορος ''Τραϊανού Δέκιου''.
==Διαχείριση της Εκκλησίας==
==Το τέλος==
Με το ξέσπασμα του διωγμού που εξαπέλυσε ο αυτοκράτορας ''Δέκιος'' στις αρχές του [[250]] συνελήφθη και ήταν από τους πρώτους που πέθαναν, πιθανώς στη φυλακή στις 20 Ιανουαρίου του ίδιου έτους. Τάφηκε κατ' έθιμο στην παπική κρύπτη του κοιμητηρίου του ''Καλλίστου'' όπως και οι προκάτοχοί του. Το 1854 ανακαλύφθηκε επιτύμβια πλάκα που έφερε το όνομα, τον τίτλο και την ένδειξη μάρτυρας με ελληνικό αλφάβητο. Τα λείψανά του μετακινήθηκαν αργότερα στο ''Σ. Σεμπαστιάνο'', όπου βρέθηκε το [[1915]] σαρκοφάγος με χαραγμένο το όνομά του<ref>Styger P. 1915, «Scavi a San Sebastiano», ''RQ'' 29, 100–5. Αναφορά στο "Fabian, St" ''The Oxford Dictionary of Popes''. J. N. D. Kelly. with new material by Michael Walsh. Oxford University Press, 2006. ''Oxford Reference Online''. Oxford University Press. 1 November 2008</ref>
Σύμφωνα με το [[συναξάρι]], στο οποίο είναι καταχωρισμένος ως ''Άγιος Φάβιος'', ''ο Ιερομάρτυρας επίσκοπος Ρώμης'', μαρτύρησε με ξίφος<ref>Τσολακίδης Δ. Χρήστος, ''Αγιολόγιο της Ορθοδοξίας'', έκδ. 2η, εκδ. Χ.Δ. Τσολακίδη, Αθήνα 2001, σελ. 690.</ref>.Η μνήμη του εορτάζεται στις [[:Πρότυπο: 5 Αυγούστου|5 Αυγούστου]].
==Παραπομπές - σημειώσεις==
<div style="font-size:85%; -moz-column-count:2; column-count:2;"><references/></div>
:''Το παρόν αντλεί πληροφορίες από το αντίστοιχο άρθρο της Βικιπαίδειας''
[[Κατηγορία:Επίσκοποι Ρώμης|Φ]]
[[en:Fabian of Rome]]